Hallo Allemaal,
Deze ochtend werd er veel gemord en gezaagd.
Oei oei…
Zouden beide baasjes met het verkeerde been uit bed zijn gestapt?
Of wat was er aan de hand?
In ons hotel was er geen ontbijt voorzien, dus moesten we naar het naburige hotel gaan om ontbijt te halen.
Slecht was het alleszins niet, maar de feiten van gisterenavond bleven als een baksteen op de maag liggen.
Sandra had toen ik ging slapen nog een mail gestuurd naar guest services en die had al geantwoord.
Zij zouden contact op nemen met het hotel en alles oplossen.
Alleen toen Sandra met de incheckbalie ging spreken wisten ze van niets.
“En zo erg kon het toch niet geweest zijn.”
Dat was de spreekwoordelijke druppel denk ik.
Want niet veel later waren we uitgecheckt.
EUh?
We gingen toch 3 nachten in München slapen.
Waarom checken we dan 1 nacht al uit het hotel?
Toen herinnerde ik me weer hoe arrogant en ambetant het inchecken gebeurd was.
Maar Sandra had al lang plan B opgestart.
De kleerkasten gingen terug in de auto, iedereen stapte in en weg waren wij.
Naar waar zouden we nu toch gaan vroeg ik me af?
Nog geen 10 minuten later zag ik plots de herkenbare groene letters.
Oh zou het?
En ja hoor.
Sandra reed de garage in en we stapten uit…
Het was nog maar pas 11u dus het had geen zin om de kleerkasten uit te halen.
Baasje deed wat vreemd… maar we lieten haar maar doen.
Hey wat doet ze nu?
Ze ging naar naar de dame achter de balie.
“Hallo mevrouw Keppens
Ja hoor we hebben jouw reservatie ontvangen.
Als Spire Elite zorgen we dat jij en jouw gezelschap direct in de kamers kan.
Even geduld aub.
Gaat u maar zitten, ik kom direct bij jou terug”
En nog geen 5 minuten later kreeg Sandra de sleutels van de 2 kamers.
Amai wat een verschil was dat zeg.
Geen norse vent die niet wou helpen.
Wel een super vriendelijke dame die ook direct vertelde over het ontbijt en de bar.
Het zag er direct naar uit dat we ons hier wel goed zouden voelen.
Snel werd de auto leeggemaakt en werd alles in de kamers gezet.
Nadien werd snel overlegt wat we gingen doen.
Dit hotel was op heel dicht bij de oude stad dus we gingen wandelen.
Doortje de volleerde gids loodste ons door de smalle steegjes tot op een groot plein.
Oh kijk. Hier is ook een hop off hop on bus.
Zouden we dat nu niet doen?
Zo gezegd zo gedaan.
De tickets werden betaald en we vroegen naar de start van de route.
Deze lag niet zo ver van waar we waren, dus gingen we daar starten.
Eerst dienden we nog door de winkelstraat te wandelen.
Oh ik heb schrik.
Hier zijn zo veel mensen
Hoe kan dat toch
Baasjes.. mondmaskers opzetten aub
Het is hier veel te gevaarlijk.
En ze luisterden.
Uiteindelijk kwamen we aan nummer 1 en niet veel later vertrok het busje.
De leuke tocht begon…
Eerste stop was een enorm groot kasteel.
We hadden echter al een beetje honger, dus voor we het kasteel gingen ontdekken bezochten we eerst een Biergarten.
We namen allemaal een pint bier (sommmige met , sommige zonder alcohol) en worst of flamkuchen
MMMM
Ik mocht mee-eten met de worst.
nadien was het dan zover : kasteel Nymphenburg.
Nymphenburg was de zomerresidentie van de koningen van Beieren.
Volgens de paaltjes die er stonden was het begonnen in de 17de eeuw en was een cadeau voor de vrouw van de koning toen zij hem een zoon gaf.
Het kasteel heeft ook een enorm tof park en oh daar waar veel leuke snuffelbomen.
Mimi en ik mochten even vrij loslopen ..
We renden over en weer en zaten zelfs achter de eenden, ganzen en zwanen.
Oh wat was het leuk.
Nadien namen we de hopper bus verder.
Het begon langzaam wat kouder te worden dus besloten we het hele parkoer op de bus te blijven zitten.
Oh Sandra riep ik.
Kijk eens in die straat… Er is daar een HRC.
OH ik zag haar ogen fonkelen en wist meteen dat we nu al besloten hadden waar we deze avond zouden eten.
Toen we bij nummer 1 terug kwamen moesten we van de bus.
Maar dat gaf niet.
We wisten immers welke richting we uit zouden gaan.
Links – Rechts – Links – Links of was het hier rechts
…
Uiteindelijk zijn we er geraakt.
Oh wat was ik blij.
Eindelijk kon ik nog eens een LIIT drinken.
Sandra ging nog even naar de shop om de shooters te halen en dan konden we verder.
Na een dikke kilometer waren we dan aan ons hotel terug.
Oh wat ben ik blij dat we hier nu gingen slapen.
Anders moesten we nog eerst een bus of een tram nemen en dan nog ver wandelen.
Na deze leuke maar vermoeiende dag besloten de baasjes eens extra vroeg in bed te kruipen.
Ik kreeg nodig 10 min om op de aaaipad te spelen en dan ging het licht uit.
Ik zal dus maar snel afsluiten want anders…
LAP
Te laat
Het is nu pikkendonker in de kamer.
Pffff
Ik zal dan maar jullie goede nacht wensen
Dada
Sloefie
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten