de titel is maar een grapje hoor (met dank aan Kinderen voor Kinderen).
Je kan Mt. Desert Island zeker niet onbewoond noemen. Er wonen sowieso al heel wat mensen en het bijhorend nationaal park is niet echt groot maar slaagt er toch in om in de top 10 van de meest bezochte parken te staan.
Onze dag begon al vroeg, zo rond half zes. Zijn ze nu helemaal van de thee, hoor ik je al vragen. Nee hoor, wel onze kamerburen. Die besloten om de wereldberoemde zonsopgang op Cadillac Mountain te gaan bekijken (het eerste zonnelicht in de VS). En ze maakten zoveel lawaai bij het vertrekken dat heel de gang wakker was. Hadden ze beter niet gedaan, er was namelijk 100% bewolking vandaag. Ha!
Enkele uren later zijn we dan zelf maar opgestaan en de dag begonnen met het Continental Breakfast in het Hotel. En zeggen dat er op gans het eiland geen Starbucks te vinden is. Pijnlijk.
Om 9 uur stonden we al aan het Visitor Center om wat meer info op te halen (en ze hadden daar ook de volledige serie van de National Park stamps, waar ligt dat overzicht weer?)
En dan hop naar de Park Loop road. Net zoals in Mesa Verde NP is hier een deel van de rondrit enkel richting. Om in de zomer de drukte aan te kunnen van auto's en fietsers blijkbaar. Maar zelfs dan zijn er mensen die niet durven in te halen. Die Amerikanen toch.
Ondertussen wordt het weer wel een beetje donkerder grijs en zit de Cadillac zelfs een beetje in de wolken. Als dat maar droog blijft!
Buiten prachtige panorama's over Bar Harbor en de baai, kom je nog wel andere dingen tegen in Acadia NP. Bijv. een Beaver pond, of te Bevervijver. De 10$ vraag: is dit dan een beverburcht of gewoon een hoop gras en takken die toevallig zo bij elkaar geklit zijn? Vanavond nog eens vragen in het Visitor Center waarschijnlijk.
De weg slingert zich een beetje tussen berg en kust heen en weer tot je helemaal aan het zuidpuntje van het eiland bent. Hier zijn eeuwen geleden de gletschers gestopt door de Atlantische Oceaan. (Is ook mooi te zien bijv. op Google Maps, iets minder als je met je voeten in het water staat)
Na deze les aardrijkskunde, op weg naar het hoogtepunt van het eiland (letterlijk), de Cadillac Mountain. Genoemde naar de zelfde meneer de Cadillac die later ook nog Detroit zou stichten. (En in Detroit is ooit een automobielbedrijfje opgestart met de naam ...) Op internet waren we enkele schrikverhalen tegen gekomen over de gevaarlijke klim naar boven, maar daar was niets van aan. Onze auto remde nog en het zicht was goed, dus geen probleem.
Na de top, eerst wat tijd nemen voor een natje en een droogje, en dan op weg naar een deel van het park dat letterlijk volledig de andere kant van het eiland ligt, de vuurtoren van Bass Harbor.Spijtig genoeg gaan onderweg de hemelsluizen open en moeten de ruitenwissers overuren doen. Toch nog snel snel een fotootje genomen maar dan terug naar de auto en het visitor center (let wel dat duurt toch een klein uur om daar te geraken hoor!). Daar kopen we onze ontbrekende jaarzegels en ook nog wat postkaarten. Jippie, we mogen vanavond kaartjes schrijven!
Allez dat was het voor deze dag. Tot schrijfs,
Sandra en Steven
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten