Dag mijn
lieve hondenbloglezertjes,
Vandaag had
ik zin om mijn pootjes wat vroeger te strekken en ben ik wat vroeger dan de
anderen uit het bed gekropen. Ik wou immers ook zeker zijn dat we zon vandaag
te zien kregen en dan kon ik hen met dit toffe nieuws wakker maken. Gelukkige
kreeg ik ze snel wakker … likjes geven is niet altijd even makkelijk hoor...
We zijn
snel gaan ontbijten en dan zijn we terug naar de kajuit gegaan. We hebben ons
op ons terras geïnstalleerd en bleven er heel de ochtend zitten. De zon zat wel
op de andere zijde van de boot maar het was wel gezellig warm… Rond 12u hebben
we dan een aperitiefje op het terras genomen: de 2 Corona’s van de emmer… Plots
was het 2 uur en wou Steven iets gaan eten. Dus hebben we onze warme zetels
vaarwel gezegd, we zijn naar het Lido dek gewandeld en hebben daar een croque 3
kazen en een croque kaas&ham verorberd. Nadien zijn we naar de achterkant
van het schip gewandeld en hebben ons daar wat op een ligstoel gezet. Sandra had
haar kleine overlevingszak meegenomen en dus konden we ons allemaal wat
ontspannen: leesboek voor Steven, leesboek voor haar en voor mij een iphone met
oortjes om wat naar hondjesmuziek te kunnen luisteren. Het was zalig en rustig
in het zonnetje en al snel werd besloten om daar een tijdje te blijven hangen. Sandra
ging na een half uurtje haar gewone kledij wisselen voor haar badpak en bracht
ook de zonnecrème voor mijn pootjes mee. Steven had tot nog toe geen bescherming
gehad voor zijn kop, maar nu vond hij het toch welletjes. Hij is toen maar in
de winkels gaan neuzen en heeft daar een koopje gedaan: voor de prijs van 1
pet, mocht hij er 2 kiezen. Dol gelukkig met de extra bescherming is hij dan in
zijn zwembroek nog wat op de ligstoelen blijven zitten. En ik kroop onder de
tweede pet want ik kreeg het ook een beetje warm.
Na 5uur waren
er plots wat donkere wolken en dus vonden ze beide dat het welletjes geweest was.
Persoonlijk denk ik dat ze schrik hadden om nat te worden, maar waarom Sandra
dan eerst in het zwembad was gegaan… dat weet ik niet. Het was veel te goed
weer om terug naar de kajuit te gaan, dus heb ik voorgesteld om nog iets te
drinken aan de bar van het zwembad. Daarna hebben ze zich nog wat opgefrist en
tot aan het restaurant gewandeld. Ze hadden verwacht te horen dat er geen
plaats was en al zeker niet voor 2 die niet met andere wouden eten, maar de
persoon die alles in goede banen probeert te krijgen, zei heel vriendelijk
“volg de garçon maar naar jullie tafel”. Sandra zei nog even heel snel dat ze
wel maar met 2 aan de tafel wouden zitten, en daar zij die meneer dan heel
vrolijk op “tuurlijk”. Ze weten blijkbaar niet goed meer wat ze gegeten hebben…
dus om over naar huis te schrijven was het waarschijnlijk niet.
Eens terug
van het restaurant is Steven beginnen foto’s kopiëren. Sandra had niet veel zin
om nog veel te doen en heeft dan maar haar pyjama aangetrokken en haar wat in
haar bed genesteld. Toen ik Sandra nog wou een knuffel en een kus geven, lag
die al in dromenland. Tjonge jonge, die moet weer moe geweest zijn. Ik heb dan
maar stilletjes nog wat aan de blog geschreven en dan in mijn bedje gekropen
want morgen is het onze eerste dag aan land. JIPIE
Slaapwel
lieve vriendjes.
Woef
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten