Dag 9 : Havana in alle rust

Hallo lezertjes over de hele wereld,

Vandaag ging de GFC groep op uitstap met de bus. Daar hadden we echt geen zin in. Dus deden we dit niet mee. We waren nochtans weer meer dan op tijd wakker hoor. En toen kreeg Sandra een zot idee : laten we snel de was even doen. Hier op deze boot heb je een wasserette en dus kan jezelf de was doen. Nu, laat het duidelijk zijn : Sandra heeft de machine enkel ondergoed, kousen en een trainingshort toevertrouwd. Maar om 8u was de was gedaan en konden we de groep nog uitgaan wuiven.

Nadien zijn we in alle rust een eitje met toast gaan eten en ons mentaal voorbereid op de ‘zware’ dag in de zon. Bij deze voorbereiding hoort natuurlijk ook aangepaste kledij. Sandra stond met haar zak klaar, toen ik haar heel voorzichtig zei dat ik slecht nieuws had : de zon was op verlof vertrokken. Sandra dacht dat het van korte duur was en we gingen dus een rustig plaatsje op de boot zoeken. Die waren er wel met hopen hoor, want de meeste zetels waren gewoon leeg. Sandra koos er 2 uit en ging zitten. Terwijl baasje een van de laatste roddelblaadjes begon te lezen, heb ik geworsteld met de handdoek tot hij perfect lag om een dutje te doen.

Plots stond Renilde daar. “Ik heb niet veel tijd want ik wil nog ontbijten. Tot Straks”. Rond 11u zagen we elkaar terug op dezelfde plaats. Ah ja, want ik was bezig aan mijn ochtend dutje. We hebben dan even met ons 3en blijven hangen, maar het leek steeds kouder te worden. Er besloten terug te keren naar de kajuit, de stadkledij aan te doen en nog eens van boord te gaan om wat Rum te gaan kopen. Gisteren was dit niet meer gelukt en nu had hadden we veel tijd. Maar na een over-en-weer gingen we snel terug aan boord want de zon had haar weg teruggevonden dachten we.

De groep ging om 17u ten laatste terug te zijn, dus we besloten aan de bar te wachten tot ze toekwamen. Om 19u besloten we toch maar naar de kajuit te gaan en ons al klaar te maken want om 19u30 werden we verwachten bij het specialiteitenrestaurant Jacques. Net toen we ons dienden aan te bieden kwam dan het bericht dat ze toegekomen waren en dat iedereen om pas om 20u30 verwacht werd. Jacques, is zoals jullie al kunnen vermoeden een Frans getint restaurant waar we lekker aten. Zelfs ik kreeg een speciaal beentje.

Nadien was het direct naar bed, want we waren oh zo moe.

Slaapwaf lieve lezers

Sloefie