Ik wou het negeren, maar Sandra deed direct het lichtje aan.
OPSTAAN
Maar allez, het is nog 7u.
Het is wel verlof he...
Maar ze was kordaat.
OPSTAAN ZEI IK.
Pffff
We rekten ons uit en duwden de verduistering open.
Oh we zijn aan land.
Ik dacht even dat we geen land meer gingen tegenvaren.
Mimi, weet jij waar we zijn?
Neen, Sloefie.
De baasjes vertelde ons dat we in Reykjavík waren.
Waar?
Reykjavik, een van de grootste steden van IJsland.
WAT?
Zijn we al in het land van het ijs?
IK KOM NIET BUITEN.
Sloefie niet onnozel doen.
Het is IJsland en nu ligt er geen ijs.
Dus klaarmaken of je blijft thuis.
Sandra was al onder de douche gesprongen terwijl wij nog naar buitenstaarden.
Fris en monter kwam ze de badkajuit uit.
Doortje ging dan ook maar, zei ze.
Ze vond het ook nog te vroeg.
Allez, Sloefie, als het baasje van Mimi de effort doet, dan moet jij dat ook doen dacht ik.
DUS HOP.
We klauterden van onze vriend Piggy de handtowel en knuffelden hem nog even goed.
TOK TOK TOK
Oei wie is daar nu?
TOK TOK TOK
ROOMSERVICE
Oh
Dat herken ik.
De baasjes hebben voor deze ochtend ontbijt op bed voorzien.
OH
Ik ben echt benieuwd wat wij pelouchen zouden krijgen.
Spekjes? Brokjes?
En daar kwam meneer de roomservice binnen met een grote plateau.
Oei geen brokjes..
Enkel gezonde dingen
WEEN WEEN
IK WIL BROKJES.....
Sloefie niet flauw doen.
Eerst moeten wij eten, nadien gaan we voor jullie iets halen.
BELOOFD ?
Ja Sloefie..
Nadat alles op was, werden de rugzak en wandelzak klaargemaakt.
Wij kregen ons favoriet plaatsje in de zak.
We passeerden nog op het 10de voor een koffie.
En Sandra heeft ons ook verwendvwant we kregen wat spekjes.
Om 8u15 stonden we dan braaf op de afspraak.
Didier telde snel of iedereen er was.
Eens van boord werden we verwelkomd door een Oranje jasje.
De mevrouw die het jasje aanhad zou voor de volgende 4 dagen onze gids zijn.
De mevrouw leek al van in het begin een heel toffe te zijn.
Oh dit gaat toch leuk worden.
Eens in de bus vertelde ze ons in het enkele puntjes wat we allemaal gingen doen:
• De aardbevingen
• De geisers
• De watervallen
Allez zo begreep ik het, want ze had wel een grappig accent.
Maar Sloefie toch, Simone is van Nederland.
Oh, daarom een Oranje jas.
Het landschap was heel mooi.
Na een half uurtje rijden kwamen we aan in een Nationaal Park.
Het Pingevlie NP of zoiets.
We stapten bovenaan aan het visitor center uit.
Blijkbaar is het een mooi natuurpark waar de 2 platen samenkomen.
Wanneer de Plaat van Europe en de Plaat van Azië een kusje geven, komt er een aardbeving.
Zo heeft het mevrouw oranje ons verteld.
Nu begrijp ik ook waarom ze nu meer CDs.
Het is ook de plaats waar de eerste regering van IJsland samenkwam om het land te regeren.
Na een wandeling tussen de lavarotsen kwamen we dan terug aan de bus.
Toen we op de volgende keer stopten, rook het er niet zo goed.
Het was precies of mevrouw Oranje een heel dozijn eitjes vergeten was.
ZO STINKEN.
Honey had weer geluk he, want beertjes hebben een kleine neus.
Maar zowel Mimi als ik ... pfff. Zo een stank.
We stapten af en gingen zo snel mogelijk het etablisement binnen.
Mmmmm
Hier rook het lekker.
De baasjes kregen soep en lekkers
Wij kregen brokjes.
Ik vond het super dat ook aan ons was gedacht.
Na het middagmaal was het dan tijd om die verschrikkelijke lucht te trotseren.
De baasjes leken er zich niets van aan te trekken.
Ikke dus niet goed begrijpen.
“Waarom is het hier zo aan het stinken?”
“Wacht maar even af Sloefietje ... dan zal je het zo zien”
OOOOOHHHHHHH.
Plots spoot er water omhoog
Wel een hondenkilometer in de hoogte.
En plots voor enkel seconden leek de geur weg.
AHA..
De stank en het gepruttel maakten af en toe plaats voor die mooie spuit.
Een omgekeerde waterval ontstond dus.
Ohhh echt wel mooi.
Mevrouw Oranje vertelde ons dat de Geiser Strokkup heette en dat hij de grootste was.
Dat mag je wel zeggen zo hoog dat het ging.
Na een kleine pitstop en winkelstop reden we dan verder.
Op naar het laatste hoogte punt van de dag.
De weg ernaartoe was mooi.
Het was koud maar oh zo groen en zo fabelachtig.
We stopten aan het visitor centertje.
We dienden een beetje te wandelen en toen kwamen we op een kruising.
De helft ging naar recht, de andere helft naar links.
Wist ik toen veel dat we naar beide kanten gingen gaan.
Wij vertrokken naar rechts de trappen af.
Er kwam veel lawaai
HEEL VEEL LAWAAI
Ohhhh
Nog zo iets mooi
Allez..,. een kleine niagara met 2 regenbogen.
Oh zo mooi
Mag ik hier blijven dromen.
Volgens Simone Oranje waren het de watervallen van Gulffoss.
We stapten langzaam de trappen terug op.
PFFFF
Wel vermoeiend hoor zo veel trappen
Nadien gingen we naar links.
Hier zagen we het vallend water van vanboven.
En ook van hier zagen we de regenbogen.
Mijn dag kan niet meer stuk.
We reden terug naar de boot.
De baasjes maakten zich klaar voor het diner.
Wel even een stop bij den Dutch.
Het was wel heel lekker.
En zoals elke avond brachten de baasjes shooters mee.
Neen geen geweren, maar zo’n kleine glaasjes voor alcohol.
Nu is Sandra de foto’s aan het overtanken,
Doortje maakte de zak al klaar voor de volgende dag.
Mimi zocht al haar beste hoekje bij Biggie.
Honey volgde haar voorbeeld
En ik ga eerst deze dag uitschrijven.
Nu dat dit gedaan is, kan ik ook mijn plaatsje zoeken.
Mmmm,
Daar is het hoekje.
SLAAPWEL allemaal
Tot morgen
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten