S7 - Napels, Italië

Goede morgen lieve schatjes,

Deze ochten maakte de telefoon ons wakker. Sandra had die gisteren zo geprogrameerd dat die om 7u kabaal begon te maken. Snel sprongen we uit het bed en deden we onze wandelpakjes aan. Vandaag meerden we immers aan in Napels en stond er een zware en uitputtende tocht op het programma. We dienden om 8u klaar te staan om naar de voet van de Vesulius te rijden en dan deze te beklimmen.

De tocht naar de voet leek al minder makkelijk te zijn dan voorzien, want de chauffeur stopte plots in het midden van de weg en nam zijn telefoon.  Die leek echt niet zo tevreden te zijn want hij riep heel de bus bijeen. DE gids vertaalde ons dat de weg die we normaal zouden nemen naar de vulkaan niet open was en dat we enkel via de andere kant de Vesuvius konden beklimmen.  Dat ging wel nog moeilijker zijn, maar als tegenprestatie gingen we de eerste meters met een speciale shuttle worden naar boven gereden.  De bus draaide zich om en reed een ganse omweg om dan aan de andere kant aan de voet van de vulkaan te komen. Daar moesten we overstappen op een legerachtig uitziende 4x4 bus die ons over een ZEER slechtstuk weg reed.  Toen hij op 1/3 van de top was, was de weg op en dienden we te voet verder. Amai mijn pootjes : zo ver dat mijn baasje en ik geklommen zijn. Maar het uitzicht deed de last snel vergeten. We kregen wat historiek te horen over Napels, Pompei en de Vesuvius ... maar ik had eigenlijk niet veel zin om te luisteren. 

Eens we terug beneden waren, zijn we op de terugweg nog in een schelpenfabriek gestopt. In deze fabriek maken ze van schelpen kunststukjes die ze dan voor veel geld verkopen.  Niemand van de groep leek er echter veel interesse voor te hebben. We zijn daar dan ook niet te lang gebleven.

Iets na 2u stonden we terug bij de boot en dan moest Sandra kiezen : gaat ze naar de boot of gaat ze naar het stad? Wetende dat ze om 5u terug binnen moest zijn en ze niet zeker was wat ze op zo een korter tijd kon bewonderen, besloot ze gewoon aan boord te gaan.

Daar zijn we dan in ons normale routine gevallen : zwempak aan, stoeltje in de schaduw zoeken, boekje lezen en slapen. Ik moet zeggen we worden er echt keien in.

Omdat in Naples de pizza ontstaan is, was het deze avond op het dek ook pizza-avond.  Ze maaken zo’n 6 verschillende soorten pizza klaar en je kon er van eten hoeveel je wou. Dit met een glaasje Bud light en goeie muziek waren de perfect cominatie om Napels uit te zwaaien.

Het was zo goed op het dek dat we er tot het donker was blijven zitten zijn. Terwijl Sandra haar pyjama aan doet ben ik nu snel de blog aan het tikken zodat jullie allemaal weten wat we vandaag uitspookten.

En nu... gaan we SLAPEN want we zijn beide heel  moe

Slaapwoefwaf