Dag 1 - Een vertrek om niet te vergeten

Dag lieve lezertje….

Hier zijn we dan weer…  Mijn baasjes hebben besloten op reis te gaan en ik mocht weer mee.

Jaja .. ik heb tot nu toe nies van mij laten horen, maar ik wou eerst even bekijken wat zij gingen doen.Wel het is duidelijk.. Ze hadden weer geen tijd voor het verlof om enkele woordjes te tikken. En nu komen ze op de kamer en vallen in slaap waar ze zitten. Ale, wat voor manieren is dat nu…Dus… mijn lieve mensenvriendjes… heb ik maar de laptop van Sandra opgestart en blog ik even…

Nu laten we maar eerst starten met de start :  mijn baasjes zijn voor een zeer kort verlofje naar de VS…Tja naar waar anders zouden die 2 trekken  en direct hoor ik de vraag naar welke richting : Oost, West, Noord of Zuid ? En daar mag ik zonder te liegen op blaffen : naar alle 4  ;-) We vertrekken in het Zuid-Westen van de VS. Maar nadien gaan we toch ook even naar het Noort-Oosten.  Lijkt het nu nog Chinees, het zal wel beteren met de dagen.Om het verlof samen te vatten in enkel woorden is wat moeilijker en dus ga ik dat zelfs niet proberen. Nu dat de administratieve rompslomp achter de rug is, mag ik nu beginnen te vertellen over de eerste dag.

Amai was dat me enen : ik weet niet wat Sandra de avond ervoor gegeten of gedronken had, maar tjonge jong.Gelukkig ben ik heel snel en kan ik mijn oortjes over mijn mond leggen, zo zien ze niet dat ik hen uitlach …

Deze ochtend (26 september) vertrokken met de eerste vlucht naar Amsterdam. Niet enkel mijn baasjes dienden daardoor vroeg op te staan maar ook onze chauffeur Victor…Naar goede gewoonte willen mijn baasjes goed op tijd zijn op de luchthaven en dus was de afspraak op 3:45 in Um.Sandra had niet al te rustig geslapen, en me regelmatig uit mijn bed gegooid.. Nen echte wervelwind.Voor 3 uur had ze al enkele keren het licht aangestoken en als ze dan moest opstaan dan doet ze het niet. Gelukkige waakte ik goed over haar en heb ik haar op 3:20 maar wakker gelikt.Ze had haar wekker wel opgezet maar wel op verkeerd tijdstip…  Ze ging  pas opstaan als Victor al weg zou zijn).Ik heb haar maar naar beneden getrokken en onder de douche geduwd… zo was ik zeker dat ze wel wakker was. Net op tijd was Sandra klaar want daar stond Victor al. Steven was veel vroeger opgestaan en was dus al aan het wachten.

“Amai Sandra.. wat heb jij allemaal mee…” zei Victor. “Die valies weegt lood..”

“Euh wel… het is een trolley in een valies” antwoorde Sandra”.  

"Stel dat we nog enkele leuke dingen zien, kunnen we het immers makkelijk meenemen.”

Victor lachte en reageerde “Ah ja.. je ging toch geen kleren kopen.”

Sandra reageerde heel snel “Klopt.. maar je weet nooit ;-)”

En daar kon niets meer op aangemerkt worden en dus stopte het gesprek.

Het was juist 4uur gepasseerd toen we op de luchthaven toekwamen. We konden direct inchecken en Sandra had plots een een grote mond. Niet voor speciale plaatsen ofzo, maar wel om de bagage van Steven ook prioritair te krijgen.Voordeel is dan immers dat het bij de eerste bagages al geleverd wordt en in een grote vlieger kan dat al gemakkelijk 30 min schelen ;-)

Daar we eerst naar Nederland vliegen is het korte grenscontrole en dan naar de security check.

“schoenen uit, laptop uit de bagage, ipad en co. uit de bagage, riemen uit, horloge uit,.. .” 

“ale kom maar”

Geen biep dus oef… alles terug proper inpakken en wachten…  want bij Steven duurde het allemaal een pak langer.

Hopla.. we kunnen met de roltrap naar boven. Om de een of andere reden.. zag ik plots een trolley alleen op pad gaan. Eerste trapje af, tweede trapje af… en ook al sprong ik uit de zaak en ik was steeds verder van de trolley verwijderd.  Zag de trolley het niet zitten om zoveel uren in een blikken sigaar opgesloten te zitten?

Uiteindelijk heb ik hem te pakken gekregen… En heb hem niet meer gelost.

Daar het Sandra was dat dit uitstak, wist ik dat ze dringend koffie nodig had… Snel naar ne Starbucks. Nu veel koffie heeft ze niet gedronken. Na 2 slokken zette ze de koffie op het randje van de tafel en de koffie stroomde over de vloer. Gelukkig had ze mij goed aan mijn leiband vast zodat ik me niet  vuilmaakte.Gelukkig kreeg ze een dweil en een vervangkoffie van Starbucks, zodat ze de gemorste koffie kon opkuisen en toch nog kon genieten.

We mochten op tijd in de vlieger … Een fokker 70. (Nrrn, niet zo een met propellers maar toch nog altijd piepklein) In business zaten we met 3, mij niet meegeteld…. Dus dat het smalle en ondiepe zetels waren gaf op zich niet.In economy was het een heel ander gegeven… Die zat op dit vroeger uur toch al heel vol hoor.

Een snelle hap (halve croissant met smeerkaas) , een glas fruitsap en een beker water. 

Na het landen mochten we nog 10 min in de vlieger zitten tijdens het taxiën en daardoor was de vlieger dus pil op tijd… Snel de bus op en wachten tot we aan de gate kwamen. Wat gewandeld tot we eindelijk aan de juiste gate kwamen (fikse wandeling – goed doorstappend 15 min)

We moesten om 8u30 aan de gate zijn want dan begon check-in. We waren een paar minuten te vroeg, maar ze waren blijkbaar iets vroeger begonnen met de laatste checks. Ale hop de volgende security check…  de drill kennen we al en dus ging het snel gaan. 
BIEP BIEP.. hein? 
“ Mevrouw zet je eens op de voetjes (die op de grond geschilderd zijn)…”

Ale.. hier gaan we weer…  Een kleine mevrouw kwam voor Sandra staan en ging op gedetailleerd onderzoek. Zou er nu echt niets weggestoken zitten?

Na een 3 min zoeken gaf ze het op… zal wel weer iets raar aan de hand zijn.

Plotseling een oorverdovend alarm.. 3 aziatische dames hadden geen zin in de extra checks en gingen via de “brand-alarm” knop naar de veilige zone …Dat lukte natuurlijk niet… en het security persoon diende uit te rukken om alles terug in order te brengen. Daar ging onze timing om snel te kunnen vertrekken…. En dus kon ik nog niet aan mijn slaapje beginnen. Met een dik uur vertraging (Vooral door de tumult en de admistratie van dat knopje drukken) konden we eindelijk vertrekken. -- Opmerking van steven: in economy was het ook behoorlijk chaotisch met oude dametjes die niet wilden luisteren en op de plaats van iemand anders gingen zitten of oude heren die de zware valies van een jong meisje in de bagagerekken wilden leggen ... maar hem iet omhoog kregen.

Wel als je van links begint te tellen … zie je dat het 7^de raampje precies dicht is…

Wel dat was het rampje waar Sandra en ik de vlucht gingen doorbrengen.…

Ik ruste wat uit en toen ik wakker werd en even naar de buren keek zag ik iets heel grappigs.

Het was duidelijk dat Sandra het nog niet gezien had en dus blafte ik het haar maar toe.

Wat? Wel… de overbuur meneer was ook niet zo goed wakker toen hij zijn kleding aan deed ;-)

Sommige mensen doen 2 Linker kousen aan van de zelfde soort ….. maar deze meneer had duidelijk 2 verschillende kousen aan .  Een bruine (met witte tip) en een beige (met bruine tip). We hebben er samen wat om gelachen en daarna wou ik terug in mijn hokje verder gaan dromen… Na een lekkere lunch was het plots al tijd om ons klaar te maken voor de landing.

 

De immigratie was een lachtertje voor Sandra en dus kon zij al beginnen wachten op de valiezen. Bij Steven duurde het iets langer maar hij was toch al lang bij ons voor we de zak van Steven kregen. Bijna 3 kwartiers langer duurde het om de zak van Steven te krijgen. Bij Alamo hebben we een extra luxueuze SUV gekregen want die die Steven besteld had was er niet.We rijden nu dus met een zware zwarte GMC Yukon.

De weg naar het hotel was lang ook al was het maar een kleine 100km… Mijn baasjes waren moe.. heel moe..  Na het inchecken en het droppen van de bagage in de kamer, besloten we met ons drietjes tot de HRC te rijden.  Neen we dronken geen alcohol , maar beide baasjes namen genoegen met een Diet Pepsi.

Toen we terug op de kamer waren, hebben de baasjes hun pyamas aan gedaan. Steven heeft nog wat tv gekeken,  Sandra lag na 10 min al in dromenland..  

Ale.. nu ga ik mijn verhaaltje ook stoppen en ga ik ook in mijn bedje.

Slaapwel lieve mensenvriendjes

PS. De GSM van Sandra had geen zin om de foto's op te laden. Die komen later wel.
PSS. Sloefie, ik heb de fotos die je er wou opzetten, er nu bijgevoegd ;-)