Hopelijk heeft mijn laatste post jullie niet te hard doen schrikken. Ik heb een beetje onder mijn pootjes gekregen van Sandra.
Hopelijk kan ik over vandaag dan ook een positief bericht schrijven.
Het begon naar gewoonte om 6 met de tonen van 24, het alarm van steven.
Ik blijf lekker slapen terwijl mijn mensenbaasjes hn velletje en haartjes schrobden. Ik had nog maar gisteren een privé massage en bad van Sandra gekregen. Blijkbaar zag het water toen bijna bruin. Pfff, is mijn bruineertruuk was mislukt.
Normaliter moeten we met wachters naar de keuken uit schrik voor de beesten. Maar die vonden het niet nodig. Tot we honderd meter verder een groepje zebra's tegenkwamen op het pad. Toen begon iedereen te rennen, de zebra's en de wachters. Hihi. Ik was niet bang.
Ontbijt heeft me lekker gesmaakt. Een eitje of twee, een echt lekkere pannenkoek en wat spek. Weer een paar gram bijgekomen dus.
Na nog een bezoekje aan het winkeltje, konden we terug naar de chalet om snel de tanden en de plaat te poetsen. De dragers stonden al klaar voor ons. Hoefde ik geen zakje te dragen. Hihi.
Vlug vlug alles klaar maken en dan hop naar de kassier en dan naar de tuut.
Het eerste stukje hadden we nu al drie keer gedaan. Er was niet veel veranderd. Tot aan de rivier. Dan was het uit met de pret en de beestjes.
Na een uurtje kwamen we dan toch terug beestjes tegen en na nog wat kilometers kwamen we een grote groep zebra's tegen. En die waren zo lief om toch voor ons een zebra crossing te doen. Alles is mooi op camera gezet.
En voort gingen we naar het oosten.
Meer en meer beestjes. Dat wel. Zebra's, gnoes, olifanten, buffels, enz. En dan de leeuwen op jacht, de luipaarden luierend in een boom en een jachtluipaard dat twijfelde wat te doen.
Veel van wat we de vorige dagen gezien hadden, maar toch veel plezieriger dan de abattoir van gisteren. Iedereen fleurde op in de auto. Ik was echt blij.
Na de lunch, blijkbaar een grote tegenvaller, gingen we verder. Met meerdere sightings van alweer katten en gnoes, zebra's, olifanten, enz.
Na een tijdje begonnen we onze trektocht naar het noorden.
Het werd hotsen botsen op de highway naar Kenia. Het aantal beesten werd wel wat minder maar de camera's waren vol geschoten en de batterijen leeg en mijn oogjes waren zwaar.
Na nog een wildebeest crossing kwamen we plots aan het kamp.
Niet te beschrijven. Iedereen sliep in tenten. In de rivier op dertig meter zaten wel honderd nijlpaarden. De olifanten waren net uit de tuin verdwenen en er was snelle WiFi.
Voor mijn baasjes was dit de hemel op aarde. Zouden ze hier wel willen vertrekken?
Dat vertel ik jullie morgen dan wel weer.
Dat schrijfs,
Sloefie de kattenjager.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten