vrijdag 13 maart 2015

D7 - Jamaica

Hey,

Deze ochtend stond onze wekker om 7u30 zodat we rustig konden ontbijten en dan naar de afspraak gaan.  Maar wie stond er al op de deur te kloppen om 7u00,  juist room service met wat brekkies en drank. Ik vond dat eerst niet zo leuk, want betekende dat ik Sandra niet kon wakker knuffelen… maar toen ik die lekkere corn flakes stukjes zag en mijn melkje was ik het snel vergeten.

Vandaag gaan we de eerste keer aan land. De kapitein loodste het grote gevaarte mooi tot aan een dok van Ochos Rios in Jamaica en dan mochten we per groepje het schip verlaten. We werden vriendelijk ontvangen door allemaal mensen die al veel langer in de zon hadden gezeten dan Sandra.  Dus zo zou Sandra er ook uitzien na een maandje hier? We werden naar een bus gebracht en ik mocht de copiloot van de dag zijn. De mevrouw die alles ging vertellen wou immers ergens in het midden staan, zodat iedereen haar goed kon horen. Nato, volgens mij iemand die al op pensioen diende te zijn,  werd mijn vriendje van de dag. Maar die sprak zo een raar taaltje, ik begreep er niets van  ik antwoordde “Yaman, yaman, yes yes”.

Nato reed ons heel rustig en veilig tot aan de Green Grotto, een blijkbaar wereld bekende grot. Eens daar gingen we naar de ingang. Amai, het was daar warm, .. we telden allemaal af naar de wandeling in de grot want die zou lekker fris zijn.  Eerst dienden we een papierke te tekenen dat we op onze eigen verantwoordelijkheid zouden vallen en niemand de schuld geven als we een been braken.  We kregen nadien allemaal een helm op en dan vertrok de toch in de grot van Jamaica.


We werden bijna direct begroet door vliegende vampiers. Sandra stelde me gerust dat het geen vampiers waren, maar vleermuizen. Ze vertelde me ook dat in elke grot je wel vleermuizen vind, want dat hat hun natuurlijk had-1-tent. Ik vroeg wat zo een tent was , en ik kreeg de uitleg dat het ‘had-1-tent was maar habitat.. hun natuurlijk leefwereld.’

De gids vertelde ons dat deze grotten door verschillende volkeren werden gebruikt: Columbus zou het vee er in weg gestoken hebben, rijke burgers staken hun slaven erin, piraten hun rum. Voor het terug hersteld werd in zijn natuurlijke staat, had het ook nog dienst gedaan voor feestzaal met een podium, een dansruimte en een bar. Maar blijkbaar was dat niet zo een goed idee geweest, want de muziek en de op en neer springen tijdens het dansen deze stukken van de grot instorten. Dus bye bye nachtclub en welkom nachtdiertjes.

We wandelden door de grotten, soms moest Sandra zich wel heel hard bukken en soms hoorde je “krsssss”. Ik ben een beetje gaan rondsnuffelen en vond dat het de rugzak van Sandra was die soms tegen de rots schuurde.  De gids toonde ons Pluto,  een haai,  een konijntje en een vos… Neen die woonden daar niet, maar door de schaduw van de rotsen kwamen ze wel tot leven.

Sandra had wel gelogen hoor, want het was daar alles behalve koud.  We daalden af tot het diepste punt via een kleine trap en dan werd het plots helemaal zwart.  Ik moest niet beginnen waken vertelde Sandra, want ze deden dit expres: zo konden we ondervinden hoe de slaven die hier weken zaten zich dienden te voelen. Als je iets te ver wandelden zat je in een meertje of zat je tegen de rots… gezellig is anders.  Maar daar was “Batman to the resue”. Raar maar waar, door het spelen met licht kwam daar plots het bekende teken van Batman tevoorschijn.

Nadien werd het licht terug aangestoken en konden we veilig naar boven en buiten wandelen.  De gids vertelde ons dat de zee vroeger tot aan de grot kwam, want overal omheen de grot zag je de overblijfselen van een koraalrif. We kregen nog even de tijd om een boompje te gaan opzoeken en dan gingen we shoppen. De mevrouw vertelde dat we op 2 plaatsten gingen stoppen : eerste de verplichte stop bij de Diamanten winkel waar we 10 min max zouden vertoeven; nadien gingen we naar het lokale Wijnegem shoppingcenter waar we 20 min zouden blijven.  Sandra heeft wat windowshopping gedaan want het was duidelijk een toeristenval. Allemaal souvenier- en rumwinkels en als ze het niet hadden in hun winkel dan gingen ze het wel bij de buren snel halen.

Toen we werden afgezet bij de pier was ik blij terug te zijn:  Amai was dat een gevaarlijke uitstap geweest. Snel terug naar de kajuit onze zwemkleding en een goed plaatsje zoeken op het dek in de schaduw. We lazen en beetje en vielen snel in een slaapje. Tegen 6u zijn we terug naar de kajuit geslenterd om daar ons klaar te maken voor de avond: een show en een lekker stukje vlees.

Om 7u begon de grappenshow van Second City. Dat is een groep die vanuit Chicago wordt gestuurd en die improvisatie doet. Soms waren er woord spelingen die we niet helemaal begrepen, maar met de meeste stukken hebben we ons kostelijk geamuseerd.  Nadien gingen we naar het restaurant Moderno. Dit restaurant laat je toe om 10 verschillende soorten vlees (en vis) te laten proeven op steeds een verschillende wijze en je mag zo veel je wil eten. Hiervoor krijg je een kaartje met 2 kleuren: een groene en een rode kant. De groen duidde aan laat maar komen die gegrilde dingen, terwijl het rode de mensen vertelde we geven ons over.

Nadien gingen we terug naar de kajuit... Sandra kopieerde snel de foto's en filmpjes van de dag .. en ik schreef mijn dagelijks verslagje…

PS. Zoals jullie zien heeft de organisatie rekening gehouden met de terechte opmerkingen en suggesties : )

Geen opmerkingen: