Dag 21 - Death Valley II

Dag lieve lezertjes,

vandaag geen ontbijt geserveerd in het hotel, maar wel het ontbijt dat we zelf bijeengooien met triscuits (volgranen koekjes die iets luchtig zijn), met philadephia kaas, ZIZ kaas of kalkoen worst met een glas water of cola zero. Is totaal iets anders dan een omeletje met een toastje, maar is ook wel lekker hoor.

Na het ontbijt spoed overleg zoals bij de belgische regeringsvorming. Het idee van de "Racetracks" was gisteren al afgevoerd, maar wat gingen we dan in de plaats doen. We bekeken het plan van alle mogelijke kanten en we kwamen met het volgende : Golden Canyon, Zabrinski point en dan het andere deel van mijn halve dag aan het zwembad.

Op weg naar Golden Canyon vroegen we elkaar of we de Artist drive ook niet snel nog eens meenamen, was toch vorige jaar mooi... Oke... we reden dus nog enkele mijl verder zodat we de scenic drive konden beginnen. Eerste stop en enkele meters verder ging Sandra bijna volledig onderuit. Dat met ne kodak en lange lens niet goed... dus Sandra doet een schijnbeweging en kan buiten een paar schaafwondjes en last in een enkel zeggen "no problemo"... Ze had wel geen zin meer om nog veel rond te wandelen en ging terug naar de auto.

Na artist drive keerden we terug naar de Golden Canyon. De wandeling daar is ongeveer een mijl enkele richting in de rivier bedding van een vallei die goud kleurt als de zon erop zit. Maar dit is ook de start van de wandeling tot Zabrinski point of een loop rond de canyon, maar daar hadden we niet echt zin in. Op het punt van "einde wandeling", stond ook Zabrinski point 1,5 mijl... en naar het beginpunt was het iets meer dan een mijl... Steven had plots wel zin om tot daar te wandelen. Dus Sandra stelde voor om terug te wandelen met zijn zware rugzak, de auto te nemen en dan hem op te pikken op Zabrinski. Zabriskie Point is een van de bekendse uitkijkpunten en wordt gekenmerkt door zijn pastelkleurige golvende duinlandschap waar zo goed als niets leeft. Zo gezegd zo gedaan...

Tegen de tijd dat Sandra uit de canyon is gewandeld, de auto gestart, rond reed tot aan Zabrinski en tot het punt wandelde... was Steven al in de verte te bespeuren. Een kleine tien minuten later was hij ook op het punt. Na een flesje water en enkele snoepjes, was hij klaar voor terug naar de auto te gaan.

Voor ik aan het zwembad mocht gaan liggen, wou Steven toch nog even naar Dante's view... want daar was hij toch nog enkel foto's vergeten te nemen vorig jaar. Dante's view is de hoogste plaats in Death Valley waar je met de auto naar toe kan, en dus was het een mooie afsluiter van de 2de dag.

Eens in het hotel ging Sandra op full automaat : kleren uit, badpak aan, rugzak klaarmaken en wachten tot Steven klaar is om mee te gaan. Aan het zwembad aangekomen genoot ik even van het lekker warme water, maar daarna diende ik dringend aan het verslag van gisteren te beginnen. Rond 5en hielden we het voor bekeken aan het zwembad en gingen we terug iets eten in de Ranche. Deze keer viel het voor beide tegen.

Voor ik mijn oogjes dicht deed, heb ik dit verslagje nog even uitgeschreven zodat jullie ook terug mee kunnen.

Morgen is het bye bye Death Valey... Las Vegas here we come...

Slaapwel

Sandra