Vandaag gingen
we niet met de groep op pad. Sandra ging ze wel uitwuiven maar daarna gingen we
er een tete-a-tete van maken. Dus ik had de wekker als een goed hondje om 8u
gezet zodat we zeker de oogjes en oortjes uitgewassen hadden en onze bekers
melk (voor de blogger) en koffie (voor de fotograaf) in de handen hadden om de
groep te verrassen om 9u. “Hoe, gaan
jullie toch mee? Ah een extra tolk dat komt goed uit”. Ik heb hen allemaal moeten ontgoochelen en
verteld dat we gewoon kwamen kijken hoe ze vertrokken.
Nadat we
zwaai zwaai hadden gedaan zijn we onze overlevingszak gaan oppikken. Hierin zit
natuurlijk de gsm, de aaipad, mijn zwembroek en leesboekje, de zonnecrème, de
zonnebril en een kleine handdoek. Voor
we 2 zetels uitzochten hebben we eerst nog even een omwegje langs het buffet
gedaan. Sandra nam een eitje en ik nam mijn allerliefste brokjes. Nu waren we
er klaar voor...
We trokken
naar dek 10 en zochten 2 zetels naast
elkaar. We namen onze boeken en begonnen te leesdromen. Om het uur draaiden we
ons eens om en bestelden we iets om te drinken. Plots zag ik bekenden op het
dek... De bootjesvaarders buiten de cruise waren terug. Ze waren allen
enthousiast want ze hadden mooie natuur en wel 10tallen dolfijnen gezien. Maar
spijtig genoeg had niemand zo een fijn beest volledig op de foto staan.
Vandaag was
het “Formal” night. Dus voor baasje geen jeans maar wel een toffe broek en ik
in mijn smoking. En dat was nog niets alles.. De helft van de groep ging vanavond
bij de chef aan tafel met voor elk gerecht een aangepaste wijn. Volgens Ilse
kom je daar nooit met honger of dorst buiten.... Ik denk dat je er wel eens met
wat na-dorst zou kunnen hebben :-) Elke schotel van het vijf-gangen menu werd door
de kok zelf voorgesteld en dan konden we genieten. Daar ik zo braaf was geweest, heb ik ook een
speciale plaats op tafel gekregen van Ilse.. Als de foto’s online geraken
zullen jullie wel zien waar. Ik kreeg het beste uitzicht en zag dat mijn nieuwe
vriendjes en vriendinnetjes zich echt wel amuseerden. Tegen 11u was het dan dan
tijd naar de kamer terug te keren en snel mijn verslagje neer te pennen.
Nu dat Sandra
haar pyjama aanheeft, kan ik snel de mijne aan doen en kunnen we dodo gaan
doen..
Tot morgen
lieve mensen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten