donderdag 8 augustus 2019

Dag 04 : Edinburgh by night

Goede nacht allemaal,

Deze ochtend geen vervelende tuut-tuut.
De baasjes hadden na het natte avontuur besloten de ochtend activiteit van Didier te skippen.
We stonden dus in alle rust op en maakte ons op een heel traag tempo klaar.
We dienden enkel tegen de vooravond klaar te zijn want dan zou deel 2 beginnen.

De baasjes besloten tijdens het ontbijt wat ze allemaal NIET gingen doen.
Ze gingen niet van boord in de ochtend
Ze gingen niet sporten
Ze gingen niet over en weer crossen op de boot.
Ik durfde bijna niet te vragen wat ze dan WEL gingen doen.

Ik begreep het niet goed.
Ze gingen terug naar de kajuit en daar waren mijnheer Moh en Kumar niet zo blij mee.
De 2 heren dachten net alles op orde te maken en besloten het straks te doen.
Wat zou hun betekenis zijn van straks :  straks, sebiet of later zijn?

Eens in de kajuit gingen de kleertjes uit en werden badpakken aangetrokken.
Dit betekende dus dat we met ons drietjes met Lolifant nog konden spelen.
De baasjes zijn gaan bubbeltjes maken en daarna in de grote droogkast gaan zitten.
Soms zijn ze toch wel raar zenne..
Hun eerst nat maken om hen nadien direct te drogen.
RAAR toch he

Na 2u die er veel meer leken te zijn, kwamen ze totaal relaxed terug.
De natte badpakken werden afgepeld en ze deden hun kleertjes aan.
We mochten mee naar de Dutch café om iets lekker te drinken en enkele beentjes.
MMMM

Nadien gingen we even op het bovendek zitten.
BRRRRRRR
Wat was het koud
Snel terug naar binnen.
Daar stonden heel lekkere pateekes want Mimi en haar baasje bleven verlekkerd staan.
Volgens Mimi waren super lekker en met de dubbele espresso was het ene klein feestje.

Tegen 4u gingen we terug naar de kamer om ons klaar te maken.
Nu werd er veel materiaal uit de kasten gehaald.
Naast een broek werden er plots T-shirt, pull, jas, regenjas, muts, sjaal, ... aangedaan.
Amai, gaan we naar de noordpool?

Toen we klaar waren gingen we ook de innerlijke mens klaarmaken.
En waar doe je dat het best ?
Juist ja,...den Dutch.
Onze collega’s GFC-ers waren net terug van hun uitstap.
En ja hoor.. iedereen diende zich mentaal voor te bereiden bij den Dutch.

Om 5u15 waren we stipt op tijd op de afspraakplaats.
Didier telde snel de koppen en weg waren we.
Oei.
We gaan naar de kerker van de boot.
Zo diep ben ik nog niet geweest deze reis.
Komt dit wel goed?

En in de verte was er lawaai.
Oh?
We gaan met een klein bootje van de grote boot weg.
We waren net op het bootje en het begon terug te gieten.
De baasje waren dus blij dat ze het zekere voor het onzekere hadden genomen deze ochtend.

Eens aan wal dienden we in een café te wachten.
Wel erg he,  Didier zette ons aan tot drinken.
Maar toch wel dank u Didier dat we lekker warm konden wachten  op de bus.
Sandra had wel veel interesse in dat beest op de hoek van de zetel?
Wil je zo een koe meenemen?
Neen, Sloefie.... maar zeg nu zelf ..
Waar zie je nu een koe in een café?

Waar gaan we nu naar toe vroeg enkele keren.
TAPTOE kreeg ik telkens.
Oke, ik zal maar zwijgen ... ik zal mijn tap toe houden
GRRRRRR

Een uurtje later waren we aan een groot kasteel.
Het busje bracht ons bijna tot op de binnenkoer.
LEUK HE?
Overal hingen er borden.
En plots had ik het door...
Sandra had niet gezegd "hou je smoel Sloefie", maar werkelijk gezegd wat we gingen zien.
We waren naar De Militaire Taptoe.
Een groot evenement waar marching bands van over heel de wereld een nummertje komen doen.
Voor we naar onze plaatsjes gingen hebben de baasjes nog een extra laagje waterbescherming gekocht.
Zou het echt nog lang regenen?
Moeten die mensen dan zo allemaal met hun instrumenten in de regen wandelen?
PFFFF zo zot zou ik niet zijn hoor.
Het was geen weer voor nen hond door te sturen.



Het evenement duurde iets meer dan 2u.
Sommige groepen waren iets minder dan de anderen.
De Nigerianen bijvoorbeeld hadden het een beetje moeilijk om in de maat te lopen en de muziek correct te spelen.
Maar dan waren er ook de KIWI’s, de  Fransen en de Schotten die er een heel mooie show van maakten.

Oh wat was dit leuk.
Op de terugweg werd er uitvoerig over nagepraat.
Heb je dat gezien?
Grappig met dat meisje van de Moulin Rouge he?

We waren iets na 12en aan boord en we werden verwelkomt met een warme choco.
Nadien gingen we op dek 9 nog een klein snackje eten.
Rond 1u zou de boot vertrekken, maar dat leek toch niet echt te lukken.
De boot leek nog leeg te zijn toen we in bed kropen.

Ik heb nu mijn verslagje geschreven en nog steeds is de boot niet weg.
PFFFF
Wat zou er nu aan de hand toch zijn.
Maar dat zijn zorgen voor morgen.

Slaaaaaaaaapwel

Sloefie en co

Geen opmerkingen: