Dag 16: K en T komen terug samen

Hallo lieve lezertjes,

Vandaag komen de 2 reizigers elkaar terug tegen... Maar zover zijn we nog niet.

Deze morgen was het plots 8u30 toen ik wakker werd. Oei welk uur hadden we nu weer afgesproken was het eerste dat in mijn kop opsprong. A ja, hij ging nen sms sturen wanneer hij vertrok met de vermoedelijk toekomst tijd. Dus hadden we nog wel wat tijd om rustig te douchen en te gaan ontbijten.

Wat ik deze ochtend gegeten heb? Wel omelet, geen spiegelei, geen pancakes, ... maar lekker vers gesneden fruit. Alleen dat? Neen, natuurlijk niet. Ik had gisteren gezien dat ze verse wafels maakten, en dus vroeg ik aan ober of ik een wafel kon hebben. Met bessen? Euh neen, gewoon puur natuur zonder fruit. Terwijl ik van mijn oke-koffie en fruitsap aan het geniet was, heeft de keuken mijn wafel klaar gemaakt en mmmmmm.... Hij was super lekker. Neen, niet zo lekker als die van meter Keppens of meter Saerens, daar kunnen ze hier niet tegen op. Maar het is wel een geluk dat ik dit niet vroeger wist :-)

Toen ik ver klaar was met het ontbijt was het iets voor half tien en Steven had laten weten dat hij zoiets ging toekomen. Even met heb gecheckt waar hij al was en toen bleek dat hij op 300 m van het hotel geraakt was. Hij ging zijn auto nog in de garage achter het hotel zetten, want de Valet daar hadden we niet zo goede herinneringen aan en hij kwam af. Daar ik op een van de verdiepen zat waarvoor je de sleutel nodig had om op het verdiep te geraken, kon ik maar beter beneden op hem wachten want anders moest ik toch terug naar beneden komen om hem op te pikken.

Eens hij er was gingen we snel naar boven, zodat ik me verder kon klaarmaken (tanden poetsen, toiletzak wegsteken,...) Steven had me gisteren al gezegd dat hij naar de Levis winkel wou want hij wou enkele 501's hebben om mee te nemen. Ik moest maar tegen 13u uitchecken, dus we hadden tijd voldoende omdat te doen. Eens deze inkopen gedaan, gingen we even naar de boekenwinkel gaan. Wat bleek? Wel de Borders was weg (want was failliet) en de nieuwe eigenaar (Barnes & Nobles) was er nog niet ingetrokken. Dus zonder boeken terug naar het hotel.

Deze namiddag gingen we naar de vliegshow gaan, maar te voet zagen we geen van beide zitten. Om daar met de auto naar toe te rijden leek ons even min een puik plan want we zouden in de file staan en dan nog eens $20 moeten betalen voor een plaatsje voor de wagen. Dus we zouden het openbaar vervoer nemen. "Gaan we naar de conceirge of vragen we het aan de verantwoordelijke van de Club". Sandra stelde toen voor om nog even naar de Club te gaan om daar nog ne frisse water of iets sterker te drinken en terwijl wat meer te weten te komen. Steven ging akkoord. Spijtig genoeg leek de verantwoordelijke in pauze te zijn en dus konden we enkel wat drinken. Eens we voldoende San Peligreno gedronken hadden, zijn we de bagage van Sandra gaan oppikken op de kamer en heeft Sandra uitgecheckt. Haar bagage lieten we even achter in hotel want dan dienden we niet tot aan de auto te lopen voor niets...

De conceirge gaf ons de richtlijn van tot aan Moscone South te wandelen en daar bus 30 naar Fishermans warf te nemen. Aan het Ghiradelli gekomen hebben we ons een goed plaatsje gezocht en van de show genoten. Waarschijnlijk zal Steven wel nog wat pennen over de show zelf, want voor mij is het samen te vatten in : veel stunts, verschillende vliegtuigen, sommige heel stil en sommige heel luidruchtig :-)

Iets na half 5 was de show gedaan en was het tijd voor ... afscheid te nemen van San Francisco. Hoe konden we dat beter doen dan ... tot aan de Hard Rock te wandelen en daar iets te eten en te drinken. Gelukkig had Sandra haar All Access kaart mee, want deze keer stond er een file van 45 min wachten. Maar Sandra liet de kaart zien en kreeg na een min of 2 een tafel toegewezen. Het genieten kon beginnen ... Maar dat was buiten die 'trut' van een dienster gerekend. Die mevrouw heeft ons zo goed als laten verhongeren en al zeker laten verdorsten. En zoals altijd begint Sandra met 15% tip en gaat er dan per fout. Wat hadden we als fouten gevonden :
- als je cola zonder ijs vraagt, moet je niet met een ijsbokaal afkomen met 2 druppels cola in
- als je de frisdrank besteld tegelijk met een de cocktail is het super dat de frisdrank tamelijk snel komt (na 5 min), maar dan moet je niet 15 min wachten voor je cocktail
- als je 2 verschillende versies vraagt van 1 cocktail, dan moet je ook horen dat ze de juiste bij de juiste zet en niet... 'oops verkeerd te horen krijgt nadien'
- als de klant nu 2 maal nacho's wil, waarom zouden we dan 1 willen sharen?
- als de cola unlimited is, waarom moet je dan niet zien dat het glas leeg is, terwijl je collega's het zien als het glas half leeg is.
- als je de klant ernasst bedient, waarom zou je dan niet eens even checken of alles nog in order is bij de klant zelf.
- als de klant tegen doet op jou, dan zie je dat beter en dan ga je beter even checken (vooral als collega's het wel zien en als andere klanten het ook zien)
- als je de rekening brengt, zorg dan dat ze juist is
- ... en we kunnen nog een tijdje verder gaan

Uiteindelijk was Sandra het zo beu dat ze gewoon aan de manager vroeg : kunnen we hier nu nog wat bestellen voor te drinken of is het normaal dat we dorst moeten hebben. Diene herkende haar nog van vorige week en verontschuldigde zich. Hij heeft de commande opgenomen en deels zelf afgewerkt.

Toen we uiteindelijk de rekening al zo goed als betaald hadden - zo goed als ... want de eerste VISA kaart wou niet meer meewerken - kwam de manager terug en veronschuldigde zich nog eens. Hij vertrok nog even en kwam dan met een bon van 25$ terug te gebruiken waarook in de wereld en geldig tot het HRC zou failliet gaan. Sandra apprecieerde de geste van de manager ten zeerste, maar daarmee ging de dienster niet een mooie tip krijgen. 2 $ tip kreeg ze en daarmee BASTA.

Had de busrit van het hotel naar fisherman zo'n 20 minuten geduurd, het terugrijden duurde zo'n 90 minuten geduurd (inclusief het wachten aan het buskotje waar normaal direct een bus ging toekomen). Waarom zo'n verschil? Het verkeer in de stad zat gewoon vast. Steven wou nog de voet gaan, maar Sandra wou niet (die herinnerde zich immers de wandeling die ze deed vorig jaar om de huurwagen op te pikken)

Uiteindelijk zijn we tegen 7u in het hotel toegekomen en zijn we naar het laatste hotel van het verlof gereden. Het is duidelijk niet het dagje van Sandra, want in het hotel kreeg ze het aan de stok met de receptioniste. Er was nergens nog een parkeerplaatsje te vinden en de opmerking van de dame was "wel, het event duurt tot 9 - 10 u, daarna is er plaats". Wat je dan tussen nu en zo'n 10u diende te doen met de wagen was nog altijd niet echt duidelijk. Parkeer het alswast op de parking van het hotel hier naast... ah en denk je dat we daar nog niet gezien hadden voor plaats misschien? Tja... dan ga je moeten wachten.

Uiteindelijk hebben we na 5x rondrijden toch een plaatjes gevonden, ook al was het toch wat wandelen. En Steven is nu juist de auto gaan zoeken om hem dichter bij te kunnen zetten. En dat is dus gelukt want de auto staat nu op 2 m van de ingant.

Nu dat de valiezen volledig zijn ingepakt, de auto leeg, gecheckt en gehercheckt is, de kleding voor morgen klaarligt.. kunnen we afsluiten voor vandaag. Het is daarbij de hoogste tijd, want het is 23u50... Dus in minder dan 6u staan we op om aan de terugweg naar BXL te beginnen.

Tot weldra

Zaza (en na het ontbijt Tis)