Dag 1 : Rijden - Rijden - Rijden - Stout - Rijden

Hallo Vriendjes,

 

Biep Biep Biep… 

De lawaaimaker deed hard zij best om ons wakker te maken.

Maar ZO vroeg.

Ik wil slapen.

Maar de baasjes sprongen uit bed.

Amai, dat is lang geleden dat die ZO wakker waren.

Snel werd er gedoucht.

PFFFFF

Wat is er u weer aan de hand!?

 

Sandra sprong in de auto.

HE… je bent ons vergeten!!!!

Ale

Hoe kan dat nu?

Mijn baasje is me vergeten.

 

Een dik half uur later was ze plots terug.

Oh… ze is naar de bakker geweest.

Soms heb ik toch een lief baasje.

SOMS he

 

En plots was oma-grootmoeder-meter daar.

Euh..

Zou ze ook bij de bakker geweest zijn ?

Ah neen.

Sandra is zowel bij de bakker als bij oma-grootmoeder-meter geweest.

Wat is er nu aan de hand?

 

HEIN

Oma-grootmoeder-meter heeft ook een rijdende kleerkast mee.

En die van de baasjes worden ook van stal gehaald.

…

Zou het echt zo ver zijn?

Zouden we echt op verlof vertrekken?

OMG

JA.. WE GAAN WEG 

JIPIE

HOERA

HIEPERDEPIEP

 

Oh wat ben ik gelukkig.

We gaan naar verder oorden.

Zaventem, here we come

Snel onze brokjes opeten, wat dan kunnen we weg.

 

Oh gaat oma-grootmoeder-meter mee met ons?

Oh tof.. 

Ik ga straks bij haar op de schoot zitten, want we hebben elkaar nog veel te vertellen.

KEITOF 

 

En weg waren we.

Jipie, samen met de 3 dames op verlof.

Oh dit gaat leuk zijn.

 

Waarom stoppen we in Londerzeel?

Waarom stoppen we bij oma-grootmoeder-meter thuis?

Gaan we daar op verlof ?
Ah.. oef.. we ware de bokes en brokjes voor onderweg vergeten.

 

 

EUH.

Waarom rijden wij naar boven op de kaart?

Zaventem is toch beneden?

Ik lig toch niet ondersteboven in de auto he.

Allez wat is me dat nu?

 

We rijden en rijden.

Plots kom ik allemaal rare borden tegen.

Ook de nummerplaten beginnen te wijzigen.

Wat gebeurde er nu toch?

 

Na zo’n twee uurtjes rijden werd er een korte pauze voorzien.

Iedereen mocht de beetjes strekken en kreeg de tijd om een boompje te zoeken.

Ik begreep er echt niets van.

 

“Sandra, gaan we de vlieger niet missen?” 

Neen Sloefie, door die vieze beestjes, gaan we dit jaar met de auto op verlof.

“Maar, gaan we dan niet naar de zon?”

Sloefie, je zal wel zien.

 

We reden verder en verder.

En om de zo veel tijd kreeg ik van mijnheer in het kastje te horen dat ik stout was.

Ik zat nochthas gewoon buiten te kijken naar de auto’s.

En weer was die stem daar : “ stout  … stout “

 

Doortje, ben ik echt zo stout?

Waarom vraag je dat Sloefie?

 

Die meneer zegt dat toch.

 

Maar neen Sloefietje… Die meneer zegt dat er Stau is.

 

Stout dus?

 

Neen : Stau is eigenlijk een ander woordje voor file.

 

AHA…

 

Ik ben braaf ..

 

En toen kwam er steeds vaker een lawaatje van de achterbank.

Sommige woordjes mag ik niet zeggen hoor, want dan zou ik op de poep krijgen of in de hoek moeten staan.

Maar blijkbaar mag oma-grootmoeder-meter dat wel zeggen.

 

Was grappig hoor: het volgende uur was samen te vatten in deze zin:

Rijden – Rijden - Stout -  stout -  godv*** - stout -  rijden -rijden -allez milj*** - stout.

 

Ik werd zeer ongerust en dus kroop ik even bij oma.

Blijkbaar was ze haar huiswerk van de dag aan het maken, iets met getallentjes invullen in een vierkant…. Het leek wel heel moeilijk te zijn.

 

Ik mocht niet toegeven dat ik het niet begreep, maar ze bleef maar herbeginnen.

 

Ik kon het niet meer aanhoren….

 

Samen met oma-grootmoeder-meter en na ongeveer twintig pogingen waren de vreugdekreten er plots.

 

“Het is gelukt… Allez hoe kan dat toch dat ik er zo lang moest op zoeken”

 

Niet veel later reden we een parking op.

We checkten in en kregen 2 kamers met een deur tussen.

Ik kon dus zowel bij de baasjes slapen als bij oma-grootmoeder- meter.

Oh dit is leuk.

 

We deden nog een fikse wandeling in het stadje Göttingen waar we waren.

Gelukkig waren er veel bomen in de universiteitsstad, want amai wat was het warm.

We dronken en aten iets op de super mooi pleintje.

 

Eenmaal terug in het hotel was het tijd voor dodo.

De baasjes waren moe, ik ook... maar moest eerst dit verslagje afwerken.

Zou mimi nu ook niet moeten schrijven?

Allez het zou toch maar normaal zijn hoor.

Maar ik zal maar niets zeggen of vragen.

Want wie weet wat ze zeggen.

 

Aan het gesnurk te horen, ligt iedereen in dromenland.

Ik zal dan maar snel de lichtjes uitdoen.

Maar bij wie zou ik nu het beste slapen?

Goh, ik zal maar bij mij baasje slapen.

 

Allez tot morgen allemaal

 

Sloefie,

De reizende blogger