Hallo mensen en diertjes
Zoals alle vorige dagen was Sandra rond 7u al op en klaar om
te vertrekken. Ik heb Steven met mijn likjes maar wakker gemaakt, want vandaag
wou ik ook niet te laat komen op de afspraak.
Na enkele dagen naar beestjes te kijken, was het vandaag de dag dat we
achter de schermen van een filmstudio gingen kijken.
Ook al was ik wat nerveus, we hebben ons toch gewaagd aan
een lekker buffet met allerhande lekkernijen : buiten de normale eitjes,
vleesjes, beenjtes en gezonden dingen stonden er ook heel lekkere wafeltjes
klaar… miamiam … ik kon bijna niet
stoppen met eten … Maar ik mocht de baasjes ook niet ophouden. Na een snelle pitstop
begon het echte avontuur : de VIP experience in Universal Studios.
Steven diende zich niets aan te trekken van de vierwieler
want die werd door de parkeerboy netjes op stal gezet. Net op tijd kwamen aan
de rode loper aan en werden we direct ingecheckt. We kregen onze badge voor de
dag om en mochten direct door naar de trolley. Daar kregen we de uitleg wat ons
te wachten stond: eerst een extra speciale Studio
Tour en nadien een wandeling in het park. In het park heb je een trammetje dat je
tussen de opnamestudio’s gidst en het duurt zo’n 15 minuten. Wel, met onze VIP
trolley gingen we deels dat zelfde parkoers doen maar met enkele foto-stops en
wandelingen in een studio. Hierdoor
gingen we zo’n 2,5 uren bezig gehouden worden.
We zagen het helemaal zitten en
wouden direct vertrekken.
We zagen de trailers van enkel grote namen en mochten na
enkele minuten uitstappen aan de set van Parenthood. Het is dramaserie die wekelijks op NBC komt
over de familie Braverman. De serie gaat over hoe zij omgaan met opvoeden van
hun kinderen en kleinkinderen en de typische problemen die hierdoor ontstaan.
Iets ala Familie en Thuis maar dan op een iets groters Amerikaans formaat. We kregen informatie hoe ze eigenlijk zo een
drama serie opnemen: voor elke aflevering
van uur (44 min serie + 16 min reclame ertussen) nemen ze een dikke week
op. En het is eigenlijk grappig hoe ze
mensen in de maling nemen L in de serie heeft het huis 2 verdiepingen terwijl in werkelijkheid er 3 sets zijn : de
buitenkant (buiten studio), het gelijkvloers (studio 44) en de eerste
verdieping (studio 52). Het eerste wat
opviel was dat er geen venster waren op de set want anders zou het gewenste
effect dag/nacht niet lukken (het kan moeilijk nacht lijken en plots er licht
door de vensters komt)We diende te zorgen dat we niets aanraakten want anders
klopte het niet meer in de scripts. Toen
we de keuken bewonderden kregen we de uitleg dat alle verpakkingen eigenlijk op echte verpakkingen
leken maar toch net niet. Waarom werd er gevraagd ? Welk de uitleg was simpel:
als een merk wil dat het in beeld komt, moet het betalen .. en dus moeten we er
ook zorgen dat er per ongeluk geen merk
getoond wordt.
De volgende stop was een typische stadje … dat voor heel veel verschillende films door de jaren heen werd gebruikt : wie herinnert zich niet de back to the future met Michael J Fox, de NCIS series, Capatin American, the scary alley, het gebouw van de Amerikaanse de Voice …
Tussen de vele stops door kregen we ook voorbeeldjes van
trukjes dat ze uithaalden : we werden in een set gereden die de metro
voorstelde… En plots kwam er een aardbeving en alles begon verkeerd te gaan :
een andere metro kwam recht op ons af, er ontstond brand en nadien barste de
waterleiding en overstroomde alles. Nu
hoor ik jullie zeggen .. jaja alles mooi in scene gezet.. Dat klopt, maar het
werd ook werkelijk gebruikt in een film en dezelfde set (zonder de acties) kwam
ook in een aflevering van Bones te voorschijn net voor ons vertrek.
Nadien reden we door de set van Desparate Housewives, de set
van Jaws (die wel heel oud leek tov andere sets), een nieuwere set uit de film War of the worlds : de omgeving waar een
vliegtuig was neergevallen.
Om af te sluiten werden we door een set van King Kong 3D
gereden. We kregen een brilletje op en kregen een super groot 3D scherm rondom
ons: niet enkel voor ons, of links van ons… Neen één scherm van links van ons –
boven ons – voor ons - rechts van ons. De dinosaurussen kwamen ons aanvallen en King
Kong verdedigde ons.
Om de complexiteit van de studios te begrijpen stopten we
ook even bij het accessoires departement (the PROP department) Het is niets anders
dan een grote loods van 5 verdiepingen vol gestampt met alle mogelijke artikels
: stoelen, tafels, planten, kleding. Sommige dingen mogen enkel door een
bepaalde serie gebruikt worden, andere dingen mogen uitgeleend worden aan zowel
fims, series als privé personen.
Toen we het einde van de toer naderden werd ons het volgende
deel uitgelegd. Het leek heel cryptisch
en we zagen er niet echt de VIP gevoel
van. Maar toen we begonnen te wandelen begon het allemaal duidelijk te worden.
Voor de lunch deden we nog
The Simpsons Ride attractie. We dachten oei we moeten lang aanschuiven,
maar neen.. met onze badge diende we ons aan te melden bij “Gate A” en enkele minuten later zaten we al
in de attractie. Bijna zou ik zeggen
spijtig want we hebben ons een kriek gelachen in de wachtruimte met de
figuurtjes van de Simpsons. We werden in
een karretje van een achtbaan gezet en even later werden we in de juiste
startplaats gebracht. Vanaf dan begon het spel van visuele effecten op een 25m
diameter koepel. Was een toffe attractie om te beginnen.
Bij het buitenkomen bleek het tijd voor onze lunch. Dit was
een groot buffet in een aparte ruimte waar enkel de VIPs binnen mochten. Tot in elk detail werd alles gedaan om je VIP
te voelen : het bord, de servetten, de glazen. Het eten was oke, niet
spectaculair maar oke we dienden niet te
wachten en we konden lekker gezond eten (een slaatje en wat sushi).
Na het eten gingen we naar de volgende attractie : de Transformers Ride 3D. Ook hier mochten we hier iedereen
voorbijsteken en direct instappen. We
zaten met 8 anderen in een karretje dat van punt naar punt vloog/draaide en
constant werd er 3D beelden naar ons gestuurd. We zaten als het ware in het
midden van het oorlogsgebied tussen de goede en de slechte transformers. Het idee was tof, maar was ene beetje te ‘je
moet mee zijn met de film’ om het leuk te vinden.
Nadien wandelden we direct naar de volgende attractie: The Revenge of the Mummy. Daarbij
vertelde de gids ons : je moet je rugzak aan mij geven en zorgen dat alles uit
je zakken is … En wat bleek : eerst werden we tegen 75km/u
afgeschoten en kwam in een super gesofisticeerde achtbaan terecht die zowel voorruit
als achteruit ging. We gingen wel niet
overkop maar het was wel super spannend.
De rit was Steven niet zo goed bekomen want hij voelde zich nadien niet
zo goed meer.
Om wat af te koelen stelde de gids de Jurassic Park voor. Hij gaf
ons allemaal ene poncho en direct hadden we door : dit komt niet goed. We kwamen
oog in oog met allerhande dinosaurussen bv een 15m hogen T-Rex en sommige
maakten ons een beetje nat. So far so
good dachten we. En dan werden we plots in de hoogte getrokken en dan werden we
losgelaten van zo’n 25m hoogte. Ik kan je garanderen… Het enige wat droog was, was het gedeelte dat
bedekt was met de poncho. Maar haar poep, haar broek van zo’n 20cm boven de
knie, … was gewoon doorweekt. Gelukkig was het mooi en warm buiten.
Nu dat we alle speciale ‘rides’ gedaan hadden, konden we ons
focussen op de shows. De eerste show was een show die ons de “special effects”
toonden die ze gebruiken om ons om de tuin te leiden : bv het groene scherm, de
digitale annimaties enzo. Toen de show over was, gaf de gids ons wat laatste
aanwijzingen en werden we los gelaten in het park. Steven en Sandra bespraken even wat ze nog wouden
doen en ze besloten om het rustig aan te doen en naar de dierenshow te gaan
kijken. Het toonde hoe dieren leren op tekens bepaalde dingen te doen… Sandra vroeg me of ik een auditie wou doen om
mee te doen, maar ik heb haar direct geantwoord dat ik bij haar wou blijven en
dat ik de Belgische mensenvriendjes te hard zou missen.
Tegen 5u waren we buiten bleken er een hele hoop mensen te
wachten om binnen te mogen. Waarom vraag je me ? Wel, de Halloween nachten zijn
begonnen en het park heeft een speciaal parkoer aangelegd waar door je wandelt
en enge dingen ziet. Daarvoor moest je een apart ticket kopen en geen van de baasjes
had er echt zin in. En wat gaan we doen? Er zijn 2 Hard Rock Cafes, naar welke
gaan we om te eten? Zouden ze apart worden geteld of worden ze als een
gerekend? Om zeker te spelen werd er
besloten om beide Hard Rock Cafes te bezoeken : de eerste was juist naar het
park gelegen en dus gingen we eerst tot daar.
Daar we wisten dat we nog naar een HRC gingen besloten we enkel de
winkel te bezoeken en op zoek te gaan naar shooters. (Je weet wel Sandra
verzamelt van die glaasjes waar ze meestal wodka in doen) Nadien reden we naar de HRC in centraal Hollywood
en belanden we een in file om U tegen te
zeggen. Diezelfde file waar we
gisteren in vastzaten en om diezelfde reden waarom we gisteren vastzaten : er
was de een of ander voetbalmatch en natuurlijk Halloween nacht.... Sandra keek
op haar gsm en liet google wat wegen zoeken en speelde daarna voor TomTom. Niet
veel later reden we de garage binnen van het complex waar HRC in zat. Naar
goede gewoonte werd er ene Long Island Ice Team besteld en een Cola Light
zonder ijs. Na het eten nog even een
kijkje in de shop opzoek naar andere shooters en dan terug naar het hotel.
Hier zijn we dan … De baasjes fotos aan copieren, ik hard
met de pootjes aan het tokkelen en we zijn het eens : als je naar Universal
Studios wil gaan… is de VIP experience een echt aanrader. En nu ga ik stoppen want de pootjes doen wat
pijn en Sandra wil het lichtje uitdoen.
Slaapwel lieve lezertjes
Sloefie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten