Dag 20 - Overgangsetappe

Je kent ze wel van de Tour de France of de Giro d'Italia, de overgangsetappen.

Dit jaar hebben we er ook zo een ingelast. Tussen Las Vegas en San Francisco liggen verschillende hoge bergketens. Als je die wil vermijden, dan moet je of langs Reno, NV of langs Bakersfield, CA rondrijden. En dat vraagt veel kilometers en nog veel tijd.

Gelukkig schijnt vandaag de zon. De grijze (zand/mist) lucht is verdwenen maar de koude wind is er nog. Het hotel ligt aan twee Outlet Malls. En je kan de toestand van de Amerikaanse Consument gaat merken. De kleinere mall is grotendeels gesloten. Slechts enkele winkels hokken samen in een klein stukje van het complex. Het tweede complex is wel volledig operationeel. Maar de klanten worden aangevoerd met bussen. En het zijn Chinezen die de dollars laten rollen in de winkel, niet Amerikanen. Die zijn al content dat ze hier kunnen werken. Boom and bust economie.

Dan maar op weg naar King City, 280 mijl verder. Vandaag geen snelwegen maar gewone wegen, dwars door het westen van de Mojave woestijn en dan de Centrale Vallei. En we komen langs Bakersfield - waar we in de lente al passeerden op weg naar Sequoia en Kings Canyon.

Er is in feite weinig te vertellen over de rit. Het eerste deel loopt over deels twee-, deels vierbaansweg. Langs beide kanten van de weg liggen dorre vlakten met af en toe een verloren cactus of omgewaaid reclamebord. State Route 58 is wel heel druk. Het is de kortste vlakke weg tussen de Centrale Vallei van Californië en de rest van het Zuidwesten.

In Bakersfield stoppen we voor een natje en droogje voor onszelf en de auto. Tanken dus. En dan gaat het naar de State Route 46. Die moet ons naar El Camino Real brengen, de oude Spaanse weg die de verschillende missies verbond in Alta California.

Deze weg is nog veel drukker dan SR-58. Enerverend voor de chauffeur. De laagzittende zon, de slechte chauffeurs en de wegenwerken maken het niet gemakkelijk. En dan plots na een tiental kilometer zwaailichten, ambulance, brandweer. Er is een zwaar ongeval gebeurd. De weg is tweevaks en een lichte Toyota probeerde in te halen maar verloor de controle over het stuur. De ganse rechterzijde van de wagen is verdwenen. Drie jonge mensen op slag dood. Slik.

We rijden in stilte voort.

De weg begint de klimmen tot we aan de US-101 komen, de Camino Real. Deze is bijna volledig omgebouwd tot autostrade. Veel veiliger en ook minder druk dan de SR-46. We kunnen terug opschieten en met het invallen van de duisternis komen we aan het hotel. Morgen wacht een weinig gekend park.

San Francisco is minder dan 200 mijl.

Halloween is in zicht.

Tot morgen