donderdag 27 augustus 2020

Dag 8 - Meise dat eigenlijk Meißen was

Goede avond volgers.

 

Ik denk dat we de lawaaimaker mogen buiten gooien.

Elke ochtend zijn de baasjes immers wakker voor hij lawaai maakt.

En elke ochtend zijn we dan zooo moe dat we nog willen slapen.

Maar tja dat mag niet, want we hebben een programma af te werken.

 

Deze ochtend de eerste keer ontbijt in ons nieuw hotel.

Mmmmmm 

Lekker eitje en zo veel mogelijke brokjes.

Tijdens het eten waren we even vergeten dat die vieze beestjes nog bestaan.

Zo veel lekkers dat er op het buffet stond.

Maar plots stond de mevrouw van het hotel er…

“Sorry maar Julie moeten vertrekken.

Binnen 10min komen de volgende gasten en we moeten alles nog ontsmetten”

We overlegden nog even want het regende.

En in de regen is het niet leuk om een stad te ontdekken.

We gingen dus nog maar eens naar een plan B.

Ik vraag me af hoeveel B’kes er nog in de kast zitten.

Pffff

 

We namen de auto en gingen op avontuur.

Plots hoorde ik oma-grootmoeder-meter iets van Meise zeggen.

EUH?!

Gaan we op avontuur naar huis?

Hoe kan dat nu?

We hebben dagen gereden en nu zouden we een over-en-weer doen?!

Zonder onze kleerkasten?!?

Dat kan toch helemaal niet.

Ik begreep er niets van.

Maar ik was te moe om me te veel zorgen te maken.

 

Na een uurtje geslapen te hebben bij oma-grootmoeder-meter’s schoothond, moest ik opstaan.

Euh?

Zijn we al thuis ?!

Ik hoorde baasje zeggen dat we nog een plaatsje moesten zoeken voor de auto en dat we dan Meise konden verkennen.

Ale, hoe dom kan dat zijn !?!

Je eigen gemeente verkennen en dan nog parkeerplaats zoeken?!

 Maar toen keek ik zelf maar eens naar het bord.




Er stond tweemaal een s en een n achteraan.

Dus het was niet Meise maar wel Meißen.

Aha..

Dat kan ik dan weer wel.

Hier waren we met de GFC Ilse op bezoek geweest.

Zouden we hetzelfde parkoers doen ?

En ja hoor…

We bezochten het porselein fabriek van Meißen.

Nu veel heb ik niet kunnen zien, want hondjes mogen niet mee.

We zouden met onze kwispelstaart de bordjes er kunnen afgooien.

Pfff

Ze zullen wel gelijk hebben.

Gelukkig zaten Mimi en ik in hetzelfde kluisje en konden we verstoppertje spelen.

Toen de baasjes terug waren, hadden ze een grote zak mee.

Ik ben gaan piepen maar veel wijzer ben ik niet geworden.

Het is iets wit, een onduidelijke vorm, met heeeeel veel karton rond.

Wat zou het zijn ?

Mimi was in de handtas gaan snuffelen en vond het betaalbewijsje.

Het is blijkbaar een vaas.

Oei

Dan moeten we heel hard opletten waar we nu nog spelen in de auto.




 

Na een drankje gingen we naar de volgende stop.

We parkeerden de auto en gingen naar de Panorama-aufzug.

Dit lift-achtig ding zou ons van beneden in de stad naar boven aan de dom brengen.

Maar zoals zo vele dingen “was hij ausser betrieb” .

Er ging wel een busje die zelfde richting uit.

Nadat we genoten van de uitzichten rond de dom en een godsdienstige rondkijk in de kerk daalden we terug af.

Oh dit was nog zo mooi als vorige keer.

De smalle kasseistraatjes met pittoreske huisjes brachten me helemaal terug naar die tijd.

Daar waren we toen bijna verloren gelopen.

Ik moest en zou dus zorgen dat het deze keer zeker niet gebeurde.

We wandelden en wandelden.

Plots was ik iedereen kwijt.

Ik snuffelde en ja gevonden.

OEF.

Ze waren een winkeltje binnengegaan en waren kleertjes aan het passen.

Gaan die ook nog in de rijdende kleerkast kunnen?!?

Wel mooie en goede keuze hoor maar zaten de kasten al niet vol.

 

Eens we terug naar de auto waren geraakt was er terug topoverleg.

Rijden we direct naar het hotel of gaan we naar die ene winkel nog.

Goh… ze zitten er nu al zo lang over te babbelen…

En ja hoor..

De winkel werd bezocht en weer kwamen ze met een zak voor de kleerkast mee.

 

Deze avond zijn we nog even Dresden gaan verkennen.

Het hotel had enkele restaurants opgeschreven en die gingen we nu zoeken.

Het werd uiteindelijk een typisch Duitse pub.

Nadien werd er terug gewandeld via een andere route.

Met 2 gsm’s hebben ze uiteinde de weg gezocht en gevonden.

 Terwijl mijn baasje en Mimi’s baasje nog iets gingen drinken, is oma-grootmoeder-meter al naar haar bedje.




En ik..

Wel dat zie je …

Ik ben bezig aan mijn dagelijkse blog.

Maar nu ben ik klaar voor mijn nest.

 

Slaapwel 

Benieuwd naar morgen

Sloefie de sleeping dog 

 


Geen opmerkingen: