Dag 19 - the Name of the Game

is Football. American Football!

Vandaag is het de belangrijkste match van het seizoen - allez toch van het begin van het seizoen - de Homecoming Game.

Maar het is nog lang geen half vier! Dus eerst de ochtend nog vertellen. Afspraak was om 11 uur voor de rondleiding over de campus. We konden voor de verandering eens uitslapen. Om elf staan we klaar bij het Alumni gebouw. Samen met een tiental andere oud-studenten wandelen we over de campus. Grappig is wel dat de gidsen het vaak moeilijk hebben want de gegidsten weten meer over de gebouwen dan de gidsen.

Na de rondleiding gaan we nog langs de kapel waar de 34 studenten herdacht worden die stierven bij de aanslag op de Panam vlucht boven Lockerbie. En dan kunnen we zelfs onze culturele bagage een beetje aandikken bij een tentoonstelling over Michelangelo bij het Arts Department.

Na een korte lunch wandelen we terug naar de Quad. Daar is een soort van Vlaamse kermis ondertussen op gang gekomen. Overal staan kleine standjes, een lokaal bandje speelt covers en de marching band oefent overwinningsdeuntjes. En iedereen is een beetje ongerust over het resultaat van de match.

Om drie gaan we dan dan de Carrier dome. Blijkbaar het vierde grootste overdekte universiteitsstadion. Security door en dan naar onze plaatsen. Wow! Daar mogen ze van het Sportpaleis eens komen naar kijken. Misschien moet Clouseau wel naar hier uitwijken. Moeten ze niet zovaak optreden voor Kerstmis.

Voor dit match begint, krijgen we eerst een optreden van de marching band, de cheerleaders en de turners. Allemaal indrukwekkend, wel geolied en heel Amerikaans. En het gebeurt niet zonder ongelukken. Een van de turners komt verkeerd op de grond terecht en wordt uiteindelijk per ambulance afgevoerd.

Vergeleken met Europese voetbal, is de Amerikaanse wel wat trager. Om de 7 a 8 minuten gaat er een rood mannetje op het veld staan. Dan ligt het spel stil. Niet omdat er iemand gewond is maar om reklame te kunnen uitzenden. We gaan hier niet beginnen de regels uit te leggen. Maar de hoofdbedoeling is om de bal over de achterste lijn van de tegenstander te krijgen (sic). En kijk Syracuse slaagt er in om bij het einde van het eerste kwartier (10 - 0) voor te staan. Maar in het tweede kwart lijkt er wel een andere ploeg op het veld te staan. Schrik om te lopen en schrik om klappen te krijgen (waar draag je anders een harnas voor?). De Huskies staan op (10 - 7). Derde kwart draait het spel terug om en Syracuse kan terug uitlopen. Het blijft bibberen tot uiteindelijk in het vierde kwart de stand op (30 - 21). HeHe, ze hebben het gehaald, de eerste overwinning.

En dat mag gevierd worden

Tot morgen

Sandra en Steven