Dag 1 - Een lange dag

Om 6 uur maakt de wekker een eind aan de nacht en moesten we eruit....
Was het niet vandaag dat ik op verlof was en waarom moet ik er dan zo vroeg uit?
Maar tja... niets aan te doen, de chauffeur wil om 6u30 vertrekken, want dan hij nog voor de ochtendspits op het werk zijn. Dus doen we dat maar zonder veel morren.

De ochtendspits laat me al zeker weten dat ik de enige ben die al met verlof is.. file hier, file daar, ... en ja we staan er ook even in. Op de luchthaven aangekomen heel snel afscheid genomen, want de politie was heel waakzaam en daar was ik dan ...

Bij Delta stond er deze keer al een iets langere rij, maar soit ik had veel tijd. Het inchecken was toch nog niet begonnen. maar het ging nog tamelijk vlot. De vlucht is overvol dus geen exitseats beschikbaar... :-( De ervaring leert dat er een lange wachtrij is bij de controle, dus zullen we maar eerst even genieten van een Starbuckske. In de vertrekhal ben ik dan ook nog een ex-collega-consultant tegen het lijf gelopen en heb ik nog een bezoekje gekregen een ex-collega die nu voor Brussels Airport werkt...

Ook deze keer lukte het trukje van sneller aan boord te geraken dan normaal kan en had ik dus tijd om mijn bagage proper weg te stoppen. Het was nog zo'n ne oude vlieger : geen tv's op de rug van de vorige, maar wel zo'n grote schermen... en dat ik een volle vlucht :-(

Mijn oog valt op een lege rij juist voor het scherm... dat leek me nu een interesante uitdaging. Nadat de massa in de vlieger zit, heb ik dan maar heeeeeeel vriendelijk
aan de stewardes gevraagd of die rij ook ging vol zitten? of indien niet dat ik daar niet mocht gaan zitten? Dat moest ze even gaan uitzoeken... maar een dikke 5 minuten later kwam ze dan met het nieuws "ga daar maar al zitten, en als de wensen van Helsinki te laat toekomen .. wel dan zit jij al tenminste goed".... Er zijn nog mensen toegekomen, maar niemand voor die rij.. dus ik had dan toch nog voldoende plaats voor de beentjes tijdens de lange vlucht.

We krijgen na een tijdje te horen dat de vlucht wel wat langer zou kunnen duren, want hij wil langs het slechte weer vliegen ipv erdoor... OKE, dat betekent minder luchtzakken, maar niet te ver omvliegen he.... Uiteindelijk heeft hij er een 30 minuten langer over gedaan dan voorzien, dus dat viel nog mee. Gelukkig was er maar een kleine file voor de immigratie - ale voor de amerikanen of gelijkgestelden - en een iets langere voor de extra bagage inspectie. Toen ik uiteindelijk aan de juiste pier kwam, was boarding juist begonnen.. En ja hoor hier werkte de truk ook.. :-)

Eerlijk gezegd was die vlucht er te veel aan voor mij. Ik was het kostbeu de laatste uren te moeten vastzitten, over en weer worden geschud,... tja de vermoeidheid kwam aanzetten.. Gelukkig was de bagage er snel, maar had absoluut geen zin om nog lang te zoeken naar vervoer, dus taxi genomen... Diene heeft geraced en in de file gestaan (waarvoor hij zich wel honderd keer verontschuldigde)... Een 40 minuten later zijn we aan het hotel aangekomen...

In het hotel heb ik nog maar even van de technieken gebruikt gemaakt en met mijn 'golden' kaart wat mensen voorgestoken.. sorry mensen .. maar bibi wou dringend in haar bed... En jipie, de gewoonlijke upgrade is ook een feit.. Het hotel heeft een verdiep voor enkel business mensen waar je dus wel free kan internetten en printen.... maar nog belangrijker waar het rustig en stil is... En de volgende 10 dagen zal ik daar proberen wat te bij te slapen...

Ale.. tot morgen...

Zaza