Dag 13 - de Duitse Technopolis

guten Abend,

 

Nu dat we al wat dagen in Duitsland zitten kan ik al wat Duitse woordjes.

Deze ochtend mochten we wat langer slapen.

Het ontbijt was immers pas om 9u voorzien.

Dus meneer All for Love begon iets voor 8u te kwelen.

Ik deed lekker mee en daarmee werd iedereen direct wakker.

 

Na een lekkere warme douche deden we deden we toch warme kleertjes aan.

Meneer Armand Pien gaf ons slechts 14graden aan  en wat nog erger is REGEN.

Maar eerst ontbijt.

Amai wat was dat zeg … 

Georganiseer met een super grote G.

We kregen eerst een tafel aangewezen en kregen wat instructies.

Als je de pijltjes volgt en altijd afstand houd, kom je alles tegen.

Wat een ontbijt!

We aten brokjes, eitjes, Frans brood en ook nog koekjes.

En daarbij namen we nog wat koffie.

Nu klinkt dat allemaal zo gewoon, maar stel je even voor:

Je gaat naar “station” een en bestelt koffie,

Je loopt langs een buffet met allemaal potjes : sommige hadden schelletjes kaas, andere worst of vleesje.

Nadien konden we aan een “station” het volgens ons perfectie eitje bestellen.

Nadien kregen we de keuze van potjes brokjes.

En als laatste kreeg je een “station” met brood en lekkernijen.

We hebben enorm genoten.

 Na een korte pauze voor een boompje te zoeken schoot baasje in actie.

We gingen naar het Deutsche museum om toch al zeker een tijdje niet in de regen te lopen.

Op de website stond duidelijk dat er geen kassa’s open was en dat we dus online de ticketjes dienden te kopen.

Sandra bestelde snel enkele tickets en weg waren we.

Het Deutsche museum is de Duitse versie van Technopolis.

We hebben er uren ingewandeld en gekeken.

Hier en daar moesten we proef ondervindingen dingen bewijzen.

Het leukste van het museum kwam op het einde.

We bekennen de evolutie van de computer van de abacus, via de z3 en z4, over de ponskaart tot aan de “kleine” Toshiba van de jaren 80. 

Nadien is er blijkbaar niets meer interessant gebeurd want er was niets nieuws te zien.

Als laatste zagen we het speelgoed.

Oh kijk Lego met hun eerste gebouwen.

Ik wist niet dat Marklin eerst auto’s maakte voor het treintjes begon te fabriceren.

Ik ben zeker dat Grooote broer en zijn baasje dit wel wisten.

Hoe zou het eindelijk zijn met hen?!

 

Toen we uit het museum kwamen was het al bijna 3 uur.

Te laat om nog iets anders te gaan bekijken vonden we.

Eigenlijk denk ik dat we gewoon allemaal te moe waren om nog iets te doen.

We slenterden dus via een andere weg naar het hotel.

 

Hey Sandra, ben je wel zeker dat dit de juiste weg is?

We moesten toch niet zo veel klimmen als we via de andere weg wandelden.

Ja zeg..

Het is nooit goed he…

We willen eens een andere weg verkennen en dan is hij te steil.

Maar ze was juist hoor mijn baasje.

Want toen we uit het bosje kwamen stond daar links het hotel.

 

Na een uurtje platte rust zijn de baasjes met de blokjes gaan spelen.

Iedereen won eens, dus dat was goed voor de moraal.

 

Waar zouden we nu eens gaan eten : Indisch? Afgaans? Chinees? Italiaans? Duits….
Zo veel keuze en dat allemaal op zo’n 300m van het hotel.

Het was allemaal gelijk vonden we allemaal…

Tja zo was het wel moeilijk kiezen.

Uiteindelijk is het Indisch geworden.

MMMMM

Lekkere vleesjes met naan en rijst.

 Iedereen is hard aan het gapen.

En dus besloten we vroeg in bed te kruipen.

Allez .. vroeg naar de kamer te gaan en nog wat de tv zappen.

Ik was voor een keer wat sneller aan mijn blogje begonnen.

Zo kon ik ook eens genieten van een avondje niets doen.

Want ik heb een hondenleven hoor.

Eerst overal mee naar toe wandelen, zorgen dat ik alles goed onthoud.

En als iedereen dan luilekker op zijn aaaipad speelt of tv kijkt, dan begint het echte werk.

Gelukkig doe ik het wel graag.

En nog beter : ik krijg nadien vele likjes van iedereen die me leest.

 

 

Schuss

 

De verDuitste Sloefie