donderdag 26 september 2013

S5 : Universal Studio

  
Hallo mensen en diertjes

Zoals alle vorige dagen was Sandra rond 7u al op en klaar om te vertrekken. Ik heb Steven met mijn likjes maar wakker gemaakt, want vandaag wou ik ook niet te laat komen op de afspraak.  Na enkele dagen naar beestjes te kijken, was het vandaag de dag dat we achter de schermen van een filmstudio gingen kijken.

Ook al was ik wat nerveus, we hebben ons toch gewaagd aan een lekker buffet met allerhande lekkernijen : buiten de normale eitjes, vleesjes, beenjtes en gezonden dingen stonden er ook heel lekkere wafeltjes klaar… miamiam …  ik kon bijna niet stoppen met eten … Maar ik mocht de baasjes ook niet ophouden. Na een snelle pitstop begon het echte avontuur : de VIP experience in Universal Studios.

Steven diende zich niets aan te trekken van de vierwieler want die werd door de parkeerboy netjes op stal gezet. Net op tijd kwamen aan de rode loper aan en werden we direct ingecheckt. We kregen onze badge voor de dag om en mochten direct door naar de trolley. Daar kregen we de uitleg wat ons te wachten stond: eerst een extra speciale Studio Tour en nadien een wandeling in het park.   In het park heb je een trammetje dat je tussen de opnamestudio’s gidst en het duurt zo’n 15 minuten. Wel, met onze VIP trolley gingen we deels dat zelfde parkoers doen maar met enkele foto-stops en wandelingen in een studio.  Hierdoor gingen we zo’n 2,5 uren bezig gehouden worden.   We zagen het helemaal zitten en wouden direct vertrekken.










We zagen de trailers van enkel grote namen en mochten na enkele minuten uitstappen aan de set van Parenthood.  Het is dramaserie die wekelijks op NBC komt over de familie Braverman. De serie gaat over hoe zij omgaan met opvoeden van hun kinderen en kleinkinderen en de typische problemen die hierdoor ontstaan. Iets ala Familie en Thuis maar dan op een iets groters Amerikaans formaat.   We kregen informatie hoe ze eigenlijk zo een drama serie opnemen:  voor elke aflevering van uur (44 min serie + 16 min reclame ertussen) nemen ze een dikke week op.  En het is eigenlijk grappig hoe ze mensen in de maling nemen L in de serie heeft het huis 2 verdiepingen  terwijl in werkelijkheid er 3 sets zijn : de buitenkant (buiten studio), het gelijkvloers (studio 44) en de eerste verdieping (studio 52).   Het eerste wat opviel was dat er geen venster waren op de set want anders zou het gewenste effect dag/nacht niet lukken (het kan moeilijk nacht lijken en plots er licht door de vensters komt)We diende te zorgen dat we niets aanraakten want anders klopte het niet meer in de scripts.  Toen we de keuken bewonderden kregen we de uitleg dat alle  verpakkingen eigenlijk op echte verpakkingen leken maar toch net niet. Waarom werd er gevraagd ? Welk de uitleg was simpel: als een merk wil dat het in beeld komt, moet het betalen .. en dus moeten we er ook  zorgen dat er per ongeluk geen merk getoond wordt.


 
 
De volgende stop was een typische stadje … dat voor heel veel verschillende films door de jaren heen werd gebruikt : wie herinnert zich niet de back to the future met Michael J Fox, de NCIS series,  Capatin American, the scary alley, het gebouw van de Amerikaanse de Voice … 



 

Tussen de vele stops door kregen we ook voorbeeldjes van trukjes dat ze uithaalden : we werden in een set gereden die de metro voorstelde… En plots kwam er een aardbeving en alles begon verkeerd te gaan : een andere metro kwam recht op ons af, er ontstond brand en nadien barste de waterleiding en overstroomde alles.  Nu hoor ik jullie zeggen .. jaja alles mooi in scene gezet.. Dat klopt, maar het werd ook werkelijk gebruikt in een film en dezelfde set (zonder de acties) kwam ook in een aflevering van Bones te voorschijn net voor ons vertrek.

Nadien reden we door de set van Desparate Housewives,  de set van Jaws (die wel heel oud leek tov andere sets), een nieuwere set uit de film War of the worlds : de omgeving waar een vliegtuig was neergevallen.

Om af te sluiten werden we door een set van King Kong 3D gereden. We kregen een brilletje op en kregen een super groot 3D scherm rondom ons: niet enkel voor ons, of links van ons… Neen één scherm van links van ons – boven ons – voor ons - rechts van ons.  De dinosaurussen kwamen ons aanvallen en King Kong verdedigde ons.  

Om de complexiteit van de studios te begrijpen stopten we ook even bij het accessoires departement (the PROP department) Het is niets anders dan een grote loods van 5 verdiepingen vol gestampt met alle mogelijke artikels : stoelen, tafels, planten, kleding. Sommige dingen mogen enkel door een bepaalde serie gebruikt worden, andere dingen mogen uitgeleend worden aan zowel fims, series als privé personen.

Toen we het einde van de toer naderden werd ons het volgende deel uitgelegd.  Het leek heel cryptisch en we zagen  er niet echt de VIP gevoel van. Maar toen we begonnen te wandelen begon het allemaal duidelijk te worden.

Voor de lunch deden we nog   The Simpsons Ride attractie.  We dachten oei we moeten lang aanschuiven, maar neen.. met onze badge diende we ons aan te melden bij  “Gate A” en enkele minuten later zaten we al in de attractie.  Bijna zou ik zeggen spijtig want we hebben ons een kriek gelachen in de wachtruimte met de figuurtjes van de Simpsons.  We werden in een karretje van een achtbaan gezet en even later werden we in de juiste startplaats gebracht. Vanaf dan begon het spel van visuele effecten op een 25m diameter koepel. Was een toffe attractie om te beginnen.

Bij het buitenkomen bleek het tijd voor onze lunch. Dit was een groot buffet in een aparte ruimte waar enkel de VIPs binnen mochten.  Tot in elk detail werd alles gedaan om je VIP te voelen : het bord, de servetten, de glazen. Het eten was oke, niet spectaculair  maar oke we dienden niet te wachten en we konden lekker gezond eten (een slaatje en wat sushi).

Na het eten gingen we naar de volgende attractie : de Transformers Ride 3D.  Ook hier mochten we hier iedereen voorbijsteken en direct instappen.   We zaten met 8 anderen in een karretje dat van punt naar punt vloog/draaide en constant werd er 3D beelden naar ons gestuurd. We zaten als het ware in het midden van het oorlogsgebied tussen de goede en de slechte transformers.  Het idee was tof, maar was ene beetje te ‘je moet mee zijn met de film’ om het leuk te vinden.

Nadien wandelden we direct naar de volgende attractie: The Revenge of the Mummy. Daarbij vertelde de gids ons : je moet je rugzak aan mij geven en zorgen dat alles uit je zakken is …   En wat bleek : eerst werden we tegen 75km/u afgeschoten en kwam in een super gesofisticeerde achtbaan terecht die zowel voorruit als achteruit ging.  We gingen wel niet overkop maar het was wel super spannend.  De rit was Steven niet zo goed bekomen want hij voelde zich nadien niet zo goed meer.












 

Om wat af te koelen stelde de gids de Jurassic Park voor.  Hij gaf ons allemaal ene poncho en direct hadden we door : dit komt niet goed.   We kwamen oog in oog met allerhande dinosaurussen bv een 15m hogen T-Rex en sommige maakten ons een beetje nat.  So far so good dachten we. En dan werden we plots in de hoogte getrokken en dan werden we losgelaten van zo’n 25m hoogte. Ik kan je garanderen…  Het enige wat droog was, was het gedeelte dat bedekt was met de poncho. Maar haar poep, haar broek van zo’n 20cm boven de knie, … was gewoon doorweekt. Gelukkig was het mooi en warm buiten.

Nu dat we alle speciale ‘rides’ gedaan hadden, konden we ons focussen op de shows. De eerste show was een show die ons de “special effects” toonden die ze gebruiken om ons om de tuin te leiden : bv het groene scherm, de digitale annimaties enzo. Toen de show over was, gaf de gids ons wat laatste aanwijzingen en werden we los gelaten in het park.  Steven en Sandra bespraken even wat ze nog wouden doen en ze besloten om het rustig aan te doen en naar de dierenshow te gaan kijken. Het toonde hoe dieren leren op tekens bepaalde dingen te doen…  Sandra vroeg me of ik een auditie wou doen om mee te doen, maar ik heb haar direct geantwoord dat ik bij haar wou blijven en dat ik de Belgische mensenvriendjes te hard zou missen.

Tegen 5u waren we buiten bleken er een hele hoop mensen te wachten om binnen te mogen. Waarom vraag je me ? Wel, de Halloween nachten zijn begonnen en het park heeft een speciaal parkoer aangelegd waar door je wandelt en enge dingen ziet. Daarvoor moest je een apart ticket kopen en geen van de baasjes had er echt zin in. En wat gaan we doen? Er zijn 2 Hard Rock Cafes, naar welke gaan we om te eten? Zouden ze apart worden geteld of worden ze als een gerekend?  Om zeker te spelen werd er besloten om beide Hard Rock Cafes te bezoeken : de eerste was juist naar het park gelegen en dus gingen we eerst tot daar.  Daar we wisten dat we nog naar een HRC gingen besloten we enkel de winkel te bezoeken en op zoek te gaan naar shooters. (Je weet wel Sandra verzamelt van die glaasjes waar ze meestal wodka in doen)  Nadien reden we naar de HRC in centraal Hollywood en belanden we een in file om U tegen te  zeggen.  Diezelfde file waar we gisteren in vastzaten en om diezelfde reden waarom we gisteren vastzaten : er was de een of ander voetbalmatch en natuurlijk Halloween nacht.... Sandra keek op haar gsm en liet google wat wegen zoeken en speelde daarna voor TomTom. Niet veel later reden we de garage binnen van het complex waar HRC in zat. Naar goede gewoonte werd er ene Long Island Ice Team besteld en een Cola Light zonder ijs.   Na het eten nog even een kijkje in de shop opzoek naar andere shooters en dan terug naar het hotel. 

Hier zijn we dan … De baasjes fotos aan copieren, ik hard met de pootjes aan het tokkelen en we zijn het eens : als je naar Universal Studios wil gaan… is de VIP experience een echt aanrader.  En nu ga ik stoppen want de pootjes doen wat pijn en Sandra wil het lichtje uitdoen.

Slaapwel lieve lezertjes

Sloefie

Geen opmerkingen: