Waf waf
woef Lieve lezertjes,
Vandaag was
een belangrijke dag… De eerste dag dat mijn baasjes land zagen na een week
ronddobberen. Vandaag stonden we weer wat later op, gewoon om de tijd wat
sneller te laten gaan. Sandra merkte op dat haar GSM niet meer “Cellular at
sea” meldde, maar wel “AT&T”. Dit betekende dat we echt land aan het
naderen waren en dat het dus niet meer lang kon zijn voor we zouden aanmeren.
Omdat ze dit moeilijk konden geloven, hebben ze hun pyjama uitgegooid en een short
en T-shirt aangedaan. Ze zijn snel gaan ontbijten en zo konden ze nadien op hun
gemak een douchke nemen, de nodige foto’s nemen van de eilanden en toch zich
ook klaarmaken voor de namiddag uitstap. Eenmaal klaar hebben ze ook nog snel
de waszak gemaakt: 20$ voor een volle zak… Je mag er insteken wat je wil,
hoeveel je wil, zolang de zak nog maar dicht kan. 48 uur later wordt dan alles
proper en gestreken teruggebracht. Gemakkelijk en niet te duur, dus waarom
wachten tot je van boord kan om je wasje te doen?
Rond 12u
liet de kapitein weten dat hij het anker uitgeworpen had en dat de tenders – de
grote reddingsboten - begonnen met varen. De baasjes hadden een uitstap gepland
en daarvoor dienden ze zich aan te melden in de Lounge om zo met de juiste
groep – de juiste tender aan wal te geraken. Het heeft wat geduurd voor hun
tender uiteindelijk aan wal kon want er kon maar 1 tender per keer mensen laten
uitstappen en het leek wel of heel de boot weg wou. (Noot van de nalezer:
Floefie, wat zou je zelf doen als je een week opgesloten zit bij een bende
gekke Amerikanen?)
Toen we aan
wal kwamen werden we opgewacht door 2 heren en werd de groep van 14 in 2
gesplitst... Neen, er werd geen koppel uiteen gehaald of zo, maar er was een
single en iemand van het bootpersoneel mee. We zijn dan met het kleine groepje
en onze begeleider Luke tot aan de minibus gewandeld en konden ons dan klaar
maken voor een klein uurtje rijden. Luke had wel 3 tussenstops voorzien zodat
iedereen naar het toilet kon en hij had ook een lekkere broodjeslunch voorzien
voor onderweg – kalkoensandwich, njam. De organisatie waar hij deel van
uitmaakte mocht hun minibusjes op een privéterrein parkeren, zodat we iets
dichter konden vertrekken op wandeltocht. Maar vooraleer we op pad gingen
kregen we nog een muggenspray, een poncho (voor het geval dat het regende) en
nog wat vers fruit: ananas, een speciale banaan en een appelsien die een
‘zuurzoet’ was. Eens we voldoende suikertjes binnen hadden begon de wandeling.
We kregen
eerst een rondleiding in de tuin. Daar kweekten de eigenaars verschillende
soorten bomen, planten en fruit welke ze dan in een winkeltje verder op het
terrein verkochten. Maar we hadden 3 watervallen te bezoeken dus dat winkeltje
lieten we links liggen. Het pad was niet altijd even mooi en breed en soms
dienden de bazen wel heel voorzichtig hindernissen te nemen. De wandeling naar
de eerste waterval was makkelijk… Een opwarmertje en nadien kwam het serieuze
werk. Op een bepaald moment dienden we juist naast een tunneltje te wandelen en
zoals je je kan voorstellen was het richeltje naast de tunnel maar een halve
voet breed en was het vooral vasthouden waar kan. Maar we kwamen veilig en wel
aan waterval 2. Luke zei toen “en jullie dachten dat dit moeilijk was… wel
hahaha… “. Hij wandelde rustig verder en sprong plots in het water… De reden?
Zo kon hij er voor zorgen dat toch 90% van de mensen droog tot aan waterval 3
geraakten. Waarom? Wel het pad was geen pad meer maar stenen in het water die
tegen een oever van lava en modder lagen en enkel door je vast te houden aan de
wortels van bomen kon je over…. En Luke probeerde te zeggen “en nu daar
vastnemen, daar je voet zetten,….” Wel… zelfs dan kan het dus nog verkeerd
gaan. Sandra heeft de 3de waterval op een andere manier
geïnterpreteerd en schoof van een steen die vol met klei en modder hing. Ze
heeft met andere woorden een water-val tegengekomen i.p.v. een waterval. Jup….
Met haar klikken en klakken in het water... allez niet helemaal he… maar tot
haar knieën in het water gesukkeld.
Iedereen
was super bezorgd, maar zij was al volop aan het bekijken hoe verder haar weg
te zoeken. Schade? Boif… De kodak met lens die ze in haar hand had zijn niet
beschadigd en dat was haar grootste zorg. Schade aan haar? Enkele schrammen,
natte voeten en een half natte broek. Ik ben wel benieuwd hoe het met blauwe
plekken zal lopen.
Uiteindelijk
zijn ze tot aan waterval 3 geraakt en daar Sandra toch al half nat was en haar
zwempak onder haar kledij aan had, was Sandra er als eerste bij om een frisse
duik te nemen. Ik heb even mijn pootjes in het water gestoken, maar het was
toch veel te koud om te zwemmen vond ik hoor. Uiteindelijk zijn ze met 3 van de
7 een duikje gaan nemen en onder de waterval gaan staan…
Na even
opgedroogd te zijn, kwam het aller moeilijkste stuk.. Met enkel een touw tussen
de boomstronken om je voeten wat steun te geven kon je naar boven. En na de
glijpartij van een tijdje geleden, was iedereen een beetje op zijn hoede voor
dit gevecht… maar hier was iedereen snel boven. Vanaf dan was het makkelijk:
terug wandelen naar het busje… en ons naar de boot laten rijden.
De
tenderdienst draaide al op volle toeren en toch stond er een file van minstens
5 tenders. Geen van mijn baasjes had al zin om naar de boot te gaan en dus
besloten ze nog wat de stad te verkennen. De boot vertrok maar om 11.00 PM en
de laatste tender was om 10.30 PM, dus er kon zelfs een restaurantje gekozen
worden. Toen ze wat in de straten dwaalden, kwamen ze plots een HRC tegen en
het besluit lag vast. Om hun collectie van shooters nog wat uit te breiden
gingen ze het Hard Rock Café binnen en namen daar naar goede gewoonten een Long
Island Ice Tea en wat nachos.
Na het eten
hebben mijn baasjes nog enkele winkeltjes gedaan en zijn dan maar terug
gewandeld naar het haventje. Blijkbaar een goede keuze was nu stond er niemand
te wachten en konden ze dus direct mee naar de Oosterdam. Eens aan boord,
hebben de 2 niet te veel meer gedaan. Pyjama aan, bed in, licht uit en …. Daar
zat ik dan… helemaal alleen voor de laptop.
Snel deze
blog afwerken en dan kan ik ook mijn nestje in.
Slaapwel
Lieve lezertjes
Aloha
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten