dat deed deugd, die korte pauze. Blijkbaar heeft iemand het eerste deel al gepubliceerd.
Waar waren we ook weer gebleven?
Sandra kroop terug achter het wiel en wij weg naar het volgende uitkijkpunt. En we konden niet discrimineren - of het nu wel of niet een naam had, we stopten. Je weet maar nooit.
Natuurlijk de ene stop is de andere niet. Op een van de stops vind je bijvoorbeeld een versteende leeuw (eigen interpretatie van de auteur - andere personen mogen een andere vorm hierin herkennen).
Zoek de leeuwOp andere plaatsen krijg je het volledig panorama van de Bryce Canyon te zien.
Het amphitheaterTeveel om op te noemen, en vooral teveel foto's om uit te kiezen.
Een constante tijdens de dag ... de dreigende onweerswolken. Die hielpen het licht grondig om zeep. De typische rode en roze kleuren zullen we er later moeten bij Photoshoppen ...
Dit maakte uiteindelijk een eind aan de fotoschieterij!Wanneer het echt begon te plenzen lieten we het park effe achter ons. Tijd om onze voorraadkast een beetje bij te vullen in de lokale superstore - tankstation, hotel, restaurant, kledingwinkel en survivalshop. Alles onder een dak.
En zo werd het tenslotte tijd om op jacht te gaan naar ons avondeten. We passeerden enkele verse herten maar van Sandra mochten we die alleen maar schieten op film of CMOS. Het werd dus gewoon tafelen.
Tot schrijfs
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten