S2 - Dobberen

Goede avond lieve lezers,

Vandaag heb ik mijn baasje niet wakker gelikt... Ze lag om 8u nog steeds te maffen en we moesten toch nergens naar toe. Maar niet veel later is ze uit bed gesprongen en was ze een beetje kwaad op mij omdat ik haar niet had wakker gemaakt.

Na een klein ontbijtje zijn we onze ochtendkoffie gaan halen op het 11ste verdiep.. En we hebben nog geen lift gebruikt tot nu toe... alles doen we met de trappen... (we zijn nog maar dag 2 op de boot, we zien wel hoelang we het volhouden).

Nadien zijn we snel ons badzak komen maken : een leesboek voor sandra, een 'ik-kan-niet-nat-worden' zakje voor mij, een zonnebril, het fototoestel en natuurlijk mocht vriendje GSM ook niet ontbreken. Heb Sandra nog even moeten blaffen dat ze ook de zonnecreme diende te nemen want anders ging ik vanaf dag 1 al met een rode kreeft zitten...

Ik snuffelde wat rond en vond het perfecte plaatsje om ons te nestelen... Een zetel voor Sandra met 2 handdoeken en een zetel voor mij en de zak. Jaja ... ik heb ook een zetel :) Wat we toen deden : luieren, lezen en liggen slapen..

Groot was mijn verbazing dat Sandra rustig bleef en genoot van NIETS doen... Maar om 17u was ze het beu. Dan wou ze zich gaan douchen en haar klaarmaken voor een hapje te eten.  Daar het vanavond 'Formal' en zowel Sandra als ik geen zin in hadden, zijn we naar 'de kantine' gaan eten. En mmmm het was lekker : een super grote Cesar salad en een cola.   Na het eten zijn we nog een decaf Late gaan halen  en deze op het terras van de kajuit uitgedronken...

Sandra heeft net haar tv af gezet, dus het teken voor mij om deze dag af te sluiten.

Slaapwel

tot morgen in... Dubrovnik

S1 - Op reis met het baasje .... Vertrek

Hallo lieve vriendjes,

Jullie gaan het bijna niet geloven... maar ja hoor Sloefie de Hond blogt nog steeds. Het heeft enkele maanden geduurd maar Sandra is dan toch eens op verlof geraakt... NEEN ... niet naar de United Staten van Amerika.. daar was geen tijd genoeg voor... Deze keer zijn we op weg om enkel steden te verkennen.  Ik hoor jullie al zeggen “Sloefie... zeg jij dat Sandra steden gaan bewonderen?” Ja ja, Sandra gaat in de volgende 12 dagen  10 steden bezoeken.  Hoe en wat.. lees je verder maar...

We beginnen bij het begin...

Ik die dacht dat verlof betekent uitslapen werd iets voor 4u gewekt door een muzikale wekker. 2 minuten nadien begon nog een tweede wekker om aandacht te schreeuwen. Sandra is dan toch maar opgestaan en heeft me uit mijn bedje gejaagd...  “Sloefie niet treuzelen... de vlieger gaat niet op een verdoken passagier wachten” oei oei .... Moet ik op mijn eerste dagje verlof me al haasten ook L Snel wat hondelikjes om me te wassen en even de pootjes goed  uitgeschud .. Sandra nam snel een douche en we konden vertrekken. Alleen nog even wachten op Steven die taxi ging spelen. Hij rijdt nu ook met een taxi. Dat helpt.

Sandra had een beetje last van vakantiestress moet ik toegeven : gaan ze niet klagen over de 0,3 kg overgewicht, gaan ze wel de trolley meelaten gaan als handbagage, gaan ze wel dit, gaan ze wel dat ...  Heb snel mijn pootjes over mijn lange oortjes gelegd zodat ik het niet allemaal hoorde.   Haar niet zeggen he ... maar Sandra is soms wel een echt stresskieken voor niets . De bagage werd vlot aangepakt en gelabeld.  Dus eerste probleem was al verdwenen voor het er was.  

Volgende stop de security... er waren heel veel mensen die blijkbaar naar dezelfde plaats wouden want er was een file van hier tot in hondjesland...  Oops... de  handtas waar ik me in verstopte moest nog eens door de scanner. Plots was ik heel  bang want straks vertelden ze Sandra dat ik niet mee mocht.  Uiteindelijk mochten Sandra en ik naar de gate wandelen... Maar naar waar gaan we nu Sandra? Mag ik het nu eindelijk weten? 

“Sloefie, we vliegen met Vueling naar Venetie.”    En net toen vertelde iemand dat we mochten instappen. Sandra zocht haar plaatsje. Ze had een zetel aan het gangpad gekregen maar de zetel voor haar stond zo dichtbij dat haar knieën geen plaats. Net voor we vertrokken kwam er een heel vriendelijk dame haar iets vragen : 
“Mevrouw, we zitten met een probleem. Van de vluchtwetgeving zijn we verplicht om passagiers op de exit rows te hebben zitten. Vandaag heeft er echter niemand gekozen (lees betaald) om daar te gaan zitten. Zou u het erg vinden om daar te gaan zitten?”
Sandra kreeg dus een plaatsje iets verder in het vliegtuig maar met wel 2x zo veel beenruimte...   En ik .. ik kreeg een plaatsje op de zetel naast haar.

Na de korte vlucht, vonden we al snel onze bagage terug en konden we verder. Aan de uitgang stond een madam met een plaatje in de hand “Holland Amerika”. Toen Sandra er resoluut naar toestapte wist ik plots wat we gingen doen... We gingen bootje varen... JIPIE.  De lieve mevrouw vertelde Sandra dat ze wel nog even diende te wachten want dat er nog andere gasten zouden toekomen en dat ze dan samen de shuttlebus konden nemen. Mijn baasje vertelde me toen dat we toch maar aan boord konden vanaf 11u30 en dat we dus toch ergens gingen wachten. Liever in een luchthaven met een goede koffie dan in een wachtzaal van een haven. 

En uiteindelijk was het dan zo ver.. we gingen reden naar de boot en ik herkende naar waar we reden.... Het was een broertje van waarmee ik al mee mocht varen :) JIPIE ik ga me daar snel thuis voelen. Maar eerst moest Sandra nog enkele moeilijke vragen beantwoorden.

We waren nog maar net aan boord en tot in de kajuit geraakt of Sandra zei me dat we terug vertrokken. Ze wou naar Venetië stad.  Ze wist dat er dicht bij het San Marco plein een Hard Rock Cafe was en daar hadden we nog geen glaasje van.  Sandra leek me Venetië goed te kennen want ze stapte kordaat de boot af en ging recht naar een waterbus om mooi aan het San Marco plein afgezet te worden. 

Amai, zoveel duiven dat er daar zaten.  Het was overbevolkt van mensen en het aantal duiven leek nog groter te zijn.. Ik heb me snel heel diep in de handtas gestoken zodat de duiven mijn oogjes niet zouden komen uitpikken. Daar het al bijna 2u was stelde baasje voor om eerst iets te eten en daarna nog wat rond te kijken. Mmmm de Nachos met de een ijsthee (of zoiets) waren lekker. 

Na nog enkele steegjes door te wandelen dienden we snel naar de boot terug te keren want om 16u45 was het brandoefening en dan moet IEDEREEN op de peer zijn.. (NEEN Sloefie .. op het appel)  Blijkbaar hadden er toch enkele bootgangers niet goed geluisterd want die hun kajuit nummer is wel 10 maal rond geroepen en nog waren ze er niet.... De Nederlandse kapitein ging zelf vragen waarom ze er niet waren..Oeioei Die mijnheer leek wel heel kwaad.

Na de oefening zijn we gaan rondkijken op de boot en belandden we in de SPA services. Daar was een speciale korting bezig. De dames van de SPA hadden verwacht om om 5u te vertrekken en we bleven voor anker tot 11u. Dus om ze bezig te houden kon je een massage aan halve prijs boeken...  Sandra is dan snel iets gaan halen voor de grote dorst en heeft dan van een onstress massage genoten.  Ik had haar gezegd dat ze het verdiend had, want ze had de laatste weken wel net iets te lang gewerkt (en mij een beetje vergeten L)

Na de massage zijn we nog wat verder gewandeld en dan zijn we naar de kajuit gegaan om uit te pakken en te gaan slapen.  Terwijl Sandra nog wat tv kijkt, ben ik aan de blog begonnen..

Een ding is duidelijk... Het is verlof want Sandra heeft denk ik 2 min tv gezien en ze lag al te grollen. Zal dus maar snel stoppen en ook mijn oogjes toe doen.

Slaapwel lieverds van mij

SLOEFIE

Sloefie, De wereldburger

Hallo. Ik weet het, ik weet het.
Het is al lang geladen dat ik mijn pootjes nog eens gescherpt heb om een tekstje te schrijven.
Maar ik heb dan ook niet veel vrije tijd gehad de laatste maanden.
Ik moest zorgen dat we altijd op tijd in de les zitten.

Ja, ja. Ik ga terug naar school.
Neen, niet naar de hondenschool natuurlijk. Dat is voor puppies.
Naar de echte school. 's Avonds. 
Ik leer mijn baasjes foto's maken. En tekeningen van Hagar de Viking bijkleuren.
Met fotowinkel of zoiets.

En ik ben nu ook fotomodel. Jaja.
Volgend trimester volgt er nog meer fotogeweld met mij als superfotomodel.
Ik ben dus heel druk bezig.
En om al een beeteke reclame te maken voor mijn volgende fotoschot, heb ik aan Steven gevraagd om mijn fotokes ne keer bij elkaar te zetten.
Allez dan toch die van 2012. 
Want die van 2013 zitten nog altijd in de zwarte doos ergens. 

Veel kijkplezier. Wil je een handtekening, dan kan je het altijd aanvragen via mijn facebookpagina. Want daar ben ik nu  na veeeeeeeel zagen bij Sandra ook eindelijk op geraakt :) 

S10 : Oracle Open World - Dag 4

Goede morgen lieverds van mij,

Vandaag is het donderdag en het was de laatste dag van het Oracle congres.  Na de douche en een cappuccino in de clublounge waren Sandra en ik klaar voor de sessie.

Wat ons direct op viel was dat het wel heel stil om 8u30. Blijkbaar waren er dus velen die naar het concert waren gegaan en dus heel laat terug waren geraakt in hun hotel.  In de eerste sessie zaten we met 10 man, in de tweede waren we al met 20 man en toen de 3^de sessie om 12u begon was de zaal zo goed als vol gelopen. 

Na de lunch in het zonnetje was het tijd voor de laatste sessies van het congres. De presentators waren nog met volle overtuiging aan hun uitleg bezig, maar Sandra had er duidelijk niet veel zin meer in .   We zijn even naar het hotel teruggelopen om de rugzak af te zetten en dan konden we mee doen aan ‘It is a wrap’.  Dit is het laatste wat op het programma staat : een drink met hapjes opgeluisterd met enkele kleine groepjes. De laatste groep is ook de steeds terugkerende groep : de 500. Het is een groep bestaande uit Oracle mensen zelf.

 Zoals elk jaar amuseerden we ons op dit klein feestje. Maar zoals leuke dingen kwam ook aan dit een einde.  Eens het feestje teneinde liep zijn Sandra en ik nog wat in het stad gaan wandelen  om nadien af te zakken naar de Clublounge …

Na nog enkele drankjes en een Cappuccino om mee te nemen naar de kamer, hebben we ons op ons plaatsje in het bed gelegd en nog wat gezapt.  Nu dat het 22u is, is het tijd om de lichtjes uit te doen . 

Slaapwel bloglezertjes

Sloefie

S9 : Oracle Open World - Dag 3

Goede morgen België,

Vandaag Oracle congres dag 3.  Ook deze ochtend was Sandra al paraat om 8u. Fris gedoucht en klaar voor de sessie, keken we samen naar de eerste sessie live van uit onze zetel in de hotelkamer. Nadien vertrokken we naar Moscone om de volgende sessie te volgen.

Vandaag was het eigenlijk eenvoudig : bijna alles draaide om Siebel en zijn nieuwe look en feel. En zowel Sandra als ik denken dat deze makkelijker zal zijn in gebruik en je hebt de technische teams minder nodig.

Tijdens de middag sessie werd gemeld dat Oracle aan de laatste ‘sail off’ begon en dat het zeilwedstrijd ging zijn ‘the winner takes it all’.  Wie ook deze wedstrijd won, deze mocht zich de winnaar van de American Cup noemen.   En ja ook tijdens dezelfde presentatie stond er iemand in het publiek gewoon recht… en vroeg of hij even mocht tussenkomen. Hij wou gewoon even melden dat  de American Cup gewonnen was door de Amerikanen, dus door Oracle.  Er werd wat geroepen, gejuicht en ook de presentatrice vond het leuk. Nadien ging ze gewoon verder met haar presentatie. Het was een dame dat niet makkelijk uit haar lood kon geslagen worden.

De sessies stopten vandaag iets vroeger, zodat iedereen zich kon klaarmaken voor het feestje. Dit jaar vond Sandra dat er echt geen enkele groep de moeite was om een uur of meer in de lijn te staan om naar het feestje te geraken. Toen we rond 6u30 even buiten keken was het ook zo… De rij om de bus te nemen naar het feestje liep helemaal rond het gebouw van hotel en Moscone. De mensen achteraan in de rij, zouden er zeker 2u staan vooraleer misschien de mogelijkheid  te krijgen om de bus te nemen. Als dat ook in de terugweg zou is, dan zou je ten vroegste 2 u in de ochtend in het hotel terug geraken en dat is nu net iets te laat. Want morgen staan er ook sessies in de vroege ochtend gepland. Dus in plaats daarvan zijn Sandra en ik, even naar de Clublounge geweest voor een drankje en ons daarna getrakteerd op een ontspannende massage.

Nadien zijn we nog even iets gaan drinken en daarna zijn we naar de kamer gegaan om wat tv te kijken.. Allez, Sandra heeft tv gekeken. Ik daarentegen, ik heb dit verslagje geschreven.

En nu ga ik ook tv slapen

Dada

Sloefie

S8 : Oracle Open World - Dag 2

Goede morgen ,

Vandaag Oracle dag 2. Sandra heeft een interne klok denk ik, want elke ochtend wordt ze wakker rond 7u15.  Na een verfrissend douchke en een ontbijt in de clublounge, wandelden we naar Moscone West.   Op onze agenda stonden 5 sessies :  de eerste sessie begon om 8u al maar daar het ‘Key Session’ was, werd het opgenomen en keken we er samen naar om 9u. Dan begon het echte werk : luisteren, kijken, lachen, … opstaan, naar volgende plaats wandelen, zitten, luisteren, ….

Nu, ik begrijp al wat jullie Nederlands noemen en heb al geleerd dat er verschillende soorten zijn maar wat ik vandaag hoorde daar verstond ik niet veel van. Sandra vertelde me dat die mensen Engels spraken.  Ik probeerde het te begrijpen dacht dat mensen allemaal mensentaal spraken, maar dat Engels-Amerikaans-Indiaans-Mexicaans-Australisch-taaltje dat was Chinees voor mij. Ik ben dan maar wat dieper in de zak gekropen, heb mijn buddy de aaaaaitablet vastgepakt en in slaapgevallen.

Plots was het dan tijd om de beentjes te strekken. Het is dinsdag en zoals elke dinsdag op het congres komt dan de grote baas ook nog eens iets zeggen. (Op zondag zegt hij hallo, hier zijn we weer en we gaan deze week over dit of dat babbelen.)  Vandaag vertelde hij ons dat Oracle niet meer genoeg had met een Unix machine, een mysql database of een Oracle database, … maar dat hij ook samen met zijn vroegere ‘vijand’  Microsoft begint samen te werken.  Ik begreep dat niet goed. Hoe kan je nu met je vijand willen samenwerken.?!? Sandra probeerde het me verklaren maar van haar gebroebel heb ik niet veel begrepen. Ik heb dan nog maar eens wat beter geluisterd en toen met de filmpjes en de tekeningen begreep ik het : niet iedereen werkt met unix enzo en hoe leuk zou het niet zijn dat je vanop je windows machine in excel of zo gewoon die pracht programma's zou kunnen integreren.   Oke … so what dacht ik? Sandra laat me toch op windows tokkelen en nadien zit zijn toch ik weet niet wat in excel te doen met de data van haar database.   Bon , ik ben een hond. Ik moet er mij geen zorgen overmaken. 

Nadien vertelde Mr Ellison ook nog over de American Cup. Oke, de prijzen van de kamers zijn bijna verdubbeld door die grote zeilregatta maar wat heeft dat nu weer met de rest te maken. En toen kwam er een foto op het scherm. Sandra ging hem voor mij hier bij de tekst zetten zodat jullie het ook begrepen.  De races gat tussen 2 landen die elk willen het snelst 9 races te winnen. Het  US team (lees het Oracle team) lag 8-1 achter en was vandaag aan een inhaal maneuver begonnen. Larry (want zo heet Mr Ellison) was er van overtuigd dat hij zou winnen.  Ik begreep niet dat hij zo zeker kon zijn want als de kiwis (Niew Zeeland) nog maar 1 race diende te winnen?!?!

Na deze zeeer moeilijke sessie, zijn we naar iets lichts gegaan. Iets waar ze vertelde hoe je kon toveren van de ene manier van dingen tonen naar de andere manier  door middel van een knopje. Waar vroeger alles in lijstje diende getoond te worden kon het nu volgens wat ik begrepen heb plots een wereldkaart worden of een Angry Birds tekeningen.   Wat hebben die rijtjes data nu met vogels afschieten te maken in de wereld? 

Nadien was de dag al over en gingen we terug naar de kamer om onze rugzak weg te zetten.  Omdat Sandra zo hard opgelet had, besloten we nadien naar de Clublounge te gaan en daar even iets te eten en te drinken. Luis bracht ons direct ons drankje : voor Sandra een gin-tonic en ik kreeg een waterbakje.  In de hoek zat een oudere man met veel noten op zijn zang. Luis en de receptionist gingen om de 10 minuten vragen of hij iets nodig had. Daarna kwam de kok van de restaurant ook langs om te zeggen dat hij een lekker visje apart had gelegd voor hem. De meneer reageerde dat hij binnen 35 min naar zijn tafeltje ging komen.  Het moest wel de ene of andere belangrijke gast zijn want wij krijgen wel onze drankjes op een plateauke, maar zo in de watten lagen we toch niet. Ik heb die maar goed gewaakt want je weet nooit wat er ging gebeuren.

Als het drankje uitwas zijn we naar de kamer teruggegaan en heb ik me op mijn kussen klaargelegd voor mijn oogjes toe te doen. Maar Sandra vertelde me dat ik nog iets vergeten was : OEPS !?!?!?  Ik dacht heel diep na en toen wist ik het terug…..  Het resultaat : wel mijn dagboekje is aangevuld

En nu ga ik wel echt slapen hoor lieve mensen

DADA

Sloefie de woefie

PS.  ik wil mij ook verontschuldigen voor alle mogelijk tikkerfouten in mijn blog komen.  Maar als ik moet wachten tot die 2 eens iets willen nalezen, dan zijn we al lang terug in België. Ik doe mijn best … “en god doet de rest “ zou meter Saerens direct laten volgen.

S7 : Oracle Open World - Dag 1

Goede morgen lieve lezers,

Deze ochtend hebben we de rollen eens omgedraaid : Steven was eerst uit bed en had zich snel gedoucht. Hij wou immers na een ontbijt zo snel mogelijk uit het gekkenhuis weggeraken.  En daar alle starbucks in de buurt toch een rij tot buiten zouden hebben, besloten we in het hotel snel iets te eten.

Eens Steven vertrokken was, zijn Sandra en ik naar de eerste sessie van de dag gewandeld en we moeten toegeven we hebben veel geleerd in de sessie.  We kregen even tijd om snel naar het toilet te lopen, een drankje te nemen en de volgende sessie begon al. Nu die sessie was hoe zouden we het zeggen ‘slaapverwekkend’. Gelukkig duurde deze minder lang en konden we nadien in de buitenlucht terug wakker worden.  Het was lekker warm en we hadden het net iets te moeilijk om direct terug binnen te gaan.  We hebben dan maar een sessie gebrost en terwijl even een stukje van het stad verkent en enkele winkels onveilig gemaakt.

Nadien zijn we wel terug gegaan om de resterende en interessantere sessie te aanhoren.  En dan was Sandra het beu en besloten we het voor gezien te houden. De laatste sessie mocht zijn wat ze wou, we gingen terug naar het hotel. Daar hebben we onze pootjes wat opgefrist en dan een truckje uitgehaald. Een truckje? Wel ja, herinner je dat ik je gisteren vertelde dat Sandra haar plannetje klaar had. Het plan was als volgt : We zijn buiten gaan zitten in de zon juist voor de lounge en een beetje het volk in het oog gehouden. Toen we zagen dat Luis nog steeds de Clublounge voor zijn rekening nam,  hebben we even aan de deur gaan zwaaien. Luis zag ons en kwam direct : “Hey miss Sandra, how are you? Waarom kom je niet binnen ?”   En toen vertelde ze het ganse verhaal en hij zei dat hij dat helemaal ging regelen voor haar.  Zo gezegd zo gedaan, na een babbeltje met de persoon aan de toegang en daar nog eens de uitleg gedaan te hebben, werd er een nieuwe sleutel gemaakt voor haar kamer… een sleutel die ook toegang gaf tot de clublounge.   We hebben Luis hartelijk bedankt en nadien hebben we dan iets op gedronken natuurlijk.

Na een drankje zijn we terug naar de kamer gegaan om wat tv te kijken. En toen was het slaapjes tijd. Sandra gaf me nog een dikke knuffel en heb  me op mijn eigen kussen gelegd…

Nu ga ik dus stoppen met tokkelen en ga ik lekker slapen.

Slaapwel