Ouah ouah wah.
Geeuw. Ouah.
Oei. Oei. Oei.
Vanmorgen leek ik wel een kater te hebben. Nochtans heb ik samen met mijn baasje enkel water gedronken. Niet zoals mijn kleine broer die een extra-grote Pilsener naar binnensloeg gisteren.
Ik heb niet goed geslapen. Niet dat ik wakker bleef van de oerwoud geluiden. Want die waren er niet veel. Enkel af en toe een autosirene. Maar toch kon ik slecht slapen. De baasjes hadden duidelijk ook niet goed geslapen. Die liepen ook in zombie-modus rond. Zelfs het superduper kussen van Sandra had niet geholpen. Later legden mijn baasjes uit dat we ons zo slappetjes voelen omdat we op grote hoogte aan het slapen zijn. Voor ons allemaal was het de eerste maal dat we boven de drieduizend meter sliepen. En daar is weinig lucht. En als je dan een verstopte snotneus hebt, dan krijg je nog minder lucht binnen.
Aan de ontbijttafel waren er nog wat zombies te tellen. En een eerste zieke.
Gelukkig had mijnheer Didier gezorgd voor een aangepast menu van de dag.
Het hotel is gekend voor zijn warmwaterbronnen. Er is trouwens ook een publiek zwembad aan dat in deze periode druk bezocht wordt want het is hier ook verlof. En dus had mijnheer Didier - of de lokale Sandra - beslist om de voormiddag vrij te laten zodat wie wou een beetje kon ontspannen in de warme baden die rond elk van onze kamers lagen. Alleen waren ze we vergeten dat het vrijdag was. En vrijdag is kuisdag, ook hier. En dus wie wou relaxen moest op tijd en stond van badje verhuizen.
Ik hou niet zo van badderen, in tegenstelling tot mijn verwende kleine broer. En dus heb ik van een afstand iedereen in het oog gehouden - als een pluchen badmeester - en verder mijn taak als hoofd-chroniqueur van de reisblog ter harte genomen.
En dan was het tijd voor de lunch.
En dan was er tijd voor een eerste wandeling. Achter het hotel lag een klein stukje natuurgebied langs de oevers van een bergriviertje. En hier kregen we dan onze eerste introductie tot de Ecuadoraanse jungle. Allez, jungle is een groot woord. Het was maar een dertig a vijftig meter breed en de bomen waren meer struiken maar kom, een eerste idee. En dankzij de hoogte - meer dan 3300 meter - ook nog een beetje vermoeiend.
En dan was het terug tijd voor de warmwaterbadrelaxers en voor de hongerigen.
En zo was onze eerste dag ten einde, een beetje recup, een beetje natuur, een beetje eten en dan slapie doen.
Tot morgen
Groote Broer,
Eerstaanwezend blogger op Ask4TIS.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten