S3 - Dubrovnik

Dag

Vandaag heb ik het baasje wakker gemaakt iets voor 8u. Hierdoor kon ze rustig wakker worden en was het niet van de kapitein die brulde dat we officieel in Dubrovnik waren.   Sandra maakte zich zonder pruttelen klaar en dan gingen we snel wat krachtvoer eten : een eitje met een beetje spek en een groot bord vers fruit. Snel terug even naar de kamer om badpak aan te doen en hopla we waren klaar voor de dag uitstap.

Om 9u dienden we in de zaal te zijn. We waren perfect op tijd en we hebben ons nog wat kunnen amuseren met de meneer die vanalles grappig vertelde... Hij probeerde iedereen op een gestructureerde manier buiten te krijgen, maar de ‘oudjes’ hadden geen zin in rustig wachten tot ze geroepen werden.   Toen hij nog maar begon uit te leggen welke groep er mocht vertrekken stonden ze allemaal al op om te vertrekken.. CHAOS alom. En  elke keer vroeg hij ‘gaan jullie deze keer wat beter luisteren en per x rijen vertrekken’   ‘JA... ‘ en toch niet.  

Met 13 + 1 beleidster + 1 hondje (IKKE) waren we de kleine bende die wat sportiefs wilden doen :  met de kayak Dubrovnik bewonderen.  3,5u kayaken we (alleen de niet hondjes ... ik mag gewoon genieten van het uitzicht met een super beschermend jasje) ... Lijkt super tof... maar zou eens vermoeiend kunnen zijn.

We gleden langs de bekende vestigingsmuur en zagen ook het “gat in de muur” ... Ik heb geen gat gezien hoor wel een hele grote sidderaal die ze daar net opgevist hadden.  Het gat in de muur is blijkbaar een plaats waar 2 cafes zitten en enkel toegankelijk is via... een gat in de muur.

Sandra en haar compagnion dienden wel af en toe op te letten voor overstekende boten, vriendelijke kayakers en dergelijke .. maar ik vond dat pas gevormd team best wel slagkracht had. Ze hadden het snelst begrepen hoe ze konden draaien en het tempo erinsteken.. GOGO Team Sloefie 

Op een bepaalde plaats was het wat gevaarlijk .. Net voor de ingang van de haven want daar komt alle waterverkeer samen en als een kayaker val je niet snel op. Dus gingen we na een overzet allemaal tegelijk de ‘straat’ over ... was wel leuk om te zien dat sommige teams nog steeds niet wisten dat ze tegelijk hun peddels in het water moesten steken.

Uiteindelijk kwamen we aan een grot aan.. Boven de grot was het eigendom van een rijke stinkerd, maar de gids vertelde ons dat alles van aan de waterlijn tot 5 meter inwaarts gemeenschappelijk goed is.  Die meneer heeft dat dan maar opgelost door een op 5 meter van de waterlijn een DEUR te zetten.. Na een appeltje voor de dorst en voor mij een plaspauze aan die deur.. gingen we nog wat verder.

We voeren tussen nog een grote cruiseboot tot aan het eilandje Lokum. Volgens de legende hangt er immers een vloek over het eiland  : de oorspronkelijk bewoners waren broeders uit een patergemeenschap. Toen de stad Dubrovnik geen geld meer had, hebben ze het eiland moeten verkopen. De broeders vonden dat niet kunnen en hebben al hun kaarsen aangestoken en omgekeerd op de grond gezet. Dat samen enkele vieze uitspraken en een fixe wandeling rond het eiland zorgde voor de vloek. En  de eerste jaren leek het er sterk op :  de nieuwe eigenaars stierven allen op de meeste rare en onmogelijk manieren,  de boten die in Lokum probeerde aan te meren zonken,.. Uiteindelijk vonden ze de oplossing : enkel tijdens  de dag mag je er nog vertoeven. Dan werkt de vloek niet ?!? We zijn voor de zekerheid niet aan wal gegaan en hebben snel onze peddels genomen om terug te keren naar de veiligere oorden .... DACHTEN WE

Eens aan land konden we ons klaarmaken voor de terugtocht naar de boot. Busje komt zo... Maar busje heeft wel een uurtje op zich laten wachten. Neen was niet door dat de chauffeur in slaap lag, niet omdat busje stuk was, ... maar wel omdat er net te veel bussen waren in de kleine straatjes om toeristen op te pikken en af te zetten. De gids vertelde ons dat er in het zomerseizoen normaal 1 boot , uitzonderlijk 4 te gelijk aan leggen. Alleen was dit vandaag nu net iets anders. Alle cruisemaatschappijen vonden het belangrijk om vandaag aan te meren in Dubrovnik.  Niet 1 , niet 4 maar 6 cruiseschepen waren er en dus waren er heel veel excursies en heel veel bussen nodig.   Toen onze bus uiteindelijk toekwam kreeg hij het al direct aan de stok met de politie... want hij was een meter te vroeg gestopt om mensen in te laten stappen. Die jongen wou gewoon goed doen en het een beetje versnellen...

Eens op de boot hebben we snel een douche genomen om het zoute water van ons te spoelen. Toen Sandra even op haar gsm keek bleek het al 3 uur te zijn ... oei oei.. al zo laat... we hebben ons dan maar een rustig plaatsje gezocht dat half in de schaduw lag. Sandra heeft nog een deel van haar boek gelezen maar ze heeft zeker niet gezien dat ze in de zon aan het belanden was. Ik heb haar proberen wakker te blaffen maar het is me niet gelukt. Uiteindelijk is ze dan toch zelf wakker geworden...We hebben dan samen haar boek verder gelezen en genoten van ene apperitiefje..

Na een douchke en verse kleding zijn we ons een lekker salade gaan maken.. en hebben we nog even op het dek genoten van het uitzicht. Toen het 8u was zijn we terug naar de kajuit gekomen om mij rustig mijn verhaal te laten vertikken.

Nu is het tijd voor de oogjes toe te doen 

Slaapwel lieve lezertjes uit het verre Belgie

Toedeloe..