dinsdag 13 oktober 2009

Dag 3 - parade, airshow en andere dingen

Hi, (of beter : hallo)

Aiaia, om 5 uur was ik weer klaar wakker. Toch een beetje vroeg voor op te staan, dus heb ik mijn laptop maar genomen en wat zitten surfen. Nadat ik gisteren enkele winkelstraten had afgelopen opzoek naar RadioShack, bleek dat er eentje was op 3 straten van het hotel. Dus een kleine wandeling later en een beetje rondkijken verder,vond ik de winkel een beetje weggestoken in een shopping mall. Daar bleek dat de regel nog steeds geldig was: een nieuwe gsm (met sim) is goedkoper dan enkel een nieuwe simkaart. Tja.. economie was ooit een hoofdvak, dus was de beslissing snel gevallen : een nieuwe GSM. En wat doe je met een gsm ? Juist ja, naar Steven bellen en wat bleek : Niet thuis... Dan maar eens naar mijn ouders geprobeerd, en oef... toch iemand die opnam :-)

Daar een van mijn collega's, die mijn backup mag spelen, tot en met vorige vrijdag met verlof was, hadden we afgesproken elkaar te bellen om zondag. Nu dat ik mijn amerikaanse nummer had, ben ik terug naar de kamer gegaan en hebben we alle openstaande dingen met elkaar overlopen.

Gisteren hadden de Blue Angels forfait gegeven op de vliegshow, maar vandaag gingen ze zeker hun kunsten laten zien... Dus na dat ik al mijn telefoontjes en sms'jes afgewerkt had, was het juist tijd om de start van de vliegshow mee te maken. Maar toen ik het hotel buitenstapte, was er parade voor de deur aan het voorbij trekken. De Italiaanse parade had weg van een soort van carnaval, gecombineerd met een parade met oude wagens en muziekkorpsen uit de buurt. Een ding was zeker, het verkeer zat serieus in de knoop en dat zou nog wel even zou blijven.


De parade was juist gedaan en de vliegshow was langzaam naar zijn hoogte punt aan het gekomen en dus was het tijd om snel een goed plaatsje op te zoeken. Het weer viel niet zo goed mee, maar de vliegers toonden hun kunstjes. Amai, sommige moeten toch een goede maag hebben en over een groote portie lef.. Maar de Blue Angels waren de max.


Na de show vond ik het tijd om toch eens de shuttle bus te nemen. Sinds deze ochtend staat er een bus om de 10 minuten voor deur om de mensen die naar het congres willen tot daar te voeren.. De rit duurde zo'n 40 minuten, terwijl het maar zo'n 20 minuten zo mogen geduurd hebben, daar iedereen ook van de vliegshow naar huis trok.
Oef ik wist mijn email adres nog, want dat was alles dat je diende te kennen om je in te schrijven op het congres. In ruil voor dat adres kreeg je op 2 verschillende plaatsen de badge en het rugzak met inhoud.

De terugrit was een pak sneller en dus kon makkelijk kiezen waar ik iets wou gaan drinken en eten. Hier in de buurt zijn zoveel verschillende restaurants dat je niet twee maal naar hetzelfde restaurant moet gaan. Na het hotel, het Hard Rock Cafe, vond ik dat ik nog even wat herinneringen mocht halen uit mijn studietij : Hooters is hier juist achter de hoek en zouden de chicken wings nog steeds zo lekker zijn. Ik kan je nu confirmeren, de wings waren hot en verschikkelijk lekker.

Voila, zo zag er mijn 3de dag uit.. volgepakt met totaal verschillende dingen, ...

Tot morgen,
Zaza

zondag 11 oktober 2009

Dag 2 - Toeristje spelen

Good morning ....

amai was dat vroeg dag... rond de 6en was ik klaar wakker en begonnen de hersennen te denken aan wat ik allemaal kon doen... dus maar de laptop wat genomen... en de ontvangen berichten snel beantwoord.

Daarna kleertjes aan, en aan een typische amerikaanse toeristen dag begonnen. Een ontbijt bij Starbucks genomen, bij Walgreens wat water en frisdranken opgepikt zodat de frigo een beetje gevuld is... en dan .. tja.. wat dan..

Na weken van werken, werken en nog eens werken... begon ik plots te begrijpen dat het echt verlof is en dat ik dus mijn tijd iets anders moet doen dan werken... Raar gevoel....
Het weer was niet zo schitterend, dus aan het zwembad gaan liggen was geen optie.
Voor een boekenwinkel, klerenwinkelm ,... was het dan weer te goed weer.
Er was wel een airshow, maar die begon pas na de middag...
Wat rond wandelen leek me te normaal, dus heb ik bij de 4 bedrijven die hop on- hop off organiseren gaan luisteren en de bester - volgens mij - er uitgepikt...


Na een tijdje zijn we aan de golden gate toegekomen... en ik vond van mezelf dat ik even een luchtje moest scheppen... (ale. een luchtje scheppen is niet correct, want ik zat bovenaan in de dubbeldecker dus lucht genoeg gehad). Dus heb ik de golden gate maar te voet overgestoken... Op regelmatige tijdstippen wordt je op de brug wel herinnerd aan wanhoopsdaden die mensen plegen van op de brug....



Maar geen getreuzel.. De brug over dat was mijn doeltstelling. Wat was dat lawaai nu weer , dat boven mijn 'rustgevende' muziek uitkwam.. Aja.. de luchtshow ... totaal vergeten..

Ik zal mijn goed hard maar tonen voor Steven en heb enkele foto's extra geschoten. Toch lief van mij, .. al zeg ik het zelf..


Nadat ik de brug langs 2 maal overgestoken was, vond dat ik genoeg gewandeld had en de Hop on - Hop off wel terug kon nemen.. Volgende stop plaats : een winkel voor een extra geheugen kaartje en een koffietje.. want boven op de bus is het toch wat te koud geworden..

Het verkeer zat wel zodanig in de knoop, dat ik het laatste stuk maar verder wandelde.. want de einde luchtshow was een ramp voor het verkeer... Maar tja .. bij val avond zijn foto's van de stad meestal ook wel mooi, ale.. we gaan nog maar eens een ritje rond gemaakt.. Ik moet wel zeggen, ik had veel beziens toen ik als enig naar bovenaan in de bus ging zitten.. ( maar ale.. door een venster kun je toch geen goede foto's trekken.)



Na de Golden Gate vond ik het tof een beetje te koud geworden en ben ik dan maar beneden gaan zitten. Als beloning ben ik dan maar tot Piuer 39 gewandeld en me daar getrackteerd op een Long Island Ice Tea ...

Na daar nog iets klein te eten, vond ik dat het laat genoeg was om naar de kamer te gaan en in slaap te vallen...

Dag 1 - Een lange dag

Om 6 uur maakt de wekker een eind aan de nacht en moesten we eruit....
Was het niet vandaag dat ik op verlof was en waarom moet ik er dan zo vroeg uit?
Maar tja... niets aan te doen, de chauffeur wil om 6u30 vertrekken, want dan hij nog voor de ochtendspits op het werk zijn. Dus doen we dat maar zonder veel morren.

De ochtendspits laat me al zeker weten dat ik de enige ben die al met verlof is.. file hier, file daar, ... en ja we staan er ook even in. Op de luchthaven aangekomen heel snel afscheid genomen, want de politie was heel waakzaam en daar was ik dan ...

Bij Delta stond er deze keer al een iets langere rij, maar soit ik had veel tijd. Het inchecken was toch nog niet begonnen. maar het ging nog tamelijk vlot. De vlucht is overvol dus geen exitseats beschikbaar... :-( De ervaring leert dat er een lange wachtrij is bij de controle, dus zullen we maar eerst even genieten van een Starbuckske. In de vertrekhal ben ik dan ook nog een ex-collega-consultant tegen het lijf gelopen en heb ik nog een bezoekje gekregen een ex-collega die nu voor Brussels Airport werkt...

Ook deze keer lukte het trukje van sneller aan boord te geraken dan normaal kan en had ik dus tijd om mijn bagage proper weg te stoppen. Het was nog zo'n ne oude vlieger : geen tv's op de rug van de vorige, maar wel zo'n grote schermen... en dat ik een volle vlucht :-(

Mijn oog valt op een lege rij juist voor het scherm... dat leek me nu een interesante uitdaging. Nadat de massa in de vlieger zit, heb ik dan maar heeeeeeel vriendelijk
aan de stewardes gevraagd of die rij ook ging vol zitten? of indien niet dat ik daar niet mocht gaan zitten? Dat moest ze even gaan uitzoeken... maar een dikke 5 minuten later kwam ze dan met het nieuws "ga daar maar al zitten, en als de wensen van Helsinki te laat toekomen .. wel dan zit jij al tenminste goed".... Er zijn nog mensen toegekomen, maar niemand voor die rij.. dus ik had dan toch nog voldoende plaats voor de beentjes tijdens de lange vlucht.

We krijgen na een tijdje te horen dat de vlucht wel wat langer zou kunnen duren, want hij wil langs het slechte weer vliegen ipv erdoor... OKE, dat betekent minder luchtzakken, maar niet te ver omvliegen he.... Uiteindelijk heeft hij er een 30 minuten langer over gedaan dan voorzien, dus dat viel nog mee. Gelukkig was er maar een kleine file voor de immigratie - ale voor de amerikanen of gelijkgestelden - en een iets langere voor de extra bagage inspectie. Toen ik uiteindelijk aan de juiste pier kwam, was boarding juist begonnen.. En ja hoor hier werkte de truk ook.. :-)

Eerlijk gezegd was die vlucht er te veel aan voor mij. Ik was het kostbeu de laatste uren te moeten vastzitten, over en weer worden geschud,... tja de vermoeidheid kwam aanzetten.. Gelukkig was de bagage er snel, maar had absoluut geen zin om nog lang te zoeken naar vervoer, dus taxi genomen... Diene heeft geraced en in de file gestaan (waarvoor hij zich wel honderd keer verontschuldigde)... Een 40 minuten later zijn we aan het hotel aangekomen...

In het hotel heb ik nog maar even van de technieken gebruikt gemaakt en met mijn 'golden' kaart wat mensen voorgestoken.. sorry mensen .. maar bibi wou dringend in haar bed... En jipie, de gewoonlijke upgrade is ook een feit.. Het hotel heeft een verdiep voor enkel business mensen waar je dus wel free kan internetten en printen.... maar nog belangrijker waar het rustig en stil is... En de volgende 10 dagen zal ik daar proberen wat te bij te slapen...

Ale.. tot morgen...

Zaza

donderdag 8 oktober 2009

YES ... D - 0,5


Het was een perfect plan : 3 personen die mijn taken overnemen... Ale dat was het plan...

Alleen is de eerste persoon nog met verlof en komt pas maandag terug; is de tweede ziek gevallen en is de derde is nog maar juist op de dienst en mag dan toch een deel overnemen...

Maar geen paniek : een handover document en een extra mensen in de loop nemen om mijn backups bij te staan.... dat moet lukken...


Om zeker te zijn dat het niet te druk meer ging worden en dat alle resterende mails behandeld werden, out of office maar deze ochtend al opgezet... Jaja, ik hoor jullie al zeggen "Foei".

Ik wou enkel eens vroeg naar huis kunnen en de laatste voorbereidingen treffen voor het vertrek. De systemen vonden dit echter niet zo een goed plan en gingen voor een uurtje in protest.


Maar eind goed, alles goed..

Alles is gepakt, reisdocumenten zijn uitgeprint geraakt, laatste was is gedaan, ...

dus wat kunnen we nu anders doen dan nog even genieten van een glaasje wijn, de pc en een uurtje tv.


Zaza

D-1 D-8

Voor de ene is het niet veel meer slapen.
Voor de andere des te meer - alhoewel, de televisie zal hem wel weer wakker houden.

Hopelijk is er morgen geen zwaar onweer boven Zaventem of boven Atlanta. Want uitstel bij lange vluchten wordt ook wel eens afstel of dagenlang wachten op een ongezellige luchthaven.

Bibi

dinsdag 6 oktober 2009

Is het nu D-10 of D-3?

Het is gewoon een schande.

U hebt duizend maal gelijk.

Ja meneer, en als het nu de eerste keer zou zijn h?. Maar nee. In 2008 hebben ze dat ook al gelapt.

Dan hebben die een blog en dat gaat over reizen. Maar er iets op zetten? Nee hoor. Nada, niks, noppes, rien de knots.

Waar gaan ze nu in feite naar toe? Weten ze het zelf al?

(Zoals in een Griekse tragedie komt nu een rijkoor op het podium en herhaalt tot in den treure dit thema.)

Oeioeioei.

Met elke generatie internetgebruikers wordt de lat blijkbaar hoger gelegd. Van een occasioneel schrijfsel en simpele manier om toch in contact te blijven met de andere kant van de wereld, is bloggen nu een must. En daar loopt het bij bibi af en toe wel mank. Als je hem niet het mes op de keel zet (of een hele week spruiten) dan komt er niet veel van.

"En waar gaan ze dan naar toe?" hoor ik het Kariatidenkoor vragen.

Wel, jullie wisten al dat een van ons een jaar lang heel braaf is geweest en naar een groot congres mag/moet gaan in San Francisco. Dat was dus de kapstok om de rest van het verlof aan te hangen. De vraag was enkel nog wat en waar.

Ok, hoor ik jullie al zeggen. Zover waren we al in augustus. Maar wat doen we dan?

In feite wordt het een mix van een beetje oud en een beetje nieuw. Lang, lang geleden, op onze eerste reis samen naar de VS in 2000 zijn we in een rotvaart van Denver naar San Francisco gereden langs alle gekende Nationale Parken in de buurt. Ook al waren we toen al meer dan drie weken onderweg, toch kan je niet alle parken doen of voldoende tijd nemen om een park te leren kennen.

Sinds 2006 doen we stukje bij beetje de route over met herbezoeken aan wat we fijn vonden zoals Bryce en Zion in 2006 of Teton in 2007. We nemen ook de tijd om de parken te bezoeken die we vroeger links lieten liggen wegens geen tijd of geen weg, bijv. Sequoia en Kings Canyon in 2009.

En dus?

En dus doen we dit jaar het traject SFO - Las Vegas. Weliswaar in de omgekeerde richting en met een beetje meer tijd dan in 2000.

- San Francisco met Alcatraz enzo
- Yosemite want de enige manier om direct over de Sierra Nevada te geraken
- Mono Lake en Devils Postpile, twee kleine maar unieke parken in de schaduw van Yosemite en Death Valley
- Death Valley want we willen terug een beetje opwarmen
- Vegas om ons fortuin te zoeken
- Mojave Desert om nog meer op te warmen
- Pinnacles om eens een weinig gekend Californisch park te bezoeken
- Pacific Highway om dat typisch Californisch gevoel van de Beach Boys en Mamas and Papas op te snuiven

Dat alles in iets meer dan twee weken en iets meer dan 2000 kilometer. In Google Maps ziet het er zo uit.

En waarom nu de titel? Is het nu D-3 of D-10? Wel voor de persoon die naar het congres moet is het ondertussen nog 3 nachtjes slapen. De achterblijver kan nog een weekje langer feesten.

Bibi

PS. Zaza heeft beloofd om tijdens het congres week de blog al bij te houden. Ik zou dus zeggen "watch this space!"

donderdag 13 augustus 2009

Choices, choices, choices ...

Terwijl we nog druk bezig zijn om de 5532 foto's te verwerken van onze vorige escape naar Califonie, Alaska en de Canadese Rockies, moeten we onvermijdelijk denken aan wat we in 2009 nog gaan uitspoken.

Deze zin klinkt misschien vertrouwd in de oren voor de blog-abonnee met een goed geheugen. Want zo begonnen we ook onze zoektocht voor het lange verlof van 2009.
Maar dat ligt ondertussen al 2½ maand achter ons. De eerste foto’s zijn al bewerkt maar de reismicrobe kriebelt alweer.

Door een gelukkig toeval moet/mag een van ons beide al naar de VS vertrekken het is toch niet waar zeker, zijn ze nu weer naar daar . Meer bepaald naar San Francisco, California.

En ten dien gelegenheid passeren we onze laatste verlofdagen voor 2009 in die regio.
Wat we daar dan wel gaan doen vraagt U? Dat is een goede vraag. We hebben al vliegtuigtickets en het eerste hotel om te slapen. De rest zal nu wel snel volgen.
Rond Yosemite kan je moeilijk rond en eens ontsnappen van Alcatraz waarschijnlijk. Death Valley is echt aangenaam deze tijd van het jaar naar het schijnt.

Je ziet het dus. Veel keuze, heel veel keuze. En nog meer goesting.

We zijn er nog niet uit met andere woorden, net zoals in januari.

Steven