Vandaag is een dagje op zee.. dit betekent alles kan en nog meer NIETS moet. We begonnen op de beste manier: Lekker lang uitslapen (tot 9u voor zij die denken dat we dan de dag half laten voorbijgaan). We trokken direct badkledij aan: Sandra haar badpak en ik mijn NoNoKini. We namen het ontbijt in de stralende zon en dachten aan wat we allemaal gingen doen. Sandra had een schitterend idee en dus dat deden we dan: we slenterden naar het H20 gedeelte, zochten ons de perfecte stoel uit, legden onze handdoeken erop en gingen erop zitten. Deel een van de opdracht volbracht. Tweede deel was nog gemakkelijker: we bestelden ons wat frisdrank, want Sandra vond dat we voor 11u geen aperitief mochten drinken. Deel drie werd dan ook direct ingeleid: we nemen de aaipad en lezen ons boek verder, spelen onze spelletjes en dommelen in. Ahja.. Bijna iets heel belangrijk vergeten.. Sandra diende zich ook wel af en toe wat in te smeren. Na een tijdje draaiden we ons eens om zodat we onze andere kant wat in de zon konden laten zitten, en zo ging het laat in de namiddag door. De enige keren dat we onze plaats verlieten was voor een snelle boomstop, een frisse douche of een snel plons in het zwembad.
Tegen zessen werd het dan toch eens tijd om aan onze valies te beginnen denken. Sandra begon ook een beetje homesick te worden denk ik want ze vroeg een Stella Artois om mee te nemen naar de kamer. Erg hé? Een uurtje later was alles netjes op de juiste plaats ingepakt en konden we bijna wat verder gaan genieten van het brandend zonnetje. Sandra checkte nog even het gewicht en lachte: ze mag 50lbs meenemen en het weegschaaltje gaf 48lbs aan. Dit betekenden dat we niets dienden te herpakken en dat we direct konden genieten. Om niet over en weer te hoeven lopen, bleven we lekker op het balkon van onze kajuit zitten. Het was er zo zalig dat ik denk dat zowel baasje als ik inslaap zijn gedommeld.
Tegen achten kregen we dan een heel klein beetje honger en vonden we dat we beter snel onder de douche konden springen en dan wat eten op snuffelen. Iets na negenen hadden we onze brekkies en onze stukjes pizza en kip binnengespeeld en konden we aan de avondshow beginnen. Voor vanavond hadden we niet iets gereserveerd dus we gingen gewoon onze neus en onze oren volgen. We belandden in de club waar de ‘Howl of the moon’ speelde: twee piano’s die tegen elkaar opspeelden en mensen konden – mits een kleine tip – gelijk welk nummer aanvragen. Er hing een super sfeer en we geen van beide wou er echt weg. We dienden wel even snel over en weer naar de kamer te gaan om onze bagage te finaliseren en de valies tegen 11u buiten te zetten.
Nadien keerden we terug naar de club en bleven daar plakken tot het dicht ging. Gelukkig deden ze de club tegen 12u30 de club toe, want anders zouden we daar nu nog zitten. We poetsyen snel onze tanden, hingen de ontbijtkaart aan deur en kropen in ons bedje.
Voor ik mijn oogjes doe deed heb ik dit super kort verslagje gemaakt
SLAAPWEL
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten