vandaag gaan we naar het Westen en terug naar Canada.
De weerman heeft prachtig weer beloofd tot het einde van de week. Spijtig, maar de weergoden luisteren niet naar de weerman. In plaats daarvan krijgen we een miezerige regen en vuilgrijze lucht. En voor een keer niet wegens een orkaan.
Snel op weg dus naar Niagara. Het weer blijft Belgisch (nat en grijs dus). Laten we een kat een kat noemen, het Amerikaans Niagara valt in feite tegen.
Okay, de American Falls zijn niet zo indrukwekkend als de Canadese Horseshoe. Maar van zodra je de stad binnenrijdt probeert men je geld uit je zak te kloppen. Het visitor center lijkt zo ontsnapt uit een Franse kustplaats. Chaotisch, vol met verkopers van alle mogelijke prutsen en prullen en sanitaire ruimtes die alles behalve sanitair in orde waren.
Allez, genoeg gezaagd, op naar de watervallen. Het weer is een beetje opgeklaard. We gaan met de lift tot aan de voet van de American Falls. We worden nat. Terug naar boven met de lift. Hier hebben we al een beter zicht op de watervallen. En we gaan ook nog eens langs op Goat Island kijken, het eiland tussen de twee watervallen.
Dus niet lang meer wachten. Op naar Canada. Als een laatste voorbeeld van "give me your money", je moet zelfs betalen om de grens naar Canada over te steken (kunnen wij toch niet aan doen dat ze een rivier kiezen als grens en dus een brug moeten leggen.)
Wanneer alles in het hotel in orde is, is het al donker. Eerst een beetje eten en dan een beetje langs de oever lopen.
De American Falls bij nacht.
De Horseshoe Falls bij nacht.Zo tot morgen dan weer.
Sandra en Steven
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten