Vandaag nemen we de Whistler Mountainier. De eerste van vijf treindagen om van Vancouver naar de Rocky Mountains en terug te gaan.
Zoals beloofd staat de bus iets na half acht aan het hotel om ons op te pikken. Hoezo de bus? Wel de treinen naar Whistler en verder naar de Yukon vertrekken uit Noord-Vancouver ttz de overkant van de baai.
Na een twintigtal minuutjes zijn we er dan, een mooie wit-zwarte trein te wachten met twee typische locomotieven op kop. Buiten onze trein beweegt er niet veel op dit immens rangeerstation. Het is dan ook zondagochtend en de brave burgers liggen nog altijd in bed op dit uur.
En dan zijn we weg, langs lange goederentreinen tot we aan het water komen. En dan komen ook de huisjes. Links en rechts hangen er mensen uit de ramen - er komt dan ook maar een passagierstrein in het weekend voorbij. Naarmate we verder van Vancouver weg zijn, worden de auto's duurder en de huizen blijkbaar ook duurder - ook al zou je dat niet altijd zeggen.
Na een twintig minuten duiken we een eerste tunnel in en zeggen vaarwel aan Vancouver. Vanaf nu is het enkel natuur. Eerst de Howe Sound en dan langs een bergriviertje waarvan we ondertussen al de naam vergeten zijn.
Uiteindelijk na drie uur tuffen door de bergen, over stukken met meer dan 2% stijging (dat is veel), en een keer wachten voor een goederentrein, zijn we eindelijk in Whistler. Whistler is een heel gekend skioord in Canada en volgend jaar worden hier de grote ski-wedstrijden van de winterspelen Vancouver 2010.
Onze kamer is nog niet klaar, verre van, dus gaan we op wandel door het stadje. Alles is in feite artificieel want gebouwd als een nieuw skioord, oorspronkelijk voor de winterspelen van 1980 (maar dat ging niet door). Dit weekend is een verlengd weekend in Canada. Maandag is het Victoria dag in Canada en het is ook "spring break" ttz de studenten hebben een weekje verlof.
Het is prachtig weer en er loopt enorm veel jong volk rond met alle mogelijke kleding - van bijna niets om jongens aan te trekken tot volledig ingepakt om te gaan skiën (vanaf 1000 meter ligt er sneeuw) over de mountain bikers die deelnemen aan een wedstrijd. Leuk.
Op het VVV kantoor raad men ons aan om vandaag de kabelbaan te nemen. Morgen is er waarschijnlijk geen zicht. We kunnen goed luisteren (soms hoor ik daar zeggen) en na enig gezoek vinden we de juiste kabellift. Op naar boven naar de top van de Whistler
Mountain. Boven (1816 meter) is alles nog maagedelijk wit. Wandelen kan je wel vergeten, maar het uitzicht is prachtig en na enig wachten kunnen we ook een foto nemen van het officiële logo van de Spelen van 2010.
Alles in Whistler draait rond de spelen van 2010.Om 5 uur gaat de lift dicht, dat wordt dus haasten of te voet naar beneden - glijden op de fotorugzaken is nog een alternatief. Voor de verandering zoeken we een echte Japanner - Sushi paleis. Nog een beetje eten inkopen en we zijn klaar voor een avondje couchen.
's Avonds krijgen we slecht nieuws. Of eerder slecht weer.
In Manitoba is vandaag tot 20 centimer sneeuw gevallen, normaliter is het daar tot 20 graden in midden mei. Net ten oosten van de Rockies is ook tot 10 centimeter sneeuw gevallen. Dat belooft. Voor Whistler is er 40% kans op regen, geen zon en 10 graden kouder.
We zien morgen wel.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten