Dag 15K : Lui zijn

Hallo lieve lezertjes,

Deze ochtend was een klein beetje anders dan de andere ochtenden. Vooral dat er geen druk was om snel en op tijd te ontbijten. Het ontbijt blijft tot 11u beschikbaar, maar zo lang bleef ik ook niet in mijne nest hoor. Iets na 9en zat ik aan de ontbijttafel en deze keer had ik dus echt geen zin op 'scrambled eggs' of omelet. Dus ik heb gevraagd of ik niet eens een spiegelei of een lichtgekookt eitje kon hebben. Ik moest da maar zeggen en ze deden dat ... Dus als ik tegen mijn zin omelet zitten eten heb deze week - niet echt want bijna geen ei gegeten - dan was ik stom geweest. De vertaalde woorden van de ober. Als je het buffet neemt (of zoals in mijn geval als het inbegrepen is in het pakket) moet je het gewoon zeggen wat je wil. Staat het niet op het buffet dan maakt het de keuken wel. Had ik wel verwacht, maar als het restaurant overvol zit, vond ik dat een beetje erover. Enfin, het spiegeleitje met toast heeft me super gesmaakt en het nagerechtje verse meloencombinatie maakte het ontbijt AF.


Nu dat Oracle zijn biezen heeft gepakt en vertrokken is, is het plots nog zo rustig in het hotel en de directe omgeving. Gewoon zalig is het nu om in de buurt te wandelen. Je kan in een Starbucks binnen wandelen en je moet niet meer oneindig aanschuiven voor ne Latte :-) Dus heb ik na het ontbijt en de krant (de Belgische krant wel te verstaan) even te lezen, ben ik even buiten geweest, met slechts 1 doel : ne starbucks koffie.

Met de koffie in de hand ben ik dan mijn mails even beginnen doornemen - de chance van gratis wifi te hebben - en daar was een antwoord van de bank. Misschien herinneren jullie je wel dat mijn aankoop in een van de winkels totaal mislukte door dat de verkoper de verkoop en dus de betaling per ongeluk annuleerde en daarna niet meer via visa betaald kreeg. Wel Dirk van de bank liet me weten dat volgens Visa België alles oké was, maar dat het geweigerd was omdat het bedrag van de eerste betaling bevroren was voor 15 dagen en dat de limiet van de kaart dat bedrag een tweede keer niet meer toeliet. En dat het enige wat diende te gebeuren was dat de verkopen naar Visa USA diende te bellen en expliciet diende te vragen om de betalingen met de eerste code direct te laten annuleren.

Dus belde ik naar de verkoper en vertelde hem wat hij diende te doen. Mijn kaart nummer.... Wel de ken ik niet vanbuiten en die heb ik niet... Een kleine leugen, maar ik wist van vorige keer dat ze op basis van het kaartnummer en het bedrag toch maar proberen een betaling te doen en dat het zo was dat hij een echte PERSOON aan de lijn diende te krijgen. Ik gaf hem wel het confirmatie nummer van de betaling en het bedrag ... en daarmee moest hij maar aan de slag. Hij heeft me nog 3 keer teruggebeld om me vanalles te melden :
- dat ik wel zeker de kaart diende mee te brengen als ik kwam betalen;
- dat hij niemand te pakken kreeg bij VISA en dan maar naar het hoofdkantoor van de winkel had gebeld maar daar niemand echt aanwezig was want het was daar lunch pauze
- dat het gelukt was... dat ik zeker mocht langskomen en dat ik mijn tijd niet ging verspillen. Het hoofdkantoor had naar VISA gebeld en zoals Dirk van de bank uitlegde, de eerste betaling geannulleerd.

Door deze uitermate rare en ambetante situatie had ik heel de voormiddag niet echt iets gedaan buiten wat gesurfd, gemailed, gechat en me ge-ergerd. Tegen 12u30 ging ik naar de winkel terug en heb daar snel even nagekeken dat alles wat ik gekozen had nog steeds in de zak zat, en dan heb ik zonder enig probleem betaald. DANK JE DIRK :-)

Ik vond dat ik nu voldoende gewinkeld had en ben via een lege Starbucks terug gekeerd. Met een Latte in de hand, komt mijn door het ganse land of toch bijna. Op de kamer terug begon het te kriebelen : hoe ga ik alles in mijn valiezen kunnen krijgen zonder overgewicht en zonder dat er iets kon stuk gaan. Dus ben ik alles beginnen opplooien en klaarleggen ... En juist op het ogenblik dat ik ging beginnen proberen te laden was het ZOEF.... NEN soort straaljager die net naast het hotel door vloog. SUPER Gewoon ... en verdomme... ik wist dat ze nog eens gingen oefen voor de show van morgen, waarom had ik de camera niet klaar gelegd :-(

Tussen de fotos van vliegtuigen door, heb ik mijn valiezen VOL gkregen (overvol eigenlijk) en nog net binnen de grenzen van DELTA. Dus apetrots ben ik dan naar de Club gegaan om me daar eens een biertje te nemen en er buiten van te genieten. Jaja de club heeft niet enkel eten en drank maar ook nog een terras. De zon was wel niet zo warm meer en er was een leuk windje... maar even genieten van de buitenlucht... alvorens de SPA eens onveilig te maken van het hotel.

Na een dik uurtje was ik het daar beu en ben ik naar de kamer terug gewandeld. Daar ik tot dan toe in short had rond gelopen, heb gewisseld met mijn lange broek en .... naar de bar van het hotel getrokken. Niet om echt iets te drinken - dat kan er natuurlijk wel bij zijn he - maar gewoon om toch eens iets gegeten te hebben. Sinds deze morgen had ik nog niet gegeten en dus kon ik beter wat knabbelen. Het is een kippefilet-sandwich geworden met een LIIT :-) Het laatste was lekkerder dan het eerste maar tja daar verschieten we al lang niet meer van.

Deze blog is geschreven tijdens het nagenieten van het drankje en om zeker te zijn dat hij online kwam voor ik ging slapn... zette ik hem nu al maar online.... Want de rest van de avond zal wel tamelijk voorspelbaar zijn.

Nog even wat tv kijken, nog wat surfen en dan ... lichtjes uit en dodo doen.

Tot morgen lieve lezertjes


Zaza