Dag 9 - In het vagevuur

En de negende dag, waren ze in Vancouver.

Het zou een alternatieve Genesis kunnen zijn. Rond een uur of acht worden we gelost in het hartje van Vancouver, op Canada Square. Het vertrekgebouw voor de Cruiseschepen is een prachtig lang gebouw, met zeilen - voor het geval dat het ooit zelf wel op reis gaan. We mogen als eerste van boord samen met de moedigen die zelf hun bagage van boord halen. Trouwens "mogen" is niet echt het juiste woord. We "moeten" van boord want het Department of Homeland Security heeft zelfs hier de touwtjes stevig in handen en iedereen moet gecontroleerd worden terwijl hij nog op Canadese bodem is.

Een keer aan land, goed nieuws. We hebben al ons hotel voor volgende zaterdag. Het ligt net aan de overkant van de cruiseterminal. Inderdaad, het eerste wat we met onze treinreis doen, is gaan slapen. Misschien een idee voor de NMBS.

We hebben al ontbeten en kunnen dus dadelijk de stad in. Eerst een bezoekje aan het toerismekantoor. Wat kan je doen in Vancouver tijdens de enkele uren aan wal? Huisjes kijken in downtown, of gaan wandelen in Stanley Park of gaan shoppen.

Het wordt het laatste ... niet. We kopen een setje buskaartjes en gaan op zoek naar Trolleybus 19 naar Stanley Park. Stanley ligt op de uiterste tip van het schiereiland waarop downtown Vancouver ligt. Je kan het een beetje vergelijken met het Presidio van San Francisco zonder de militaire geschiedenis en infrastructuur en ze hebben er ook hun eigen "Golden Gate". Je kan er fietsen en wandelen, in een paardenkoets rijden, rollerskaten, ... en je hebt er een prachtig zicht over de baai van Vancouver.

We beslissen om een deel van de "Seawall Walk" te doen, misschien zelfs helemaal terug tot aan onze boot. Het weer is prachtig, wel een beetje frisjes nog maar als je ziet hoeveel sneeuw er nog ligt op de bergen, dan is dat wel logisch. We komen ook een bos totempalen tegen. Echte originele mijnheer. Als je er zelf een wil, 10.000 dollar per lopende meter - zonder verzendingskosten.

Naarmate de wandeling vordert komt er meer en meer volk in het park. Het is dan ook bijna middag. Op magische wijze passeren we aan een halte van Trolley 19 en we besluiten dan maar om rustig terug naar de boot te rijden. Er zal wel nog niet veel volk zijn.

Na een lekkere hamburger en chickenburger zijn we klaar voor de 7 volgende cruisedagen... En we beginnen dadelijk met een monsterfile. Zelfs de verkeerspolitie is opgetrommeld om auto's, bussen en taxi's veilig te scheiden van koffers met mensen. Help. Hiermee vergeleken was Los Angeles zelfs geen mini-demonstratie.

Gelukkig mogen we dadelijk doorlopen tot aan de Security. Alles worden minutieus gescand op wapens en springstoffen. Blijkbaar is een Zwitsers zakmes geen wapen, maar een zakje met waterflessen is des te gevaarlijker. Hmmm. En daarna mogen we bij onze vrienden van de immigratie. De vriendelijke mijnheer vertrouwt de situatie toch niet helemaal. Steven heeft nog enkele stempels van Canada in zijn paspoort. Hij is toch geen illegal alien zekers? Oef, toch niet.

Buiten ligt onze vertrouwde Zuiderdam al aan de touwen te rukken. Die wil terug naar de kust. En wij ook. Samen met de meer dan 900 Australiërs die ze aan boord aan het brengen zijn. Goodday Mate! No wurries! Where's the beer?

Tot later.

Sandra en Steven