woensdag 10 oktober 2012

Dag 13 - waar is dat mooi weer ?

Goede avond lieve volgers,

deze ochtend hadden de baasjes niet zo veel zin om op te staan. Maar uiteindelijk heb ik met mijn overtuigingskracht en een hele natte tong het voor elkaar gekregen. Eerst Sandra in de douche geduwd en daarna Steven... en uiteindelijk heb ik mezelf nog een paar lekjes gegeven. Rond 10u heb ik uiteindelijk mijn behoefte kunnen doen achter de boom van het hotel... Nu dat er wat ruimte was gemaakt, konden we allemaal samen een lekker Egg McMuffin eten met een cola light zonder ijs.  Mijn baasjes hebben na de vele jaren ervaring wel een vaststelling gemaakt over die cola light.... "Die cola smaakt de eerste 5 minuten lekker, maar eens die wat opgewarmt is trekt die echt op niets meer. Zou het daarom zijn dat al die zotte Amerikanen zoveel ijs vragen?"

Het weer was iets beter dan voorspeld : het was net 15 graden en zwaar bewolkt. Jipie we kunnen dus toch naar de zoo gaan van New York. Hein, heeft New York dan een zoo? Ja, hoor! Ze heeft er meerdere, maar daar het weer niet bijster goed is, besloten de baasjes naar die van het centrale park te gaan in plaats van die van de Bronx. Deju, ik had zo graag die wilde diertjes van daar gezien. Ik was zo zeer als ik een staart heb dat het zwaar ging tegen vallen, maar tja... wie luisterde nu ook naar dit nederig kleine blafje van mij ;-(

Eerst deden we nog een kleine wandeling door Central Park. Er liepen veel eekhoorns door het gras en paardenkoetsen en fietskoetsen. Ik wou achter de eekhoorntjes lopen maar ik mocht niet van Sandra. Maar dat was omdat het de laatste dagen zijn dat ze hun eten kunnen zoeken voor de rest van de herfst en de winter. Dan slapen ze ook vele weken. Ik krijg elke dag mijn brokjes en ik mag dus niet zo lang slapen.

Bij de zoo aangekomen dienden we 24$ te betalen om even binnen te mogen piepen - voor mij was het gratis. Ik dacht direct bij mezelf "schandalig duur... it better be good". Met volle moed vertokken de 2 safarigangers op pad en na enkele minuten kwamen de eerste commentaren al.

"Och arme die beestjes... met zo velen in een kot"

"Wat voor een oude zoo is dat hier.."

Ale, mijn baasjes hebben het toch nog anderhalf uur volgehouden in de zoo en dan was alles gezien en waren ze de 'oude manier van zoo' kots beu. (Ik denk dat het ook iets te maken heeft met het slechtere weer en dat ze beide eigenlijk gewoon zin kregen in een koffie.. maar dat zal ik maar niet zeggen zeker?)

Nee Sloefie. Die koffie had er niets mee te maken. Trouwens je bent nog de hoofdreden vergeten waarom we naar de Central Park Zoo gingen en niet de Bronx Zoo. Weet je het nog? In Central Park hebben ze sneeuwluipaarden. Een heel zeldzame soort luipaard die je enkel in de Himalaya vindt. Spijtig genoeg was enkel het mannetje daar voor de moment en die lag te slapen tegen het glas van de kooi. Op een "oude zoo"-manier. En de andere kant van het raam stond het vol schreeuwende kinderen en bezorgde mama's zodat je met moeite het beestje kon zien. En dat vond je niet leuk. Wij ook niet.


Bij het zien van de bekende wafelkraam in het centrale park, moest Sandra toegeven dat ze een beetje homesick was naar de lekkere wafels van haar meters.  (Het zijn Belgen die de keet runnen en die nu overal zo'n Nero-achtig wafelkot staan hebben..)  Sandra heeft er even naar gekeken, maar toch de geur weerstaan. Binnen enkele weken is het weer zover en is het wafelenbak ... MMMMMMMMM.... ik heb er al zo'n zin in .. Dus ik begreep Sandra wel toen ze die lekkere wafels daar zag.

Plots kwam Sandra tot een nare ontdekking..  haar jeans begon heel veel sleet - lees gaten -  te vertonen en zij wou naar de Rochester XL & TALL winkel gaan om snel toch nog een broek te hebben voor op de vlieger. (Tja ze ging wel niet shoppen, maar dit is overmacht he mannen). Steven zag het niet zo goed zitten en vond dat hij wel enkele uurtjes in het MOMA/MAMO/MAMA/MOMO kon doorbrengen. Ik besloot het veilige pad te volgen en mee te kijken naar de broeken van Sandra.  Dan ben ik immers zeker dat ik iets te zien kreeg en niet zo in een kot werd geduwd. Ze spraken af tegen 6u aan hun favoriete restaurant.

Sandra vond wat ze zocht en is dan een klein half uurtje gaan opwarmen in het hotel. Omdat ik al zo flink was geweest mocht ik ook in de avond mee naar het cafetje met die luide muziek en ik mocht zelfs mee kiezen wat we gingen eten en drinken... En jullie weten natuurlijk wat ik wou ... Een lekkere LIIT... En een refill ook nog..  Oke ik geef het toe.. ik denk dat ik wat zattekes ben geworden, maar ik moet toch zien dat mijn baasjes niet te zat zijn he. Ik heb me dus opgeofferd.

Daarna zijn we terug naar het hotel geslenterd en Steven was zo lief om dan een koffie voor ons op te pikken. Ik ben al maar aan deze blog begonnen en Sandra.. .wel die is beginnen surfen en chatten.  Nu gaan we de rollen omdraaien en dus ga ik wat spelen op de Smoeleboek ..

Dada beste vriendjes

Geen opmerkingen: