S8 - Rome

Goede avond lieve lezertjes,

vandaag zat er niemand achter onze veren..  Vandaag meerden we aan in de haven van Rome die op ongeveer 1u30 rijden van Rome ligt. Maar met de trein ben je er normaal wat sneller.  Dus het plan vandaag was als we wakker geraken, staan we op, maken we ons klaar en gaan we op zoek naar ne trein.

Maar tja.. ons Zaza was weer eens wat vroeger wakker dan dat ze wou en dus heb ik haar verplicht om haar nog eens om te draaien. Allez wie gaat er nu om 5 u opstaan om naar Rome te gaan. Goe zot mijn baasje. Uiteindelijk zijn we om 8u30 opgestaan en hebben op ons gemak een douchke genomen en uitgebreid ontbeten op het achterdek. Uiteindelijk zijn we aan wal gegaan om 9u15. Het eerste wat opviel was dat we direct op een bus geduwd werden. De haven van Civitavecchia is zo groot dat ze wel een bus moeten inzetten. Na een busrit van een dikke 5 minuten werden we afgzet in een neutrale zone.  Andere Belgen hadden Sandra uitgelegd dat de bus je dicht bij het station afzet en dus besloot Sandra geen shuttlebus te nemen van de neutrale zone naar het station. Uiteindelijk hebben we een dik halfuur doorgestapt  en was de trein 2 minuten weg toen we aankwamen in het station. Dan maar rustig het ticketje heen en weer kopen en ons een plaatsje zoeken om te wachten.

Zo’n 5 minuten later zei er iemand plots ‘zit jij hier ook te wachten’.  Het was de meneer die haar had verteld dat het een korte wandeling was. Blijkbaar zette de bus ons verder af dan ooit te voren en hadden ze zich hierdoor misrekend. Om 10u44 was de trein daar en weg waren wij.  Om 11u30 kwamen we aan in het station van Sint Pieter en stapte we uit. Na een wandeling door de straatjes stonden we plots op het plaats waar PopieJopie elke zondag zijn handje zwaait.  Sandra ging even in de schaduw staan en dacht na.  Het was nog geen middag en er stond al 34 graden op de thermometer van de apotheker op de hoek ... dus ik vond dat we te niet veel moesten wandelen ... Sandra vroeg me of ik het leuk zou vinden om een busje te nemen en om dan eens rond te rijden. Ik vond het wel oke als ik  maar eens wat water kon drinken. Sandra gaf me dan een bakje met water en dronk ook een grote slok water.

Samen kochten we ons dan een ticketje om te hoppen op de bus en we zochten naar de bus. Eens in de bus gingen we direct op het bovendek zitten en smeerden we ons goed in. Nadien werd de camera in de aanslag genomen en moest ik heel rustig in de zak (in de schaduw gelukkig) zitten.  Na enkele stops besloot Sandra er terug af te gaan. We stapten af aan Baberini. Ik vroeg haar waarom en ze zei ‘je gaat het wel zien en ik ben zeker dat je het leuk gaat vinden’.  Ik denk dat Sandra een gps in haar hoofd heeft zitten want niet een keer keek ze op het plan. Ik heb na enkele minuten nog eens geprobeerd maar ze zei dat ik mijn neus maar diende te gebruiken.  En plots kwam de geur in mijn snoet gekropen. Ik rook iets ala Nachos. En ja hoor enkele minuten later stapte Sandra binnen in een Hard Rock Cafe.   

Zelfs toen we daar al 10 minuten binnen zaten, liep het zweet nog steeds van Sandra. Een beetje normaal daar de temperatuur toen al tegen de 39 zat. We bestelden onze normale maaltijd en drank ... alleen hebben we wel enkele refills gevraagd van de Pepsi Max. Na een uurtje besloten we dan toch af te rekenen en op shooter tocht te gaan. Jiha we vonden wat we zochten en iets later stonden we buiten. Amai... was ik sneller binnen dan buiten.. De hitte was te voor mij... Sandra heeft me dan in de zak gestoken met een lekkere koele  handdoek om mij en zo konden we verder. 

We reden de hele toer verder en zagen zo de belangrijkste monumenten van op afstand... En toen we terug rond Sint Pieter waren stapten we af. We besloten toen op ons gemak naar de trein terug te slenteren. In het station stond er buiten dat er iets na vieren een trein ging vertrekken naar de haven niets maar ook niets aangeduid.  Sandra gokte het perron op basis van waar we in de ochtend af waren gestapt.  De trein kwam mooi op tijd binnen gereden en dus waren we tamelijk zeker dat we de juiste kozen. Na enkele stationnetjes te doen ... bleef hij plots een 20 minuten staan. Daar de meeste passagiers uiteindelijk toeristen waren, wist niemand echt wat er aan de hand was.  Sandra en ik zaten bij een mama met 2 jongens die zich begonnen te vervelen. Daar ze een maskertje hadden gekocht hebben we dan met de toestische kaartjes en zakjes een handpakje voor het masker. De 2 jongens hebben dan gladiator en opzichter zitten spelen en amuseerden zich kostelijk. Ik heb me heel stilletjes gehouden want had een beetje schrik.

Eens in het station terug stond er netjes een shuttlebus te wachten om ons van de station tot aan de haven te brengen en nadien was er een shuttlebus van de haven tot aan de boot.  Sandra had deze ochtend gepland om rond 5u terug binnen te zijn en was net half zes geworden. Maar daar we daar wat stil hadden gestaan vind ik toch dat ze het goed gedaan had.

Daar we een meer dan serieuze maaltijd hadden gegeten hadden we niet veel honger meer en besloten we enkel nog een Mojito op te pikken aan de poolbar. Uiteindelijk zijn we daar nog 2 uur blijven hangen want het weer was zo goed dat we geen zin hadden om binnen te gaan (en tot op het terras te wandelen). Uiteindelijk zijn we met een extra Mojito op ons balkon de zonsondergang beginnen trekken en zo de avond ingegaan.  Sandra heeft de foto’s nog van de toestellen beginnen nemen en de rugzak voor onze uitstap  klaargemaakt terwijl ik de blog van vandaag schreef.

Op tv is het toch maar voetbal dus hebben we besloten om de oogjes toe te doen en naar droomland te vertrekken.. Tot morgen.

Sloefie