Waf woef, dag mensenvriendjes,
Deze ochtend werd ik wakker van het zonnetje op mijn snoet.
Het is eens iets anders dan steeds die stoute lawaaimaker.
Ik maakte stilletjes Mimi wakker en we kropen samen naar buiten om te genieten van het uitzicht.
De baasjes hebben een heel mooie slaapplaats gevonden.
De pelouchen zijn blij.
Na onze tijd-aan-tijd, speelde de aaaipad zijn favoriet nummertje.
De kamer werd langzaam wakker.
Sandra kroop uit het bed en was duidelijk goed stijf.
Maar vandaag bleef tuutje staan en dus zou de rug wel verbeteren.
Iedereen waste zich : de ene in de douche, de andere in het zonnetje.
Wat hebben wij hondjes en beertjes toch een luxe..
Nadien was het tijd voor het eerste ochtendbrokjes.
Groote broer zal gelukkig al te wachten op ons want we hadden honger…
Het was geen buffet maar we kregen wel veel lekkers..
Mmmmm
Toen begon het top overleg.
Wat doen we vandaag : wandelen ?
Ja een kleine wandeling is een goed idee.
Max 5km zodat we niet te veel ineeens doen.
Lijkt een strak plan.
Laten we de wandeling tot aan het dorpje doen, daar iets klein drinken en dan terug.
OKÉ..
Hondjes mogen mee wandelen
JIPIE
Om 10u spraken we terug af en gingen we vertrekken.
Maar de meisjes waren nog niet klaar - ’t is verlof zullen we maar zeggen – dus moesten de jongens nog even wachten..
Uiteindelijk vertrokken.
Nu…..
Ik weet niet of we het gewoon te leuk vonden of we gewoon genoten…
Maar ik weet wel dat de 5 km in het totaal zeker niet lukken.
Onze eerste rustplaats was pas op 4.8 km ….
We aten wat bruschettas en dronken aqua friezentande (Nvdr. Sloefie heeft het hier over acqua frizzante, bruiswater dus; niks bevroren tanden. Dat komt later nog.)
Wij pelouchen waren wel niet echt content. We moesten allemaal aan een klein tafeltje zitten in het midden van het restaurant. We hadden graag op een tafeltje aan het water gezeten maar dat was enkel voor mensen die goed Italiaans konden spreken. Wij niet habla italiano.
Niemand klaagde van de lange afstand en Sandra bleek bijna geen pijn meer te hebben.
Halleluja
De kluifjesdokter had gelijk
Na enkel de nodige boompjes te testen begonnen we op de terugweg.
Het was nog warmer dan in het eerste deel.
Toen we bijna terug bij de agri-toerismus kwamen had Groote broer een schitterend idee.
We gingen in het dorpje de kleine steegjes af opzoek naar een lekkende verfrissing.
Mmmmmmmm
Die was lekker.
Na bijna 10 km kwamen we uitgeteld aan ons slaapplaats..
Ze kunnen echt niet goed kaart lezen he …
10 km lijkt me toch meer te zijn dan het plan.
Na de inspanning was het dan tijd voor de ontspanning.
Wandelschoenen gingen uit en de zwemuitrusting ging aan.
Na een koud plonsje in het zwembad zochten we de perfecte zetels uit.
Steven mediteerde, Doortje las haar boek en Sandra die was mij aan het bedriegen.
Ja je leest het goed.
Sandra was aan het spelen met Lilly, een middelgrote hond uit het restaurant.
Gisteren was ze al komen snuffelen en haar balletje tonen.
Vandaag was het blijkbaar een steentje dat ze liefst zocht..
VIND IK NIET LEUK.
Als het steentje net buiten het bereik van Sandra bleek te liggen duwde ze het wat verder met haar pootjes.
Dat trukje ga ik ook snel moeten leren.
Na een tijdje vertrok Lilly .
OEF ik krijg terug alle aandacht.
Maar nadien was ze daar plots terug.
Wat gaat dat worden als grote echte broer ooit komt ?!? (Nvdr. Sloefie je mag altijd komen logeren bij Loebas. Als het nodig is sturen we een C-130 om je te komen evacueren, zoals in Kabul)
Na een opfrisronde was het tijd voor de pasta brokjes.
Net zoals gisteren was het weer lekker.
Deze keer namen we ook nog een klein nagerechten.
Mmmmm
Ik ben toch ook nog een beetje blij.
Ik mag mee in bed ..
En dat mag Lilly toch lekker niet..
LALALA
Hoe sneller ik mijn verslagje af heb, hoe sneller ik de knuffeltjes krijg.
OEI
Doortje is wel nog aan het lezen, maar Sandra ligt al in dromenland. Zou ze van mijn dromen of toch van Lilly.
Ik zal het haar morgen vragen.
Maar nu eerst zelf wat dromen.
Tot morgen..
Sloefie
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten