vrijdag 8 oktober 2010

Dag 1 - Go West

(poging 2 met dank aan bill gates en zijn soms werkende producten)

Lang, lang geleden, toen de dieren nog spraken, het milieu niet om zeep was, de jeugd nog lang haar had en janet nog een scheldwoord, zongen de jongens van Village People er al over. Een mythische plaats met cowboys en indianen, beren en wolven en bizons, postkoetsen en prairies, saloons en plaatsen van plezier. En prachtige natuur en landschappen.

Sinds vanmorgen zijn we op weg naar dat (wilde) westen.

Voor sommigen misschien een bruuske verrassing. Meestal bereiden we jullie voor a:d:h:v een aantal aftellende blogs. Deze keer dus niet, hihi.

Het is de zevende keer al ondertussen dat we het westen opzoeken - tenminste voor steven, sandra is onderweg ergens de tel kwijt geraakt. Na de nodige wijzigingen in planning en locatie hebben we toch alweer een mooi parcours kunnen uitstippelen.

Vertrekken doen we in de mile high city - neen dat is niet zoiets als de mile high club maar wel de hoofdstad van Colorado, met de USAF academy op de voorgrond en een van de mooiste achtergronden ter wereld - de amerikaanse Rockies.

Maar jullie zijn daar toch al geweest? Inderdaad, onze eerste gezamelijke reis vertrok hier. Maar toen waren we wat jonger en onbesuisder en we deden de best of the west in minder dan 3 weken. Nu doen we het rustig aan en blijven we al eens wat langer in een plaats. De route vind je hier.

Als eerste staat ROMO op het programma? Een plaats van uitgeweken Italianen met een splaakgeblek? Neen, Rocky Mountain National Park. Hier kregen we 10 jaar geleden onze eerste "Road Closed" te zien, de eerste van een lange reeks trouwens. Hopelijk gaat het nu beter. Alhoewel, beneden is het morgen 6 graden. Dat beloofd voor boven ttz op 4000+ meter.

Enfin no worries. we nemen het wel woals het komt.

En hoe was de voorbereiding dan? Geen straffe verhalen?

Neen. Niet echt. Het reisverslag ging vlot. 100 pagina´s leesvoer voor de thuisblijvers. De natuur werkte ook al niet mee aan straffe verhalen. Geen barstende vulkanen in Ijsland, geen uitbrekende mexikanen euh varkens euh grieppandemie die iedereen thuis in bed houdt. Echt lekker. Nieks.

En de bagage dan? Alles onder controle. Als oefening is Sandra vorige week al eens naar SFO gevlogen. Heeft die toch een welwillende baas. Op kosten van het bedrijf naar Larry en Mickey (Dell) gaan kijken. Tss.

En is al het werk gedaan?

euh

euh

euh

Neen. Er was geen tijd meer om de bladeren van het gazon te harken. Zondag ging het nog maar deze week lijken alle bladeren van Um in onze tuin te liggen.

En over de rest zullen we maar zwijgen. Je weet maar nooit wie dit leest.

Allez,

om de zwartkijkers dan toch iets te gunnen. We hebben vertraging, een klein uurtje. De wind zit verkeerd. Krijgen we straks aan boord grote peddels. Moeten we mee wind maken.

Tot schrijfs

Sandra en steven

Geen opmerkingen: