Dag 1 - To fly or not to fly - Deel 5

Gisteren is de "GOOD NEWS" namiddag geworden"
- hebben we het verlossende emailtje gekregen van Delta dat de vlucht gewoon doorgaat.
- Sandra heeft officieel via haar contactpersoon uiteindelijk het bewijs dat het contract met Belgacom verlengt wordt
- Sandra heeft maar een bronchitis, en moet extra medicatie innemen voor neus-keel-oor
- De bagage is in snel tempo afgewerkt geraakt toen we uiteindelijk thuis zijn geraakt

Deze ochtend belde onze taxichauffeur "Vikse" om 6u30 stipt aan en om 7u40 waren we ingecheckt. We hebben onze zetels met extra beenruimte kunnen behouden en zijn dus super tevreden. Laten we maar wat vliegen.
Als ontbijt proberen we de nieuwe Starbucks in de vertrekhal B. Amerikaanser kan je de dag niet beginnen.

Eerste vlucht vertrekt om 10u30 en iedereen is uitermate rustig.

We hebben zoals beloofd onze exitseats. We hebben beloofd braaf te zijn, te helpen bij noodgevallen en Engels te spreken - anders mag je niet genieten van de privileges van de nooduitgang (lees meer ruimte voor lange benen).

De veiligheidscontroles zijn terug zoals net na 9/11. Na een eerste controle achter de taxfree, moet je nu een volledige controle van je bagage overleven. En met een grote fotozak en trolley met vanalles, duurt dat wel. Maar iedereen blijft vriendelijk. En dan wordt het wachten tot de kuisploeg klaar is en we aan boord mogen.

Ondanks alle hoopvolle berichten vertrekken we met een hoop vertraging, maar de wind zit mee en we zullen toch te vroeg aankomen in Atlanta. Minder dan 10 uurtjes wachten ...

Na drie speelfilms, een lunch en een snack, is het dan zover. We zetten de wielen aan de grond in Georgia - Deltaland. Hop, hop, naar de immigratie.

Blijkbaar komt onze vlucht toe op het juiste moment. Er staan nog enkele zwitsers voor ons maar geen meterslange rij zoals de laatste keer in Atlanta. Sandra heeft wel wat uit te leggen. "Where have you been?" Maar ze mag toch terug binnen. Voor de verandering laat nu de baggage op zich wachten. Nog een controle van de douane en we kunnen onze baggage terug afgeven voor de volgende vlucht.

Na alweer een veiligheidscontrole zijn we eindelijk echt welkom in de US of A, als we de dollars maar laten rollen. En dat doen we ook - een beetje. Delta bespaart en geeft op kortere vluchten geen lunch meer, enkel pindanootjes en een drankje. Dus kunnen we best de inwendige mens een beetje versterken met een hapje TexMex.

Het is ondertussen voorbij middernacht in Europa wanneer we op ons tweede vliegtuig van de dag stappen. Een enkeltje naar de vakantie alstublieft. De zitjes aan de nooduitgang waren al maanden geleden verkocht, dus zaten we wat ongemakkelijk in de "cattle class" achteraan. Maar wat maakt het uit, we zijn op minder dan twee uur van een paradijselijk strand en een schitterende cruisehaven (volgens het lokale toeristenburo).

Touchdown ... en we zijn blijkbaar niet de enige die op een cruise vertrekken. In de bagagehal is het een chaos van jewelste. Iedereen wil op het beste plekje aan de bagageband staan om als eerste zijn bagage te krijgen. Maar wat helpt het. Uiteindelijk moet iedereen toch met de zelfde minibusjes naar het hotel. Alleen waar vinden we die? Holiday Inn maakt het zelfs een beetje moeilijk. Want ze hebben drie verschillende hotels. Vind dus maar het juiste busje. Maar ook dit probleem wordt opgelost. Een zwierige chauffeuse op leeftijd komt ons oppikken. Het hotel is blijkbaar populair. Ze moeten verschillende andere mensen laten staan want geen plaats in de herberg - euh hotelbusje.

En dan is het zover, een bed. Niet te hard, niet te zacht. Dat zal deugd doen.

En wat doen we morgen? Come and see next blog.

Dag -1: To fly or not to fly - Deel 4

We zijn nu donderdag ochtend. De lijnvluchten zijn voor 80% terug opgestart.

Zou het dus echt gaan lukken? Gaan we zoveel geluk hebben dat onze vlucht toch doorgaat zoals gepland?

Maar nog geen 5 minuten later komt er een extra nieuwsflash....
Oei ... wat is dat nu weer "In Oostende is in de motor van een vrachtvliegtuig as gevonden"
Alles Staat weer op losse schroeven...

Een nachtje brengt misschien soelaas of misschien meer wind.

Op Dag -1 dan toch terug beter nieuws. Ook in Engeland mag er leeg gevlogen worden. Hehe.

Maar na enkele uren is het daar alweer om zeep. Een vliegtuig is halsoverkop teruggekeerd om de piloot as rook. Volgens Tomas Cook was dat loos alarm en de man stond 's middags op straat. Tja, wie moeten we geloven.

Maar we gaan toch wel eens moeten beginnen inpakken. Gisteren avond - toen het luchtruim toch al eerste vliegtuigen toeliet - hebben we dan toch maar de laatste ontbrekende dingen bijeengezocht voor de bagage. Vanavond gaan we dus zeker verder... Het zou nogal dom zijn als we niet meekunnen op het vliegtuig omdat we onze bagage nog aan het bijeenzoeken zijn.

Alleen... zijn er nog 2 kleine hinderpalen :
- we hebben nog geen email gekregen van Delta dat we "Ready for Check-in zijn", wat we normaal ongeveer 36u voor de vlucht krijgen... BLijkbaar ziet Delta het dus ook nog niet al te rooskleurig in.
- en tja ... het zal niemand verbazen, maar we mogen nog eens langsgaan bij de huisdokter... Sandra heeft een vieze hoest en serieuze keelpijn...

Dag - 2 : To fly or not to fly - Deel 3

We zijn nu woensdag ochtend....

Nog steeds status quo... of toch bijna...

Sommige maatschappijen zien het wachten niet meer zitten en hebben met een testvliegtuig een toertje in het luchtruimg gemaakt... Zij zien er geen graten in om op lagere afstand en op zicht (want in het as zit metaal dat de vliegtuig electronica een deel ontregelt).
Via videoconference is er top overleg geweest tussen de lidstaten en er komt een "Belgisch compromis". Maatschappijen mogen met LEGE vliegtuigen vanaf 8u in de ochtend vliegen. Als dat allemaal goed verloopt, gaan ze voorzichtig in de namiddag terug opstarten.

Lijkt toch tamelijk positief. Maar dit geldt vooral voor lijnvluchten. Zij zijn immers verplicht om zo snel mogelijk het normaal lijnschema terug op te pikken. Misschien komt het toch nog net goed. SN Brussel Airlines gaat zelfs beroep doen op gecharterde legervliegtuigen om landgenoten op te pikken. De chartermaatschappijen daarentegen laten weten dat ze tot zaterdag/maandag geen nieuwe vluchten van uit Brussel doen en alles gaan doen om de gestrande reizigers op te pikken. De collega die in Tenerife zat zou tegen woensdagavond in Belgie zijn; de collega die naar Tunesie ging, krijgt te horen "Geen vlucht - alles wordt terugbetaald".

Laten we dus maar hopen dat alles goed loopt en dat er geen as wordt gevonden in de motoren van de lege vliegtuigen.

Wordt dus nogmaals vervolgd....


Zaza

Dag - 4 : To fly or not to fly - Deel 2

We zijn nu maandag, binnen 4 dagen zouden we een vlucht moeten nemen en voorlopig zijn er geen vluchten. Nergens in Europa mag er een vliegtuig vertrekken of landen....

De collega van Sandra die in Tenerife zit, geniet van extra dagen verlof. De collega van Sandra die normaal vertrok naar Tunesie, zit op haar bureau met een bedrukt gezicht. Ze heeft vrijdagnammidag haar reis gaan verzetten : de nieuwe planning is dat ze woensdag vertrekt.

Maar blijkbaar ontbreken er op alle afdelingen wel enkele werknemers... Het paasverlof wordt voor hen allemaal wat langer... Sommige kregen een hotel van de reisorganisatie, anderen - mensen die alles zelf doen - moesten zelf op zoek gaan.

"Annick, is er een idee wanneer ze beginnen te vliegen"

"Neen, niet voor woensdag".

Oei, dit wordt nu wel heel nipt. Die domme aswolk wil maar niet wijken... grrrr....

Steven kijkt al maar even na bij het reisbureau... Zij bellen hem terug met slecht nieuws

"Neen, jullie reis kan niet worden teruggetaald. Sowieso wordt dit niet gedekt door een annulatieverzekering."

"Hoe? Delta zegt zelf dat de vluchten terug betaald worden, of verschoven kunnen worden."

"Ja dat klopt, maar jullie cruise vertrekt in de VS, en vaart onder Amerikaanse vlag... Een boeking is voor een specifieke afvaart. Zij vertrekken met of zonder jullie"

We gaan dus maar stoppen met schrijven van de blog en wat bidden & hopen dat er wat wind opkomt.

Wordt vervolgd....

Dag - 7 : To fly or not to fly

Deze ochtend komt Annick, de manager van Sandra, met een verhaal aanzetten te gek voor woorden. Haar partner & zij hadden naar een collega met verlof in Tenerife een sms gestuurd "Geniet van je verlengd verlof, want je er zijn geen vluchtten meer".

Waar heeft Annick het in hemelsnaam over...

Dus het ze begin te vertellen:

"Brussel Airlines gaat zijn vliegtuigen allen aan de grond houden"

"Is er een staking? "

"Neen hoor... Een veiligheidsmaatregel"

"Veiligheidsmaatregel?"

"Ja, er is een vulkaan die uit een winterslaap is ontwaakt en zijn aswolk hindert Europa"

Eerst dacht Sandra dat het nog een grap was.

Terwijl ze op het web begint te surfen, stuurt die collega een SMS naar iedereen dat hij voor maandag er niet zal zijn. Zou het dan toch waar zijn?

Er komt ook een officiele communicatie. "Europese luchthavens worden verplicht gesloten voor een ongekende termijn."

Een andere collega vertrekt normaal zaterdag op verlof naar TUnesie... en die neemt direct contact op met reisorganisatie. Daar krijgt ze te horen dat het zou kunnen dat de vlucht wel nog doorgaat.

Annick schiet in de lach... en zegt "Neen neen, het luchtruim is dicht voor dagen".

Na "to car or not to car", begint nu duidelijk een periode van "to fly or not to fly".

Voorlopig gaan we het nog niet aan ons hart laten komen want er nog een hele week tussen.

Het is mooi weer, dus gaan we genieten van het weekend.

Maar een ding is zeker... Wordt vervolgd

Zaza

Dag - 14 : To Car or Not To Car

Hallo lieve lezer(tje)s,

Nadien is het wel grappig, maar op het moment zelf werd er meer groen gelachen dan iets anders. Ik hoor jullie nu al zeggen "Waarover heeft ze het nu weer?"... Wel...

Steven had vorige dinsdag te horen gekregen dat hij zijn auto toegekomen was en dat de nummmerplaat gekend was. Dus Steven heeft al het nodige gedaan om de auto zo snel mogelijk proberen te hebben en na consultatie bij Fleet heeft hij de garage gecontacteerd voor een afspraak "Maandag rond de middag". Steven maakt dus zijn oude tuut leeg en begint vlijtig te plannen naar waar hij de eerte dag zou kunnen rijden.

Maandag vertrekt hij naar de garage, tot zo ver alles perfect in orde. "Mijnheer, heb jij je nummerplaat mee ? Mijn collega heeft hier een post-it op het dossier geplakt dat de platen nog niet binnen zijn." Steven antwoorde dat hij niets mee had, behalve de oude auto. "Ja mijnheer, dan ga jij toch moeten contact op nemen met Fleet. Wij kunnen de auto niet vrijgeven". Uiteindelijk belt die mevrouw zelf naar Fleet, want ja het peuple krijgt die meneer toch nooit te pakken. "Zeg maar tegen Mr. Tilley dat hij de regels moet volgen." Die mevrouw begint zich meer een postbode van het slechte nieuws te voelen dan iets anders maar blijft heel vriendelijk. Steven neemt uiteindelijk de telefoon over en begint langzaam alles uit te leggen. "Ik heb naar Fleet gebeld .... Ik kan er toch ook niet aandoen dat jullie niet communiceren tussen jullie .... Ik heb vanochtend nog mijn tankkaart moeten komen oppikken.... De nummerplaten waren al doorgestuurd en ik mocht van JULLIE bellen .... Welke andere procedure? ... Welke papieren moet ik nu plots bij jullie tekenen ? " Uiteindelijk heeft Steven het opgegeven (of zou de andere kant iets anders gedaan hebben). Die mevrouw had maar al te goed begrepen dat er iets verkeerd was gelopen in de interne keuken en dat zij wel zo snel mogelijk de auto geven. Dus werd een compormis gesloten : "Geef me je GSM nummer, van zodra de platen binnen waren, werd de auto opgeleverd". Steven is dan maar terug naar kantoor gereden en is vermoed ik in de bureau van Fleet gaan wonen. Na een uurtje of 2 belde hij mij terug... "De nummer platen zitten bij KBC en KBC heeft ze vanmiddag terwijl ik bij hem zat doorgestuurd met alle documenenten naar de garage... Morgen zou hij klaar zijn"

Dinsdag ochtend heeft Steven volgens mij elk uur naar de garage gebeld of de nummerplaten er nog niet waren. Toen hij na de middag het langzaam op zijn heupen begon te krijgen, hebben ze dan in de garage nog maar eens alles goed afgezocht... De nummerplaten waren in de ochtend toegekomen, maar.... waren achter de kast gevallen.

Steven heeft uiteindelijk zijn auto om 4u mogen oppikken, heeft daar nog een uitleg van meer dan een uur gekregen en mocht uiteindelijk vertrekken tegen 6en. Tja daar ging zijn mooit uitgewerkt plan. Plan B dan maar zeker.... Enfin, ik mag niet klagen over plan B. Het werd een ritje naar de kust, inclusief, files. Eindbestemming bleek de oesterput in Blankenberge. Lekkerrrr.


Nu enkele dagen later : de auto rijdt goed, er zitten veel snufjes in, ... maar na het verlof zal hij maar zijn eerste lange afstand doen.

Tot de volgende keer

Zaza

Dag - 20 : Wachten wachten wachten....

Het lijkt te zot voor woorden. Voor die ene keer dat we zelf bijna niets hoeven te doen buiten betalen, begint het op de procesie van echternach te lijken.

We hebben onze hotels geboekt en daar is de confirmatie van binnen; Alle vluchten zijn geboekt en betaald en we hebben goede zetels besproken .... Maar wat gaan we nu tussen de hotels in doen ?

Zoals Steven in de vorige bericht al vermelde gaan we ons terug even laten vervoeren per boot... Deze keer nemen we het deel Fort Lauderdale - San Francisco in de planning op. Maar waar blijft die confirmatie en het bevestigingsnummer zodat we alles op dat niveau kunnen beginnen in orde maken? Uiteindelijk bleek er een communicatie fout gebeurd te zijn : de tickets voor de boot lagen er al een tijdje, maar de reisorganisatie was aan het wachten op de tickets van het vliegtuig. Ze waren aan het wachten op Godot. Gelukkig belden we dus maar zelf even. De tickets hadden we zelf gemaakt.


Maar dit is niet het enige waarop Steven al een tijdje wacht. Vorig jaar December mocht hij zijn nieuwe bedrijfswagen kiezen en die zou normaal gezien in Maart geleverd worden... We zijn nu begin April en het is nog steeds heel stil vanuit het Fleet-front. En de regels zijn zo dat wanneer de garage laat weten dat de auto er is, de bestuurder de auto binnen de week moet oppikken. Gaat dit wel goed komen?


Maar wie denkt dat dit alles is, ... de laptop van Steven begint plots heel raar te doen. Om zeker te zijn dat alles nog blijft functioneren, heeft Steven maar besloten een volledige copie te nemen van zijn harde schijf en twijfelt hij momenteel of hij zijn laptop gaat herinstalleren of niet....


Terwijl wij er van overtuigd waren dat deze keer we echt rustig naar het verlof kondern toeleven, beginnen we er nu aan te twijfelen....

We zullen maar hopen voor het beste en plannen op het slechte...

Tot volgende keer

Zaza