vandaag maakte de kapitein ons wakker. Ik was nog even in slaap gesoezeld, maar blijkbaar was Sandra niet te kwaad. We hebben ons samen klaargemaakt en dan even door de venster gekeken. Amai het is hier supermooi..
Sandra was nog volle moed om aan land te gaan. Maar eens we buiten op het dek zaten om ons lekkere ontbijtwafel op te smullen zakte de moed in haar schoenen. Het was ... TE WARM. Het was net 8u voorbij en bleek al 30graden te zijn... Op naar plan B dan maar : lekker gezellig op het terras van de kajuit genieten van het uitzicht en .. de schaduw.
Met een boek in de ene hand, een fles water in de andere hand kom je al snel door het ochtendland.
Rond 11u kwamen de 2 pippos (ik ken hun naam nog niet) de kajuit klaarmaken voor de dag. Sandra zei dat ik even mocht gaan kennismaken dus heb even met hen gespeeld. Ze hebben me verteld dat ze straks weer een nieuwe towelvriendje meebrengen... Ik kan al bijna niet meer wachten.
Tegen 14u30 moest iedereen aan boor zijn, dus tegen dan hadden we al een goed plaatsje aan het zwembad gevonden : net genoeg schaduw - maar toch een klein beetje zon. En NEEEN ... ze is niet in slaapgevallen :) Om 15u vertrok het boodje en eerste mijlen kregen we uitleg van de verchillende 'fjorden' . Daarna stoomden we naar de grootte zee en verloren we elk zich op land.
Sandra vond dat ze vandaag eens speciaal mocht doen en ze reserveerde voor ons beiden een tafeltje bij de Thai-Japanees-Chinees op het 11de dek. Alleen al voor het uitzicht de moeite echt waard. We kregen een zonsondergang om Waf tegen te zeggen.
Sandra zat nog maar net op haar stoel of ze werd al bijna gedoopt. Ik had geluk, want ik had mij nog in de handtas verstopt... Haar schoenen waren kliederkletsnat met ijs van de koeler en een beetje witte wijn. Hadden wij weer geluk.
We kregen de menu kaart en hadden van wel 6 bladzijden te kiezen.. Moeilijk dat die keuze was .... Maar we deden ons best ...
We begonnen aan iets wat deed denken aan "Sticks and stones" : een mix van 5 satekes (kip, lam, scampi, kalf en varken) afgewerkt met een chilisausje en een zelfgemaakte pinda saus. Het was lekker.
Omdat Sandra niet goed wist welke Sushi te kiezen, stelde de gastvrouw voor om zelf iets te kiezen en hiermee Sandra te verrassen. Sandra ging akkoord en kreeg wel iets heel lekker voorgeschoteld.
Als hoofdgerecht nam Sandra eend in rode curry want ze wou wel eens weten of deze curry ook zo heerlijk pikant was als bij de Siam (de lokale Thai van Merchtem) . Als ze een verstopte neus zou gehad hebben dan was dat nu niet meer het geval. Het was perfect gekruid en afgewerkt met een eenzame groene asperge.
De gastvrouw vroeg of ze ook het nagerecht mocht kiezen. Sandra stemde in op voorwaarde dat het geen chocolade was. Waarom is me nog niet helemaal duidelijk, maar het zal mijn hondenverstand zijn dat niet mee kon: bananengebak met gebakken banaan en ene bolletje vanille ijs.Denk dat Sandra morgen weer niet veel zal eten, want ze sprak van iets ala 'ik kan geen P* meer zeggen'. Nu dat de avond gevallen is, hebben we onze pyama al aangedaan. Terwijl Sandra nog wat in haar boek leest, schreef ik dit verslagje.
Nu doen we beide onze oogjes toe... (Sandra eerst uw lenzen wel uit doen, dat je vannacht er niet voor moet opstaan)
Slaapwel mensenvriendjes
Sloefie
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten