It is me…
You’re favorite guy in town.
Sloefie the dog.
Ah ja,
Ik hoor zo veel English op het ogenblik dat ik het verslag ook al in dat Amerikaans zou schrijven.
Maar neen, het hoort in het Hondvlaams geschreven te worden.
Dus laten we maar van start gaan, want het was weerom een stressvolle dag.
Om 7 u ging de lawaaimaker.
WAT?
We gingen mogen uitslapen was ons beloofd.
Is dat uitslapen?!?
Ik zal nog eens duidelijk moeten maken dat uitslapen, dromen is tot na 8u.
Maar tja
Ik had weer geen keus.
Als ik een lekker beentje wou, moest ik opstaan.
Pffff
Sandra had geen zin in buffet, dus mocht ik ook niet het beste knabbeltje uitzoeken.
Maar OMG
Wat kregen wij in de plaats….
Superlekkere zonnen-eitjes met prefect gebakken spekjes en patatjes.
Oh dat was zooooooo lekker.
In onze hutten werd gerecreëerd, gepoetst en de mails gecheckt.
De laatste dingen werden in de kleerkasten geduwd en hop…
Ze werden buitengeduwd.
EUH?!?
Daar kwam plots uit de bossen de nietjesman , aka Didier.
Deze kwam aan elke kleerkast een label met nietjes vastmaken.
Daaaaag.
Tot later vandaag
Tot op het schip
Hoop ik
Oh oooo…
Ik kroop dichter en dichter bij Sandra
Die leek weer stress trekjes te vertonen.
En dan herinnerde ik het me weer.
Het was weer peutertijd.
Toch raar hoor.
Vroeger kreeg iedereen onder hun pootjes als ze met hun vinger in hun neus zaten
En nu zit iedereen regelmatig met zo een oorstokje in hun neus.
In wat voor een wereld leven wij toch ?!?
Naarmate het tijdstip van vertrek dichterbij kwam, begon baasje meer te ijsberen.
Ik kreeg weer een challenge om U tegen te zeggen.
Sandra rustig en kalm krijgen en houden.
De laatste 2 keren waren bijna tot een nationale ramp uitgeroepen.
Om 11u werden we opgepikt met de shuttlebus naar de shipstation.
Neen we mochten nog niet binnen, want nog geen negatieve doping test.
PFFF
We wandelden naar het groene kotje.
Daar was het the place to be voor een neuspeutersessie.
En daar begon het gevoel weer.
Als lammetjes naar de betaalde slachtbank.
Begrijpen wie het kan : je moet wel zelf betalen voor die slachtbank.
GOED ZOT.
Wel 89 dollar diende iedereen te betalen om zo een papiertje te krijgen.
Steven was als een van de eerste aan de beurt.
En die kwam na zijn peutersessie bijna huppelende buiten.
EUH?
Je diende te betalen om zelf 8 seconden met het stokje in je neusje te draaien.
Hoe diep je het deed, of je het in beide neuzen deed of zelfs hoe lang je het deed.
Het werd gewoon niet gecheckt door de dames achter de balie. (nvdr. net als spieken moet je het wel niet te openlijk doen he, Sloef)
Je had het stokje in je neus gestoken en zij deden het in een testbadje : Iedereen content.
En na een kwartiertje kreeg je dan een mailtje met het resultaat. (nvdr. maak daar maar drie kwartier van. De dame die het neuspeuteren moest controleren, deed ook de test en schreef ook de mails.)
NU….
Ik hoor elke wetenschapper al denken : wat een klucht.
Baasje zag het wat positiever in….
Ze zag met een lachend gezicht haar stokje in haar neus (mooi in het midden) en bewoog het gewoon niet.
En na enkele tellen deed ze hetzelfde in de andere neus.
Voila Taak volbracht.
Dit is een test die ze 100% ging positief volbrengen om een negatieve resultaat te krijgen.
Euh, wat?
Na een dik kwartier kwam dan de bevestiging. (Nvdr. Sloefie en tijd, het loopt niet altijd lekker. We zullen hem toch eens een horloge moeten hangen rond zijn nek.)
Niemand van de GFC groep was positief.
JIPIE
Ole ole
We are the champions
We mochten allemaal mee aan boord van de grote boot.
Eens aan boord was het bijna als vanouds.
We kregen een Seapass wat vanaf inschepen tot uitscheppen onze indentiteits- en betaalkaart werd.
Eerste klein verschil, de kaart moest je eerst gaan geocachen.
Je diende op zoektocht te gaan naar de juiste deur en daar vond je dan je geocach : de seapass.
Oh wat een leuke attractie.
Na een lekker drankje en hapje aan boord, gingen we de verschillende dekken even bekijken : de winkeltjes, de spa, de eetzaal, …
Alles zagen we in een korte tijdspanne.
Toen we de 2de maal naar onze kajuit gingen, stonde de kleerkasten al te roepen.
Joepie, ook zij hadden een negatieve test gehaald.
Super
Na een douche , gingen we voor de eerste keer naar de diningroom
Daar aten we lekker dingen en dronken we lekkere wijntjes.
Nadien was het tijd voor onze eerste nacht op het water.
Ik moest nog even een verslagje pennen, terwijl de baasjes hun nestje klaarmaakten.
Net op tijd klaar
Slaaaaaaapwel.
De cruisende hond
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten