Dag 5 - de doorsteek

Goede morgen lieve vrienden,

Sloefie had het gisteren al bij het begin van zijn verhaal geschreven.. Vandaag ging hij verlof nemen en lui zonnen: eens bij zijn vriendje, eens op het dashboard, wat uit het zonnetje,… eens op zijn buik, eens op zijn rug. En dat heeft hij heel de dag gedaan. 

Vandaag stond er maar een groot plan op de agenda: naar San Francisco rijden.  Om ons moed in te drinken zijn we langs een Starbucks gereden vooraleer de 300 mijlen te beginnen rijden. We zagen er een beetje tegen op want het was zo’n schitterend weer dat het wel heel spijtig is om dat in de auto te moeten doorbrengen. Maar we hadden geen keus.

Met een frappucino om ons wat af te koelen,  gingen de eerste kilometers snel. Na zo’n twee uurtjes rijden, liet onze auto weten dat hij dorst kreeg. Na de pitstop van mens en machine zijn we verder beginnen rijden.  Na nog zo een uurtje verlieten we de Interstate 5 om zo via  de bergen naar de US101 door te steken. Als we juist reden zouden we net aan de Outlets aan de autostrade komen. Steven had graag nog wat polo’s en dus zijn we dan daar even gestopt.

Na een half uurtje waren we al terug op de snelweg. Het verkeer was druk maar vlot. M.a.w. iemand die op het verkeerd moment op de rem gaat staan en het zit muurvast.

De laatste 40 km kropen voorbij en met wat slim puzzelwerk en Sloefie zijn vriendje de mond te snoeren kwamen we zonder enige problemen aan het hotel aan.  Vorig jaar had Sandra ook al in dit hotel gelogeerd en dus ze had het liefst ongeveer dezelfde kamer. Wel…ze zit 1 kamer vroeger op de gang, maar met hetzelfde uitzicht. Ze heeft wel moeten toegeven dat het welkomspakket dat ze op de kamer vond meer dan behoorlijk was : een fles plat water, een fles spijtwater en een fles rode wijn en dat aangevuld met wat kaas en crackers. 

Nadat we ons snel wat opgefrist hadden, zijn we even tot bij Pier39 gereden om daar toch snel even bij HRC binnen te springen want vandaag was het de laatste dag van de HRC klantenclub.  Hoe Sandra het gedaan heeft , we zullen het niet weten, maar ze is er in geslaagd om een korting van 20$ te krijgen op een afrekening van 50$.  We hebben eerlijk gedeeld met de ober.

Nu we terug zijn op de kamer, is Steven bezig geweest met het herpakken van zijn bagage en Sandra… wel die doet het werk van Sloefie vandaag. Ze hoopt echter wel dat morgen Sloefie terug wil overnemen, want nen blog schrijven is echt niet gemakkelijk.

Nu het tijd is om wat te gaan slapen, gaat Sandra dan ook afsluiten met de woorden van Sloefie (misschien neemt hij morgen dan wel snel over) : 

Dag lieve lezertjes

Sandra