Terwijl ik dit schrijf is het eigenlijk al terug bijna ochtend, maar tja hoe moet ik dan mijn uitleg schrijven.
Dus ik schrijf gewoon over gisteren alsof het vandaag is.
Deze ochtend stond de wekker om 8u maar we waren al aan het draaien en keren om 6u.
Ik vond dat ze nog niet mocht opstaan.
En ze luisterde naar mij.
Het werd 6.30
En weer was ze aan het denken om op te staan.
Neen Sandra
Nu nog niet!
Uiteindelijk is het gelukt om haar tot 7u in bed te houden.
Snel sprong ze het bed uit
Blijkbaar was het hoogwater.
Nadien was het douchen.
Als ik maar 1 ding mag super vinden aan de boot zou het enorm moeilijk zijn om te kiezen
Maar deze douche is een grote kanshebber.
Het is immers de eerste keer dat ze zonder opletten in de douche kan stappen en geen douchekop in haar gezicht krijgt.
En volgens wat ik begrijp: komt er lekker veel en warm water uit.
En ik moet het bijna geloven want ze staat minuten onder de douche.
En vandaag laat ik dat ook toe, want het is de laatste keer om van deze douche te genieten.
Eens uit de douche is het bandwerk.
Snel tandenpoetsen
Haren ontrafelen
Alles uit de badkamer naar de tafel.
Snel de check of alles uit de kasten is.
Snel alles een plaatsje geven in de trolley en in de rugzak.
Hey ...
Ik ben hier ...
Ik ben aan het afscheid nemen van de towel-vriendjes
Vergeet me niet
Maar Sandra deed rustig verder en wachtte tot ik iedereen nog een knuffel had gegeven.
Dan moest ik op mijn plekjes kruipen ... het zakje met gaatjes zodat ik alles zie en ook nog een windje voel.
Alles gepakt en gezakt.
En voor de laatste keer deden we de kajuitdeur achter ons toe.
Het was nog vroeg en we hadden toch een beetje honger dus gingen we voor de laatste keer van dit verlof een bagel eten.
En Neen deze keer geen met Lax.
Maar wel een typische breakfast bagel: ei - kaas - hesp
Mmmmm
En om er zeer goed op te staan nam Sandra ook nog een fruitsla aangevuld met een cappuccino...
Toen we samen spelletjes aan het spelen waren, is Ilse daar ook opgedaagd.
Ze was nog maar aan de balie van de bagel of de mevrouw was er al met haar ontbijt.
Blijkbaar eet ze die breakfast bagel steeds als ze daar komt ontbijten.
Het was iets voor 9en als we dan op het laatste appel waren.
Mooi op tijd want om 9u ging onze kleur van de boot mogen.
Bij het ontschepen bij een cruise wordt je opgedeeld in groepjes (kleurtjes met een nummer) op basis van wat je plannen nog zijn die dag.
En vandaag waren we dus Lijn 1.
Eens van de boot zochten we onze bagage dat we gisteren buiten hadden gezet.
De bagage werd opengegooid om zo de nacht- en badkamer spullen op te bergen.
Nadien trokken we de wijde wereld in.
Geen Sea-kaart meer die alles was voor de mens.
Nu was terug centjes, biljetten en de identiteitskaart.
We hadden nog niet zo ver gewandeld of er kwam ons al iemand tegemoet.
Jullie zijn de groep van GoForCruise?
Het waren onze 2 taxibusjes.
Alle bagage werd ingeladen en weg waren we.
De 2 busjes zouden heel de dag van ons zijn.
Alle bagage ging in de bus blijven en zij bleven bij de bus.
Maw de chauffeur ging mijn rol vandaag overnemen en ik kan rustig genieten.
Wauw wat een luxe.
Na drie kwartiertjes rijden waren we aan de eerste stop.
Net voor het Vaticaan mochten we uitstappen.
Nu het Vaticaan zelf bezoeken hebben we niet gedaan, maar we zagen wel de st Pieters basiliek.
We kregen ook de keuze om terug in het busje te springen of rustig te wandelen naar de volgende stop.
De busjes zouden op die stop sowieso komen.
Iedereen besloot de laatste dag ook sportief te blijven.
Dus de busjes vertrokken en we zouden ze veel later terugzien.
Hopelijk is alle bagage er dan nog en heeft Mr de chauffeur goed gewaakt.
We wandelden de grote boulevard af en kwamen zo recht op het kasteel van de engel terecht
Een mooi fort met een supermooie oprijlaan: de brug van d engel.
We wandelden enkele kleine straatjes door die stuk voor stuk pareltjes waren.
Op de Plaza Navarra kregen we allemaal dorst en dus stopten we daar even.
We wandelden voorbij het Parthenon (of zoiets) en kregen honger.
Ilse wist zoals gisteren een goede Italiaan en we konden er een menuutje nemen: broodje met tomaat, pizza of pasta, nagerecht of koffie en een drankje
Mmmm het was zo lekker.
We wandelden verder en zagen dan plots een hele grote fontein tevoorschijn komen...
Volgens wat ik begreep van Ilse was het de fontein van Trevi.
Was een grote fontein en zo mooi wit.
Er werd wel vaak gefloten en telkens werd ik afgeleid.
Weten die mensen nu niet dat een hond niet kan focussen op een fluitje.
Daarna deden we een poging tot windowshopping.
Want na de trappen van Monti te bekijken, wandelden we door de duurste winkelstraat van Europa.
Iedereen werd moe maar we moesten wel volhouden hè.
Het is niet elke dag dat je naar Rome komt met zo'n mooi weer.
Eenmaal we dicht tegen monument van de onbekende soldaat kwamen vonden enkele grc'ers dat het genoeg was.
Zij zochten een terrasje op en de rest ging door.
We wandelen tot bij het Colosseum
Neen we gingen niet binnen want we hadden niet voldoende tijd.
We namen tijd en vooral veel foto's van de verschillende Oud-Romeinse gebouwen.
Ilse vertelde ons er een terras op het monument van die soldaat was waar je een magnifiek uitzicht kreeg.
En als het dan gecombineerd kon worden met een drankje, kon ze de kleine groep overtuigen om nog een extraatje te doen.
Het leek wel of ze naar boven spurtte onze superatlete in training.
Wij kwamen op een rustiger tempo naar boven.
80 stappen hadden we gedaan
En raad eens wat er dan gebeurde.
Juist ja.
In haar enthousiasme was ze de verkeerde heuvel opgerend.
Dus konden we niets anders doen dan die heuvel terug af te gaan.
De volgende heuvel is ze gelukkig alleen opgerend, want ook die was niet de juiste.
Bij de 3de poging was ze juist.
Maar wat een marteling die set van trappen.
Maar bovenaan zou ons een beloning om u tegen te zeggen.
Een drankje van op een super locatie.
Het uitzicht was magnifiek, schitterend ...
Maar waar was dat terrasje?
We hebben 2 maal het ganse terras afgelopen
Niets maar ook niets gevonden.
Ilse maakte ons iets wijs.
Maar niets was minder waar.
Het terrasje was er nog maar er was niets meer te verkrijgen.
Gelukkig was het zicht mooi geweest, want wij waren verdorst.
Hop terug naar beneden
We hadden dorst voor we naar boven gingen
We hadden nog meer dorst als we terug beneden stonden.
Ilse had ons een drankje beloofd eens we boven waren.
We hebben ons drankje gekregen toen we beneden waren.
Gelukkig maar
Toen Rudi en Sandra hun rugzak afdeden, leek het alsof ze nog een rugzak aanhadden.
Hun rug was nat net in de vorm van de rugzak.
Zou Sandra nu begrijpen hoe warm ik het nu eigenlijk heb met het pakje aan?
Ik weet dat ze het goed bedoelde, maar pfffff
En toen was het tijd voor naar de luchthaven te gaan.
Gelukkig stonden de 2 taxi's al klaar.
Het leek alsof de rit uren duurde, terwijl het slecht 30 min duurde.
We namen afscheid van de bagage-bewakers.
Duidelijk dat het verlof zo goed als gedaan is ...
PFFFF...
Ik wil nog niet naar huis
Zoals Ilse ons heel lang geleden vertelde, gingen we eerst naar de regio van de toiletten.
Allez heel lang geleden
In honden minuten al heel lang gelden, terwijl het waarschijnlijk pas gisteren was.
Aan de toiletten vlogen de valiezen open.
Ik diende ook nog me klaar te maken voor de vlucht en zocht de juiste handbagage.
Maar tjong als er plots 11 valiezen opengaan...
Een echte nachtmerrie was het.
Gelukkig was ik snel genoeg om tussen de valiezen te springen.
Iedereen verfriste zich na de lange wandel dag want we hadden allemaal hard gezwoten.
Snel het toilet binnen, andere kleding aan en klaar...
Nadien begon het aanschuiven om in te checken.
En Sandra was weer Sandra.
Gaan ze het overgewicht wel aanvaarden?
Ga ik mijn trolley moeten laten wegen?
Gaan ze wel aanvaarden dat ik ook mijn rugzak meeneem?
...
Ilse checkte in en kreeg te horen dat de vlucht vol zat.
Als gevolgd werd haar gezegd dat ze gratis de handbagage in het ruim staken.
Ilse had er geen echt probleem mee.
Toen het aan Sandra was en de mevrouw haar dezelfde uitleg gaf was het prijs.
Mevrouw mijn trolley bevat een laptop, een HD, een fototoestel, ...
Als je echt wil dat ik mijn handbagage afgeef, wat ga je dan doen met dat alles?
Je kan dat in een een zakje meenemen.
Mevrouw... als ik dat allemaal in een zakje moet meenemen... dan is dat zakje even groot en vol als de trolley.
Dus wat is de winst?
Niets...
Ja maar het kan gratis mee nu.
Mevrouw het heeft niets te maken met gratis of niet.
Ik wil niet dat mijn spullen verdwijnen en als ik het toch moet in een zak meenemen, laat het dan gewoon in de trolley.
De mevrouw probeerde nog even, maar had door dat ze bij Sandra bot ging vangen.
En zo checkte iedereen van de groep in.
Ongeveer de helft nam zijn handbagage mee, de anderen namen ze mee aan boord.
We gingen door de paspoortcontrole, door de scanner en we stonden aan de andere kant.
Nu begon het wachten.
We namen snel een drankje ... want terwijl je drinkt gaat de tijd sneller.
Uiteindelijk had de vliegende vleugel ongeveer 30 minuten vertraging en kon alle handbagage mee.
Amai waarom deed die mevrouw dan zojuist zo moeilijk.
Enfin... we gaan niet klagen.
De vlucht zelf ging vlot en op minder dan 2 u stonden de wieltjes in Brussel.
Toen de bagage van de band kwam bleek dat 1 van de valiezen stuk was.
De valies was van Rudy en samen met Ilse gingen ze klacht indienen.
Na 10 minuten waren ze terug en konden we naar de taxi’s.
Er stonden 2 taxi’s klaar om ons naar Vilvoorde te brengen.
De eerste taxi was snel in Vilvoorde.
De tweede taxi was iets minder snel, want ze geraakte eerst niet van de parking.
Eens we in Vilvoorde kwamen, stond Didier al klaar.
De porto was deze ochtend bij hem afgeleverd en we konden dus onze bestelling meenemen.
We namen allemaal afscheid van elkaar.
De meeste van de groep ga ik snel terugzien.
Binnen 2 weken is het het GFC-event en Sandra gaat ernaartoe.
De groep vroeg of ik ging meegaan... nu dus zeker.
DANK U vriendjes.
Ik hoop wel dat het leuk is, want de nieuwe catalogus wordt voorgestuurd.
Ík knuffelde iedereen nog eens goed en nam afscheid
Onze taxi Steven stond al klaar om ons te vervoeren.
Broer was ook mee.
Hij vertelde me dat hij ver klaar was met zijn valies te maken.
Ik kwam terug en hij ging vertrekken.
Perfect getimed.
En nu ... nu ben in thuis en ga ik in mijn eigen bedje kruipen.
Straks beginnen we terug te werken.
Tot het volgende avontuur.
Sloefie de reizende blogger
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten