Grüß Gott,
Dat is iets als goede dag maar in het Oostenrijks.
Allez een goed was het niet echt.
Toch niet voor de pelouchen familie.
Met als gevolg werd de ochtend wat aangepast.
We kregen een koud glas water in onze smoel.
We waren immers heel stout geweest gisteren.
Gelukkig blijven ze nooit lang echt boos.
En na het ontbijt waren ze het al vergeten.
We bleven iets langer plakken aan het ontbijt
Vandaag vertrok groote broer met baasje Steven immers terug richting huis . Zij moeten al maandag naar school.
Hij zou een tussenstop in Stuttgart maken en dan zondag avond in Um toekomen.
Wij blijven nog een dagje.
We zijn dus terug met ons 7 : oma-grootmoeder-meter, Doortje en Sandra, Tayo en Honey, Mimi en ikzelf.
Terwijl Steven zijn rekening van de 2 Weken nakeek overlegden wij wat we gingen doen.
We wilden wel nog wat wandelen maar wilden ook even genieten van het zonnetje en het zwembad.
Oma-grootmoeder-meter wou tot Going wandelen.
Sandra wou het kapelletje bovenaan de berg wel eens van dichterbij bekijken.
Doortje vond dat we de ideeën konden combineren.
Sandra zocht even op haar gsm en vond een toffe wandeling.
Er was wel een nadeel :
Het was serieus klimmen de eerste kms.
Het kapelletje was immers slechts het eerste gedeelte van de klim.
Toen we vertrokken op wandel, vertrok Steven net met de wagen.
We hebben hem dan ook uitgezwaaid.
Nadien begon de zware klim.
Wow
Wat een mooi zicht aan het kapelletje.
Oei moeten we nog hoger…
Door dat smal padje ?!
We klommen verder naar boven tot we op de hoogvlakte waren toegekomen.
Je zou denken dat we dan vlak zouden lopen.
Maar neen hoor.
Enkele meter waren vlak en we mochten terug klimmen.
Deze keer iets minder steil, maar toch.
Uiteindelijk kwamen we aan het hoogste punt net voor we aan een bos kwamen.
Vanaf dan was het immer gerade naar beneden.
Er was wel wat bochten werk bij maar het bleef leuk.
Uiteindelijk kwamen we aan in Going.
Daar kende oma-grootmoeder-meter duidelijk haar weg.
We volgden haar maar braaf.
We dronken iets fris en aten iets zoet in een café.
Nu hoor ik je al denken : zoet ? In een café?
Wel ja. Blijkbaar waren we in koffiehuis …
Dus je kon er enkel zoetigheden en koffie kiezen.
We wandelden terug langs de “platte” rivier.
Dat is volgens oma-grootmoeder-meter een rivier waarlangs je kan vlak wandelen.
Het was rustig wandelen langs het waterkering
We besloten er geen de extra lange wandeling van te maken en dus namen we de snelle weg terug.
Niet omdat we moe waren hoor.
Wel omdat de baasjes nog wat wilden genieten van het zwembad en goede weer.
Even een worst of 2 voor de mensen
En omdat we flink waren geweest kregen de pelouchen allemaal een lekker worstje.
Nadien werd er omgekleed en vertrokken onze baasjes naar het sky-zwembad.
Wij mochten niet mee, want we waren al bruin genoeg.
Tegen vijf uur waren ze dan terug.
Blijkbaar hadden ze geplonst, gezwommen en dan in de zon opgedroogd.
En dan springen ze terug onder douche ?
Euh .
Opdrogen om terug nat te worden ?!
Het blijven rare wezens die mensen.
Nadien werd de vuile was kleerkast gemaakt.
Een kast zou vol vuile was zitten , de andere met de propere.
De propere ging later gebeuren … na het eten ..
Rond 6 uur kwam oma-grootmoeder-meter op aperitief op het terras.
We keuvelden over koetjes en kalfjes met een lekkere gin-tonic:
Nadien gingen we een laatste keer avondeten.
Het laatste avondmaal.
Ah ja, morgen vertrekken we richting huis.
Het eten was weer lekker.
Terwijl ik dit verslag schreef, vochten de baasjes met de rest van de kleding.
Ze kregen er net alles in.
Ze waren moe maar voldaan toen de kleerkast toeging.
Nu gaan we nog even tv gapen en dan is het dodo tijd.
Voor straks slaapwel.
Sloefie
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten