Dag 4 - Op weg naar de zon

Goede avond mijn lieve mensenvriendjes,

Deze nacht werd de nacht iets langer, maar mijn baasjes hadden niet echt door denk ik. Beide waren om 5u (nieuwe tijd) al rond aan het lopen en niet echt van plan om nog wat te slapen. Ik heb de gordijnen dan maar opengedaan zodat we alle drie naar de hoge golven konden kijken.

Het ontbijt was deze keer toch iets grootser dan vorige dagen: we namen een omelet met groentjes en een omelet met kaas&ham met een lekker toast. Nadien zijn we voor mij - omdat ik zo braaf geweest ben de laatste dagen - een wafeltje gaan halen.. Was lekker en smaakte naar meer, maar ik kreeg maar eentje… Morgen krijg ik misschien nog eentje.

Sandra voelde zich niet echt top.. De golven komen te hoog tegen de boot en doen de boot over en weer rollen… In de ochtend hield ze zich dus heel rustig. Rond de middag zijn mijn baasjes goed ingeduffeld met mij even tot het bovenste dek gegaan voor een kleine wandeling. Na de wandeling hebben ze zich een cola zero genomen en wat eten: Steven een hamburger van de grill aan het zwembad; Sandra is tot aan de Chinese kant gegaan voor ‘gebakken rijst’; ik had nog geen honger en was nog aan het nagenieten van de lekkere wafel van deze ochtend.

Nadien hebben ze beide zich klaargemaakt om naar de natte kant te gaan met het bubbelbad en de verwarmde rustbanken (noot van de nalezer: stenen bedden waar de toeristen langzaam gaar worden gekookt voor het avondeten). Daar mochten geen hondjes binnen, dus ik mocht naar de bootjes kijken. Sandra deed een eerste badpak aan en gooide het daarna in de vuilbak. De kleurstof in het zwempak was op bepaalde plaatsen aan het verdwijnen en daarmee wou ze toch niet gezien worden… (Niet goed nagekeken tijdens het inpakken? ) Ze vloekte wel want ze had er tijdens het pakken er net 1 badpak uitgenomen. Ze heeft dan haar 2^de badpak - precies met zo’n rokje aan - dan maar aangedaan en daardoor waren ze beide klaar.

Mijn baasjes zijn zo’n 4 uurtjes weggebleven en zijn blijkbaar de hele tijd in die natte dingen geweest met een kleine tussenpauze om iets te drinken. Ik heb terwijl mijn ‘boys’ zien langskomen om de kajuit wat op te ruimen… Het waren heel lieve jongens en hebben me even wat geaaid…

Ik mocht ook spelen met hun handdoekmonster. Toen we met HAL op reis waren naar het ijs maakten de boys hele mooie handdoek monsters in allerlei vormen. Toen was ik er eerst een beetje bang van maar nu niet meer. Ik heb dadelijk in zijn staart gebeten en ik wist dat het maar om te spelen was. Ikke niet bang niet.

Ondertussen moesten mijn baasjes alweer gaan eten. Maar nu hadden ze wel op voorhand gereserveerd. En dus geen argument meer om in de bar te “moeten” wachten bij een aperitief. Ale, het bleek toch redelijk lekker, een soepje en voor Sandra een Caesar salad en voor Steven een NY strip van lekker mals vlees. Snif, daarom mocht ik dus niet mee. Sandra heeft dan nog de dessert van de dag geprobeerd, een stukje chocolade/moka taart. Maar ze heeft niet alles opgegeten want de taart was nog ijstaart. Voor Steven alweer een keuze van de kaastaart. Er staan op die kaart zo’n 20 kazen, voor elke avond een dus. Hihi.

Eens terug van de diner, kreeg ik nog wat hulp bij de blog. En dan was het terug tijd om de oogjes dicht te doen. Op TV was er toch enkel wat zotte Amerikanen in Vegas te zien. En iedereen was de kluts kwijt, ook de regisseur denk ik. Ah! Vegas. Wat een herinneringen.

Maar hop. De dag zit er op. Oogjes toe en snaveltjes dicht. Slaap lekker.

Woef! Awoeoeoeoe! Awaiiiiii!