Zoals beloofd alhier het eerste missieverslag.
Chaos, pure chaos.
De laatste dagen moest je echt opletten waar je liep in huis. Overal slingerden er tassen en zakken en kabels en camera's en en en ... Nog nooit meegemaakt. Het is nochtans niet de eerste keer dat de baasjes op reis gaan. Of op een grote reis. Maar nu was het nog erger dan vorig jaar naar de olifanten. Welke rugzak? Welke camera? We hebben nogal wat kilometertjes afgebold met de taxi om al die vragen te beantwoorden.
Pfff.
Eigenlijk zijn mijn baasjes nogal rare hoor. Kleren zijn op tien minuten ingepakt. Maar dan moeten ze nog al hun elentriek in de bagage krijgen. En ook al zeggen ze na elke reis dat ze minder gaan meenemen. Ijdele beloften als van een goedgeoefende Belgische politicus.
Sloefie en ik hebben ons dus een goede uitkijkpost gekozen, zo een beetje als de tweede oudjes in de Muppets Show. Eerste-klas ontspanning. Voor ons tenminste.
Gelukkig was er een extra verlof ingeplant, ter ere van de voorouders, zodat alles dan toch in kannen en kruiken kwam. Inclusief een bezoekje aan alle achterblijvers.
En omdat het verlof al 's avonds begon met een nachtje op de luchthaven, reden we allemaal samen met de taxi naar het werk. Ik bleef natuurlijk bij de koffers achter, als echte waakhond. Sloefie kon likjes gaan verzamelen bij de collega's van Sandra.
Omdat onze taxi niet mocht blijven overnachten bij de baasjes van Steven, bracht een korte rit ons naar de parking van Sandra. En vandaar ging het met een echte taxi naar de luchthaven en het hotel.
De reis kon beginnen. Mijn tweede. En dadelijk ook mijn tweede continent.
Dag lieve lezertjes
Tot morgen of zo.
Groote Broer
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten