zaterdag 25 augustus 2018

Dag -1 : Oei gaan we al terug op trot?

Hallo lieve hondjes en mensenvriendjes,

Ik heb groot nieuws en kan er niet over zwijgen. Ook al zijn mijn broer en ik nog bezig aan het verlof in Russia … ik mocht mijn valiesje al klaarmaken want ik mag al terug op verlof vertrekken. 

Als ik eerlijk mag zijn ik begrijp het niet zo goed hoor. Baasje had me in het begin van het jaar verteld dat we niet veel op verlof gingen hebben door de Groene bank. En nu vertelde ze plots dat we MORGEN al op verlof vertrokken.  Ik dacht eerst dat ze ijlde van al die uren werken van deze week, maar ze herhaalde het nog eens : we gaan morgen met een bootje op stap.

En plots drong het door... Ik moest dringend mijn valiesje maken:
Snel snel want mijn valies moet in mijn baasje haar valies passen. Anders moet ik ze zelf sleuren.
Dus t-shirts check, shortjes check, ..
Maar oei waar was mijn zwembroekje?
 Waar waren mijn zwembandjes?
Waar heb ik toch mijn zonnebril gelaten?
Wat bleek, Sandra had alles al klaar gelegd zodat ik deze niet vergat… zodat ik geen zonneslag zou oplopen en mee in het water kon pletsen..
JIPIE we gaan op verlof…

Om zeker te zijn dat Sandra in alle rust alles voor haar pakte en weer niet in alarmfase 4 verkeerde, lieten we haar maar rondcrossen. Ik heb me veilig op mijn favoriet plekje genesteld en naar de vogeltjes gekeken.

Dingdong Dingdong…. Ik werd wakker gemaakt door de bel.
Blijkbaar was ik de laatste die het doorhad want broer en zijn baasje stonde al aan de deur.
Oh .. oma-grootmoeter-meter en opa kwamen een aperitiefje drinken.
Oei oei als dat maar goed komt... Sandra die verstoord werd in het pakken.
Maar daar was baasje en ze leek toch iets ontspannen te zijn.
Uiteindelijk zijn we naar het hofje gereden : beentjes voor de hondjes en schelpjes voor de mensen stond op het menu.

Deze namiddag heeft Sandra nog verder gepuzzeld om haar valies te vullen.
“Waf Waf.. mijn valiesje niet vergeten”  riep ik net op tijd.
En alles vloog terug uit de rollende verkleeddoos en werd herstapeld.
“Waar is de weegschaal” riep baasje..
Ik wist dat ze dat ding nodig ging hebben en dus  had ik het weegding in mijn mond gestoken.
Ik kreeg een grote knuffel.

Baasje heeft heel de namiddag al heel raar gedaan hoor.
Het lijkt erop of ze niet echt kan ontspannen.
Ze heeft zitten spelletjes spelen, lego opruimen, rondlopen,  .. Geen minuut bleef ze zitten.
Als dat maar vannacht goed komt


Nu ben ik doodop en ga dus snel nog op zoek naar een boompje.

Slaapwel

Sloefie de reizende hond

PS. Mijn broer Groote Broer gaat de laatste verhaaltjes van Rusland enzo doen. En ook de fotookes. Heeft hij belooft. Dus die gaan dwars door mijn verhaaltjes komen. Hopelijk wordt het niet te verwarrend.

PPS. Dankuwel Groote Broer.

Geen opmerkingen: