Zola's reeds uitgelegd in een vorige dienstmededeling loopt het schrijven van de blog wat vertraging op wegens de beperkte faciliteiten beschikbaar in de rimboe.
En het werd er niet beter op wanneer een van mijn baasjes besloot om zich op het toilet op te sluiten en deed of het buiten aan het vriezen was. Ik had dus wat anders te doen.
Maar kom, uiteindelijk werd het ochtend. Ik kreeg een superlekker ontbijt enik was klaar voor de safari. Moussa had de dag anders ingepland voor ons. Slechts een grote drive naar het westen en dan warm eten en dan souzelen aan het zwembad.
Maar de drive werd niet wat we gehoopt hadden. In het westen zaten geen beesten, nog niet. Die waren nog in Kenia inde Masai Mara op vakantie. Hun terugkeer, net als de Hollanders maar dan zonder caravans, zullen we in twee dagen te zien krijgen.
Wat we wel zagen? Dode beesten, stervende beesten, hyena's en gieren aan het werk. Een zwaar gewonde olifant met veel bloed aan de poot, waarschijnlijk van een strik van een poacher.
Ik ben maar stilletjes in mijn zakje gekropen en heb wat geweend. Dit was niet leuk. Ik wou bij loebasjes zijn. Boehoehoe.
Moussa bleef ijverig zoeken naar beestjes. Maar enkel in de buurt van het hotel, aan de rivier waren er. Maar daar hadden we geen vier uur hoeven voor de hotsebotsen.
Terug aan het hotel, alweer paniek. Baasje twee is nog niet te zien. Zou het nog niet over zijn? Uiteindelijk blijkt ie te liggen slapen. Ik dacht al dat hij ook door de hyena's meegenomen was.
Na de lunch gingen we zonnen en zwemmen. Maar de regen besliste er anders over. En ook de muskieten waren terug en dus bleven we aan de bar plakken.
Na een tijdje was het tijd voor het avondeten.
Pfff. Wat een dag.
Sandra legde mij uit dat het niet elke dag feest is. Dat beestjes ziek worden en sterven. Maar ik wil niet sterven. Ik wil bij loebas zijn, grote en kleine.
Boehoehoe.
Sloefie die deze dag niet leuk vond.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten