Ik dacht dat we deze ochtend verder naar het Noorden gingen rijden...
Alles startte normaal.
We werden weer eens vroeg uit bed gejaagd door de TUUT TUUT...
Maar ik dacht .. dat is normaal want we moeten nog ver rijden.
Iedereen maakte zich klaar voor het ontbijt.
Alleen...
De kleerkasten bleven open!?!
De sminkdozen bleven aan de wasbak ?!?!
Wat is er aan de hand.
Misschien gaan we pas na het ontbijt inpakken.
Misschien hadden de baasjes wel grote honger en dus gingen we eerst ontbijten.
Het ontbijt was lekker.
We kregen spekjes en beentjes, terwijl de baasjes een beetje frans brood namen kaas en confituur.
Neen ....geen rode.
Sandra heeft nog steeds een hekel aan wat rood is, maar er was ook gele agrum-confituur.
We kregen zelfs een bakje water en melk.
Mmmmm
Maar na het ontbijt bleef alles gewoon liggen.
Ze namen wel de Picnic zak en wat gekoelde drankjes.
Maar geen kleertjes.
Wat krijgen we nou zeg !?!?
Sloefie, ben je klaar... we vertrekken.
MAAR ..
HOE !?!
WAT !?!
Ik begreep er geen jota van.
Maar om de rust te behouden, sprong ik braaf in de zak.
Voor we echt vertrokken, reden we nog even naar de bakker.
Mimi hielp haar baasje met een baguette - want zo heet het brood hier- naar de auto te slepen.
We reden berg op, berg af
We draaiden naar links, we draaiden naar rechts
En we reden verder en verder weg van onze kleerkast.
OF TOCH NIET ?!?
Maar daar kwam al een ver familielid kwispelend goede dag zeggen.
OKÉ ... Deze stop keurde ik goed.
Terwijl de baasjes binnengingen, wafte ik met Mevrouw Border Collier.
Zij verklapte me dat de baasjes wel even bezig zouden zijn met bubbeltjes.
BUBBELTJES ?!?
Ik heb ook al mee gemogen naar de bubbeltjes, maar die waren er in grote hoeveelheden aanwezig.
Ik ben dan samen met mevrouw Collier binnengeglipt.
En daar werd het duidelijk !
We waren bij de boer die bubbels maakte in de kleine flessen.
Opa Victor heeft die ook regelmatig op tafel staan.
MMMM
Toen de baasjes gedaan hadden met proeven, namen we enkel flessen mee.
We reden verder en verder
Op een zeer mooie plek namen we ons brood en kaas uit de auto en picknickten we...
Een lunch met een view.
Wie kan dat nu zeggen ????
Na de lunch reden we terug verder.
Maar ik denk dat we dichter reden ..
Ah ja
Hoe moet je het anders verwoorden dat je verder rijdt maar toch dichter bij iets komt?!?
We zochten hard maar vonden de boer eerst niet.
Wat bleek?!?
We stonden aan de achterkant van de boerderij i.p.v. aan de voorkant.
Het was dus normaal dat de boer niet kwam opendoen.
DOMKOP Sandra
Meneer Boonen bleek familie te zijn vaan Tommeke Tommeke.
We hebben heel veel verschillende bubbels moeten rieken en de baasjes mochten ze ook proeven.
Ze roken wel heeeeeeeeel lekker.
De baasjes zochten de beste uit en namen zo wat flessen mee.
We reden dichter en dichter.
We stopten bij een andere boer.
Die geur kende ik.. het was een boer waar ik nog geweest was.
Na het proeven namen we weer flessen mee.
Ik begin iets te vrezen... maar ik zwijg.
Ik wacht af.
Na al dat geproef reden we nog even tot aan de winkel.
Onze kaas en drankjes waren op en dus diende we wat aan te vullen.
Nadien reden we terug naar onze slaapplaats.
Daar werd alles uitgeladen en terug ingeladen.
Maar op een totaal andere manier.
OEF.. ik had me zorgen gemaakt voor niets.
De koffer was maar half vol meer.
Morgen kan de kleerkast terug mee :)
Het frigootje in de kamer werd gevuld met de kaas en drank zodat alles goed fris bleef.
De dames kleedde zich om voor het diner.
Het was te warm buiten vonden we en dus bleven wij op de kamer met airco genieten.
Laat de baasjes maar buiten gaan en gaan eten.
Volgens wat ik begreep nadien was het lekker eten.
Ze hadden blijkbaar wel wat gelachen met de Japanners die naast hen zaten en die liever het been dan het vlees hadden.
TJA
Daar is toch niets verkeerd mee ?!?!
Enfin
Ik diende mijn verslagje te schrijven terwijl de anderen zich slaap klaar maakten.
En nu..
Ga ik dromen en aftellen tot morgen.
Want morgen gaan we naar groote broer.
Ik ben er zeker van.
Een keer kunnen ze me liggen hebben
Maar geen twee maal
Tot morgen
Sloefie
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten